της Δημητρας Γκουντοϋνα
Στα οικονομικά δεν θα έλεγα ότι τα κατέχω, αλλά η δουλειά μου είναι να διαβάζω συνεχώς μπας και μάθω κάτι παραπάνω, όχι για να έχω τη γνώση μόνο, αλλά και για να βρίσκω στον εαυτό μου τις αιτίες που λειτουργώ κάθε φορά στην πολιτική «παράλογα»… Παράλογα κατά τους δικούς μου ανθρώπους , που η κριτική τους γιατί ναυαγώ κάθε τόσο με στηλιτεύει ‘’από αγάπη’’. Κάθε φορά που αυτό που υποστηρίζω στραβοπάταει άστα να πάνε, με περιμένουν στη ρούγα για να με ρίξουν στον Καιάδα… Ας είναι…
Να μάθω τώρα το σύστημα των Τραπεζών; και γιατί χρωστάω στη φράου Μέρκελ ;είναι κομμάτι δύσκολο. Μπερδεύομαι όλο και περισσότερο ,τι να κάνω; τι να κάνω; Κατέβασα από τη βιβλιοθήκη μου, τη μελέτη του Γιώργου Δερτιλή ‘’Το ζήτημα των Τραπεζών’’(1871-1873)
Α!! Θεέ μου σε τι λαβυρίνθους μπήκα. Τι εισροή ξένου κεφαλαίου είδα κι ακόμη τους μεγάλους τους δικούς μας της Πόλης, της Οδησσού και του Λονδίνου, να στριμώχνονται για την ανάπτυξη βιομηχανιών και Ναυτιλίας σε μια ρημαγμένη Ελλάδα (και μέσα σ΄ όλα αυτά ανάκτορα, γερμανοί Βασιλιάδες. Τζάκια να αναπτύσσονται, και δώστου χρήμα και εξουσία και άμα μας περίσσευε και κάτι πάρτε και μια δωρεά για να είμαι και εθνικός ευεργέτης. ) και ένας λαός ν ΄ ακολουθεί στραγγισμένος και επαίτης… να βλέπει να τον αλυσοδένουν στην εξάρτηση και την εισροή του ξένου κεφαλαίου να βλέπει να τον πνίγουν.. Αλήθεια γιατί έπρεπε να έχω γερμανούς βασιλιάδες;; Ούτε και αυτό το έχω καταλάβει ακόμη. Γιατί να μην έχω έναν Μακρυγιάννη ,έναν Κολοκοτρώνη να με κυβερνάει. Στουρνάρι σας λέω.. Δεν είναι ρε παιδιά σα να τους κοροϊδεύω κάθε 25η Μαρτίου; Τους δίκασα σαν προδότες, τους καταδίκασα να ζητιανεύουν κάτω από την Ακρόπολη και τώρα τους τιμάω… Δεν καταλαβαίνω τίποτα..
Το μόνο που έχω καταλάβει είναι ότι από τότε χρωστάω.. Από τότε να φανταστείτε χρωστάμε… και όταν σήκωσε λίγο το κεφάλι ο ξυπόλητος Λαός, κι άρχισε να αχνοφέγγει το εργατικό κίνημα το έπνιξαν στο αίμα…
Και έτσι μια και συζητάμε ,λύστε μου και τις ενοχές μου .Εγώ ψηφίζω με το θυμικό; και όχι με την λογική; Όχι πέστε μου για να δώσω και εγώ μια απάντηση στους δικούς μου αλλά και στον εαυτό μου… Γιατί η ρήση του Γάλλου Ντυπέν ‘’Δεν ξέρω τι είναι όλες αυτές οι πιστώσεις, εγώ ξέρω μία και μόνη την πίστιν’’ στις ημέρες μας δεν πείθει κανέναν…
