Μειώνονται τα ρυθμισμένα δάνεια που ξαναγίνονται “κόκκινα”Του Μ.Παναγιώτου. Τα πρώτα ενθαρρυντικά σημάδια από τις ρυθμίσεις δανείων στις οποίες προβαίνουν για να μειώσουν το στοκ των NPLs, βλέπουν οι τράπεζες μετά από μια μακρά περίοδο ανεπιτυχών ρυθμίσεων.
Παρουσιάζοντας χθες τα αποτελέσματα γ΄ τριμήνου της Τράπεζας Πειραιώς στους ξένους αναλυτές, η διοίκηση της τράπεζας ανέφερε ότι ο δείκτης των ρυθμισμένων δανείων που ξαναγίνονται “κόκκινα” έχει υποχωρήσει στο 17% – 18% έναντι των επιπέδων του 40% προς διετίας.
Το γεγονός αυτό που αναμένεται να πιστοποιηθεί και από τις υπόλοιπες τράπεζες που παίρνουν σειρά στην ανακοίνωση τριμηνιαίων αποτελεσμάτων (σήμερα η Eurobank, στις 23/11 η Εθνική και στις 30/11 η Alpha Bank) είναι αποτέλεσμα της στροφής προς τις μακροπρόθεσμες ρυθμίσεις, τις οποίες οι τράπεζες θα αυξήσουν το προσεχές διάστημα. Όπως αναφέρουν τραπεζίτες, αν και θα πρέπει να βελτιωθεί αισθητά και μόνιμα το οικονομικό κλίμα προκειμένου να μιλάμε για επιστροφή στην ομαλότητα των αποπληρωμών δανείων, από τον Σεπτέμβριο του 2015 σημειώνεται μία αυξητική προσέλευση των δανειοληπτών στις τράπεζες για την τακτοποίηση των οφειλών τους. Το “άνοιγμα” που πραγματοποιούν, ειδικά το τελευταίο διάστημα, οι τράπεζες, προσεγγίζοντας τους οφειλέτες δανειολήπτες και προτείνοντάς τους λύσεις στα μέτρα τους, αποδίδει καρπούς και για πρώτη φορά μπορεί να γίνεται λόγος για επιτυχημένες ρυθμίσεις.
Όπως σημειώνουν, δύο χρόνια πριν τα στοιχεία έδειχναν ότι το ποσοστό των δανείων που είχαν μπει σε καθεστώς ρύθμισης (ακόμη και πλέον της μιας φοράς) και ξαναγίνονταν “κόκκινα” εντός δωδεκαμήνου από τη ρύθμισή τους, έφτανε στο 43,3%. Τα επιμέρους ποσοστά εκτινάσσονταν στο 62,8% για τα ρυθμισμένα καταναλωτικά δάνεια και διαμορφώνονταν στο 41,8% για τα ρυθμισμένα στεγαστικά και στο 40,6% για τα ρυθμισμένα επιχειρηματικά δάνεια.
Πλέον, ο μέσος δείκτης redefault έχει υποχωρήσει στο 17% – 18% και αυτό είναι αποτέλεσμα της στρατηγικής των μακροπρόθεσμων ρυθμίσεων. Σημειώνεται ότι η Ελλάδα, πέρα από τον δεύτερο υψηλότερο δείκτη NPLs στην Ευρώπη (47%, μετά το 49% της Κύπρου), έχει και τον δεύτερο υψηλότερο δείκτη δανείων που βρίσκονται σε καθεστώς ρύθμισης.
Το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 20% έναντι 27% για τις κυπριακές τράπεζες. Σε διψήφιο ποσοστό ανέρχεται ο δείκτης δανείων σε ρύθμιση μόνο στην Ιρλανδία (14%), στη Σλοβενία (13%) και στην Πορτογαλία (12%), ενώ στην Ιταλία ο σχετικός δείκτης διαμορφώνεται στο 5%. Ο μέσος ευρωπαϊκός όρος για τα δάνεια που βρίσκονται σε καθεστώς ρύθμισης ανέρχεται σε 3,5%. Στα επίπεδα αυτά θα πρέπει να συγκλίνουν τα επόμενα χρόνια και οι ελληνικές τράπεζες μέσω της εκτενέστερης υιοθέτησης μακροχρόνιων ρυθμίσεων.
Στις μακροχρόνιες ρυθμίσεις εμπίπτουν οι τύποι ρύθμισης δανείων με διάρκεια μεγαλύτερη των 2 ετών που στοχεύουν στη μείωση της τοκοχρεωλυτικής δόσης ή/και της δανειακής επιβάρυνσης, λαμβάνοντας υπόψη συντηρητικές παραδοχές για την εκτιμώμενη μελλοντική ικανότητα αποπληρωμής του δανειολήπτη μέχρι τη λήξη του προγράμματος αποπληρωμής. Ειδικότερα προβλέπουν: – Μείωση επιτοκίου: Μείωση του επιτοκίου ή του επιτοκιακού περιθωρίου. – Παράταση διάρκειας: Επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής του δανείου (δηλαδή μετάθεση της συμβατικής ημερομηνίας καταβολής της τελευταίας δόσης του δανείου). – Διαχωρισμό οφειλής: Διαχωρισμός της οφειλής του δανειολήπτη σε δύο τμήματα: α) το τμήμα του δανείου, το οποίο ο δανειολήπτης εκτιμάται ότι μπορεί να αποπληρώνει, με βάση την υφιστάμενη και την εκτιμώμενη μελλοντική ικανότητα αποπληρωμής του, και β) το υπόλοιπο τμήμα του δανείου, το οποίο τακτοποιείται μεταγενέστερα, με ρευστοποίηση περιουσίας ή άλλου είδους διευθέτηση, η οποία συμφωνείται εξ αρχής από τα δύο μέρη. – Μερική διαγραφή οφειλής: Οριστική διαγραφή μέρους της συνολικής απαίτησης του ιδρύματος, ώστε η εναπομένουσα οφειλή να διαμορφωθεί σε ύψος που εκτιμάται ότι είναι δυνατό να εξυπηρετηθεί ομαλά. – Λειτουργική αναδιάρθρωση επιχείρησης: Αναδιοργάνωση της επιχείρησης, ώστε να καταστεί βιώσιμη και ικανή για την ομαλή εξυπηρέτηση των οφειλών της. Η αναδιοργάνωση μπορεί να περιλαμβάνει ενέργειες, όπως η αλλαγή διοίκησης, η πώληση περιουσιακών στοιχείων, ο περιορισμός του κόστους, ο εταιρικός μετασχηματισμός, η ανανέωση πιστωτικών ορίων ή/και η παροχή νέων δανείων. – Συμφωνία ανταλλαγής χρέους με μετοχικό κεφάλαιο: Μετατροπή μέρους της οφειλής σε μετοχικό κεφάλαιο, ώστε η εναπομένουσα οφειλή να διαμορφωθεί σε ύψος που εκτιμάται ότι είναι δυνατό να εξυπηρετηθεί ομαλά.
