Γράφει ο Γιάννης Κότσιρας
Κατ΄αρχήν θέλω να ευχαριστήσω πολύ τη Σεμίνα Διγενή που μου έδωσε βήμα μέσα από την ιστοσελίδα αυτή. Είναι παράξενο διότι σε μια εποχή που με έχουν κόψει από σχεδόν όλα τα ΜΜΕ, βρίσκω χώρο στα ηλεκτρονικά μέσα. Κάτι που αποδεικνύει την μεγάλη απόσταση που χωρίζει πλέον, τα παλαιού τύπου μέσα ενημέρωσης, με την σύγχρονη κοινωνία… Και πάλι ευχαριστώ πολύ.
Παράξενη εβδομάδα μπαίνει λοιπόν. Έρχεται η επέτειος του ΟΧΙ. Η Ελλάδα θα το γιορτάσει με παρελάσεις και με ένα τεράστιο ΝΑΙ, που έχει πει η Κυβέρνηση εδώ και δυο χρόνια, στους πρώην “κατακτητές”. Γύρω γύρω στα μπαλκόνια θα είναι αναρτημένες Ελληνικές σημαίες και δίπλα ένα τεράστιο ΟΧΙ σε σεντόνια, πετσέτες, πανό, ότι βρει ο καθένας δηλαδή. Ιδέα που ξεκίνησε από τα blogs και τα social media, με αφορμή τα πανό και τα συνθήματα που γέμισαν τα γήπεδα και που ξαφνικά οι οπαδοί των ομάδων πήραν για πρώτη φορά πολιτική θέση. Αυτό προκάλεσε πανικό στους κυβερνώντες και αποτυχία σε κάθε προσπάθεια φίμωσης των φιλάθλων.
Είναι και κάτι που προκαλεί τρόμο στην εξουσία. Ο αθλητισμός που τόσα χρόνια τον χρησιμοποιούν για υπνωτικό ξαφνικά μεταλλάχθηκε σε διεγερτικό.
Και τι πιο τραγελαφικό να σκέφτομαι, πως όταν πέσει η Κυβέρνηση, για πρώτη φορά μετά το 1973, ο κόσμος θα βγει να πανηγυρίσει, όχι για τη νίκη ενός κόμματος αλλά για την πτώση μίας Δημοκρατικά εκλεγμένης Κυβέρνησης.
Τραγικό το τέλος και του πάλαι ποτέ πανίσχυρου Καντάφι. Είδαμε που οδηγεί η καταπίεση και ο θυμός. Το είδαμε άραγε καλά; Το είδαμε όλοι; Ο Μουμπάρακ το είδε από ότι λένε στο Rusia Today… Στην Ελληνική Βουλή βλέπουν άραγε youtube; Τηλεόραση μήπως; Τι πληρώνουμε τόσα λεφτά για internet και εξοπλισμό;
Μ’ αυτά και μ’αυτά, πάλι αυτή την εβδομάδα πάμε για νέα συμφωνία. Για να εξασφαλίσουμε, την βιωσιμότητα του χρέους, θα πρέπει να κάνουμε κούρεμα πάνω από 50%. Ένα κούρεμα, ξύρισμα, μιζανπλί όπως θέλετε πείτε το, που πρακτικά σημαίνει κρατικοποίηση τραπεζών, μερική στάση πληρωμών, μερικό πάγωμα καταθέσεων, ψαλίδια, χαράτσια, λεπίδες, πριόνια και τα γνωστά και φυσικά νέο δάνειο για να μην χρεοκοπήσουμε. Μόνο έτσι το κράτος θα έχει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Αλλιώς θα έχουμε στάση πληρωμών και χρεοκοπία. Είμαστε όλοι σίγουροι έτσι κι αλλιώς για τις αγνές προθέσεις της Κυβέρνησης.
Το ΠΑΣΟΚ θα τα ψηφίσει και αυτά, πάλι για τελευταία φορά και πάλι με συνειδησιακό πρόβλημα και πόνο ψυχής. Θα τα ψηφίσει όμως… Τώρα λοιπόν που ήρθε η εξασφάλιση της 6ης δόσης, που ήταν ήδη εξασφαλισμένη από την σωτηρία που πανηγύριζαν τον Ιούλιο, αλλά δεν την είχαν εξασφαλίσει, λόγω των μη εξασφαλισμένων μέτρων, που δεν εξασφάλιζαν τους δανειστές, διαισθάνομαι ότι μέχρι το τέλος του χρόνου, αν όχι νωρίτερα, θα την ανακοινώσουν και επίσημα τη χρεοκοπία. Διότι έχει ήδη συμβεί και απλά προσπαθούν να βρουν μια εξασφαλισμένη ονομασία που θα αρέσει εξασφαλισμένα σε όλους και που θα έχει ήδη εξασφαλίσει τους δανειστές.
Δεν θέλω να γίνω ούτε καταστροφολόγος ούτε μάντης κακών μαντάτων. Απλά έτσι αισθάνομαι. Άλλωστε μεταξύ χρεοκοπίας και ΠΑΣΟΚ δεν είμαι σίγουρος πλέον τι είναι πιο καταστροφικό. Μπρος ΠΑΣΟΚ και πίσω ρέμα. Μόνο που από το ρέμα και να σηκωθείς μπορείς και να κολυμπήσεις αντίθετα αν χρειαστεί. Σίγουρα θα μας πουν ότι χρειάζεται Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, που πρακτικά θα σημαίνει ΠΑΣΟΚ-ΝΔ παρέα, για να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση. Για να εξασφαλίσουμε την έξοδο από την εξασφαλισμένη χρεοκοπία, που εξασφαλίστηκε, λόγω μη εξασφαλισμένων μέτρων, που δεν εξασφάλιζαν τους δανειστές.
Οι παρανοϊκοί, κατά την Κυβέρνηση, οικονομολόγοι όπως ο Βαρουφάκης, ο Καζάκης, ο Λαπαβίτσας και άλλοι, μέχρι στιγμής έχουν επαληθευθεί απολύτως στις προβλέψεις τους και στις προειδοποιήσεις τους. Παρόλα αυτά οι σωτήρες υπουργοί μας, συνεχίζουν να κωφεύουν και να τους αντιμετωπίζουν ως τρελούς και ανεύθυνους…
Μετά λοιπόν από όλα αυτά που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια, που με τη συνεχή απειλή της στάσης πληρωμών και της χρεοκοπίας, μας τσάκισαν τα νεύρα, τα κεφάλια, τη νοημοσύνη, τα όνειρα, την ελευθερία, την υγεία, την παιδεία, την αξιοπρέπεια, την Εθνική υπερηφάνεια, την Εθνική ανεξαρτησία, τον Εθνικό πλούτο και όλα αυτά που αποτελούν την ταυτότητα ενός κράτους, θα τους αφήσουμε να κάνουν μία συγκυβέρνηση συγκάλυψης;
Διότι στο βωμό, του να μην αποκαλυφθούν όλα αυτά που κρύβονται πίσω από τις συμφωνίες, δάνεια, μίζες, αγοραπωλησίες, παραχωρήσεις, σίγουρα θα συνεργαστούν για να τα μπαλώσουν και θα την βαφτίσουν Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας ή και Σωτηρίας. Κάτι δραματικό, πατριωτικό, συγκινητικό και σίγουρα εξασφαλισμένα ελπιδοφόρο.
Εμείς αλήθεια τι θα κάνουμε; Θα πούμε το δικό μας ΟΧΙ;
Θα τιμωρηθεί κανένας;
Ποιος θα πληρώσει τις χαμένες γενιές; Τις χαμένες ψυχές; Τα ματωμένα γκλομπ; Τα πληγωμένα από τα παράνομα χημικά, πνευμόνια;
Θα βγει κανείς να τους τσακίσει, να εξασφαλίσει για όλους φυλακή;
Θα βγει κανείς να κάνει λογιστικό έλεγχο στο χρέος, να μάθουμε επιτέλους, τι χρωστάμε, γιατί χρωστάμε, σε ποιον χρωστάμε και που πήγαν όλα αυτά τα χρήματα; Και φυσικά αν πραγματικά χρωστάμε; Κάτι για το οποίο, υπάρχουν σοβαρότατες αμφιβολίες ως προς την αναγκαιότητα και την νομιμότητα…
Θα βγει κανείς να κάνει αναθεώρηση του Συντάγματος και να άρει τις ασυλίες; Υπουργών, Βουλευτών, τραπεζιτών, τις μονιμότητες και όλα αυτά τα φασιστικά άρθρα;
Θα βγει κάποιος που να έχει πραγματική αγάπη γι αυτή τη χώρα, να την οδηγήσει στις δυνατότητές της;
Ή θα καθίσουμε σαν πρόβατα να ανεχτούμε για άλλη μια φορά τα απεχθή ψεύδη τους, μαζί με το απεχθές χρέος τους και τους απεχθείς συνεταίρους τους, να μας ξεζουμίζουν; Να μας προσβάλουν; Να μας διασύρουν παγκοσμίως;
Εγώ συνεχίζω να πιστεύω πως υπάρχουν ικανοί άνθρωποι.
Θέλω να πιστεύω πως αυτή τη φορά δεν θα τους περάσει…
Θέλω να πιστεύω, πως θα βρεθεί αυτός ο κάποιος ή αυτοί οι κάποιοι, που με εντιμότητα και χωρίς κομματικές σημαίες, κραυγές και υπεροψία, θα τους ξεμπροστιάσουν, θα τους τιμωρήσουν, θα τους στείλουν εκεί που ανήκουν και θα μάθουμε όλη την αλήθεια. Και για τα σύγχρονα εγκλήματά τους, αλλά και για τα παλαιότερα. Έτσι μόνο θα μπορέσουμε να πάμε ένα βήμα μπροστά.
Ίσως πιο δύσκολα στην αρχή και σίγουρα όχι αναίμακτα αλλά αργά, ταπεινά και σταθερά μπροστά…
Έχουμε δρόμο ακόμα σίγουρα γιατί υπάρχει ακόμα ένα μικρό ποσοστό συνανθρώπων μας που δεν έχουν καταλάβει τίποτα γιατί απλά δεν έχουν χάσει τίποτα. Όπως επίσης υπάρχει ακόμα ένα ποσοστό που έχει χάσει μόνο από το περίσσευμα. Όμως η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου έχει χάσει από το υστέρημα και από το μέλλον της και ένα μεγάλο ποσοστό, έχει χάσει τα πάντα..
Πείτε με ρομαντικό, αισιόδοξο, ουτοπιστή ή ότι άλλο θέλετε. Εγώ θα παραμένω έτσι και θα πιστεύω ότι η Ελλάδα, όταν καταρρεύσουν και τιμωρηθούν αυτοί οι ιστορικά, οικονομικοί, πολιτικοί και πολιτισμικοί εγκληματίες, θα ξαναβρεί την ταυτότητά της.
Όχι η Ελλάδα του καναπέ, του ρουσφετιού, του βολέματος, του σκυλάδικου, του φτηνού μεσημεριανάδικου και του ακριβού αυτοκινήτου, στο οποίο τόσο τόσο έξυπνα μας έθισαν και μας εκπαίδευσαν αλλά η Ελλάδα του πολιτισμού, της αλληλεγγύης, της φιλοξενίας, της εργασίας και της αληθινής Δημοκρατίας.
Μόνο έτσι θα είμαστε για πρώτη φορά, εμείς οι εξασφαλισμένοι…
Δεν θα κάτσω να κοιτάω αυτά που κάνει η πατρίδα μου για μένα. Θα κάνω εγώ πράγματα για την πατρίδα μου. Θα παλεύω, θα φωνάζω και θα ματώνω αν χρειαστεί.
Το ξέρω καλά. Μου το είπαν οι γονείς μου και οι παππούδες μου.
Μου το είπε και ο ποιητής.
Πως για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή, νεκρούς χιλιάδες και οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.
Το τέλος τους έρχεται σύντομα και θα είναι προετοιμασμένοι γιατί το ξέρουν.
Ας προετοιμαστούμε λοιπόν κι εμείς, για μια εξασφαλισμένη νέα αρχή.
Ας εξασφαλίσουμε κι εμείς λοιπόν το δικό μας ΟΧΙ.
mediasoup.gr
