Μα τι Λαοθάλασσα ήταν αυτή! Ο ποιητής έφυγε. Και ενα τεράστιο κύμα ένα τεράστιο κόκκινο ποτάμι τον ακολουθούσε τραγουδώντας τους ”Μοιραίους΄΄
Ηταν 1974 και το μεγάλο κομμάτι του Λαού ακολουθούσε τον Κώστα Βάρναλη τον ποιητή της εργατιάς!
«Είσαι οδηγητής για μας Ποιητή της εργατιάς».
Ο Γιάννης Ρίτσος θα διαβάσει επικήδειο. Δακρυσμένος ο Χαρίλαος Φλωράκης ηγείται της πορείας. Και ο κόσμος τραγουδάει τους ”Μοιραίους΄΄
Θα ”κλέψω” ένα σημείωμα που είχε γράψει στα ”ΝΕΑ” ο Κώστας Σταματίου το 1981 για τον ποιητή, πως λειτουργούσε και πως βίωνε τις καταστάσεις ο Κώστας Βάρναλης. Μια εποχή που ο εργάτης πατέρας, δεν είχε όραμα να κάνει το παιδί του εργολάβο αλλά επιστήμονα για όλους. Τότε που δεν έβαζαν οι γονείς τη ζωή των παιδιών τους στα χρηματιστήρια και να γίνουν χαρτογιακάδες. Τα παιδιά τότε ονειρευόντουσαν και ακολουθούσαν τις επιταγές των ποιητών…
<< Με τον μπάρμπα Κώστα, μας συνέδεε πολύχρονη φιλία. Νεαρός δημοσιογράφος πήγαινα αξημέρωτα στα γραφεία της ”Αυγής” να δω φρεσκοτυπωμένα τα πρώτα γραφτά μου κι έβαζα στοίχημα με τον ευατό μου μια φορά να τον προλάβω να πάω πριν. Μάταια ! Εξι το πρωϊ είχε τελειώσει το χρονογράφημά του και τακτοποιούσε τα μολύβια του ,(έγραφε πάντα με μολύβι και γομολάστιχα_) Πίναμε καφέ και μου ιστορούσε τα του βίου του ,με το πονηρό του μάτι πάντα να παίζει, με το χέρι στ΄ αυτί για να ακούσει την ερώτηση. Μου μιλούσε κατά προτίμηση για τις σκανταλιές του στα Μέγαρα ήταν τέτοια η ερωτική δράση του νεαρού σκολάρχη που το σκασε νύχτα για να γλυτώσει την αποκατάσταση ”Τιμής” και υπολήψεων. Με την ίδια ευχέρεια, ο δάσκαλος μου μιλούσε για τις σκανταλιές όλων των Ρωμαίων και Βυζαντινών αυτοκρατόρων. Η σοφία του ήταν απέραντη.”
Για να γνωρίσει καλύτερα κάποιος που θέλει τον ποιητή ο Κώστας Σταματίου μας παραπέμπει στην Αυτοβιογραφία” εκδόσεις Κέδρος.
Εχουν περάσει 51 χρόνια απο το φευγιό του, αλλά ”Το φως που καίει” σε τούτες τις δύσκολες στιγμές φεγγοβολάει τις ψυχές που ψάχνουν για δικαιοσύνη πραγματική ελευθερία και να ονειρεύονται.
Η κηδεία του Βάρναλη έγινε από το Α΄ Νεκροταφείο στις 18 Δεκέμβρη 1974, στις 4.30 μ.μ.
