της Λαμπριάνας Κυριακού
Στο έργο του αυτό ο Ίψεν δεν υπονομεύει μόνο το πλειοψηφικό σύστημα της δημοκρατίας, αλλά στοχάζεται και πάνω στις προϋποθέσεις και τις συνθήκες μέσα από τις οποίες ένας λαός – ή καλύτερα η πλειονότητα του λαού – μπορεί να μορφωθεί και να ωριμάσει πνευματικά, ιστορικά, κοινωνικά, πολιτικά, ώστε με τις επιλογές του να μην διαψεύδει τον ίδιο του τον εαυτό.
Λίγο πριν την παράσταση του Σαββάτου, μπήκαμε στα καμαρίνια του Studio Μαυρομιχάλη, και βρήκαμε την ευκαιρία να κουβεντιάσουμε με τους ηθοποιούς της παράστασης «Ένας εχθρός του λαού» που σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί για 2η σεζόν ο Φώτης Μακρής.
Το «Ένας Εχθρός του Λαού» είναι ένα επικίνδυνο έργο, μας εκμυστηρεύεται ο Φώτης Μακρής, καθώς μας αναγκάζει να συμφωνήσουμε με κάτι που μας κάνει να νοιώθουμε άβολα. Μας βάζει σε μια θέση να αμφισβητήσουμε τον τρόπο που έχουμε επιλέξει ως κοινωνία να συμβιώνουμε και να συνεργαζόμαστε. Αμφισβητεί τα θεμέλια της ίδιας της δημοκρατίας και της ικανότητάς μας να την διαχειριστούμε προς όφελός μας. Και κυρίως, θέτει έναν τεράστιο καθρέφτη μπροστά μας και μας απογυμνώνει από το κυριότερο επιχείρημά μας, ότι για όλα φταίνε οι άλλοι και μας λέει ευθαρσώς ότι η ευθύνη είναι και δική μας, του καθενός ξεχωριστά. Θέτει δηλαδή θέμα προσωπικής ευθύνης και αυτό μάλλον, δεν μας «βολεύει».
Η Στέλλα Κρούσκα μας λέει για το ρόλο της δημάρχου: «Ρόλος μου είναι αντρικός στο κείμενο του Ιψεν. Ο σκηνοθέτης της παράστασης, Φώτης Μακρής αποφάσισε να παιχτεί από γυναίκα, φέρνοντάς το πιο κοντά στο σήμερα, αφού την εποχή του Ίψεν οι γυναίκες δεν συμμετείχαν στην πολιτική. Είχε πολύ ενδιαφέρον για μένα να ερευνήσω το πως λειτουργεί μια γυναίκα στην εξουσία και πως αντιμετωπίζει τους άντρες γύρω της. Δυστυχώς, η εξουσία διαβρώνει τους ανθρώπους ανεξαρτήτως φύλου και εποχής και οι πολιτικοί είναι ιδιαιτέρως ικανοί στο να βρίσκουν δικαιολογίες- εξηγήσεις- θεωρίες, προκειμένου να κρατήσουν τη θέση τους.»
Η κυρία Στόκμαν ανησυχεί. μας λέει η Κλεοπάτρα Τολογλου που την υποδύεται. «Αγαπά τον άντρα της, τον θαυμάζει, γρήγορα όμως αντιλαμβάνεται τί επιπτώσεις θα έχει η στάση του σ’ αυτόν και την οικογένειά τους. Επειδή λοιπόν ανησυχεί, προσπαθεί να τον προστατέψει. Ενώ αγαπημένη της φράση από την παράσταση είναι: “Κι είναι καλό αυτό για σένα;”
Ο Γιώργος Κυριαζοπουλος υποδύεται τον Χόβσταντ, τον διευθυντή της τοπικής εφημερίδας. Όπως λέει στο avecnews.gr «Προέρχεται απο λαΐκη τάξη και μέσα απο την εφημερίδα του υπερασπίζεται τα δικαιώματα των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων, μέχρι που αποφασίζει -με αφορμή το θέμα των λουτρών- να συγκρουστεί με αυτούς που ασκουν την εξουσία γιατί θεωρεί ότι είναι μια κλίκα γραφειοκρατών που δρουν μεροληπτικά. Όταν όμως βλέπει ότι από αυτή τη σύγκρουση θίγονται και τα δικά του συμφέροντα, δε μένει και τόσο σταθερός στην απόφασή του…»
Η Μαριέλα Δούμπου υποδύεται την Πέτρα. Όπως μας λέει: «Η Πέτρα είναι μία νεαρή δασκάλα που έχει ως πρότυπο τον πατέρα της. Έχουν τον ίδιο ζήλο για την δικαιοσύνη και την αλήθεια. Στόχος της είναι η δημιουργία ενός καινοτόμου εκπαιδευτικού συστήματος. Μένει δίπλα στον πατέρα της μέχρι το τέλος, συγκρούεται με την εξουσία και δεν παύει να μένει πιστή στις ιδέες της .Στο έργο είναι η ‘’Φωτεινή’’ ελπίδα για το μέλλον. Μόνο μέσω της εκπαίδευσης μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν διαφορετικό κόσμο! Αυτό προτείνει ο Ίψεν ως λύση στο πρόβλημα. Αυτό στο έργο αντικατοπτρίζει η Πέτρα.»
Ο Γιάννης Γαβρίλης μας λέει για το ρόλο του: Ο πεθερός του Στόκμαν, ο Μόρτεν Κιλλ, είναι ο άνθρωπος του συμφέροντος. Δεν έχει καμία αναστολή να ακολουθήσει όποιον θα του προσφέρει περισσότερα. Εκβιάζει από την μια, ηδυλογεί από την άλλη. Πάντα με γνώμονα μόνο το προσωπικό του κέρδος, τη μια στιγμή καταγγέλλει τις ενέργειες των αρχών της λουτρόπολης του, αν και εν συνεχεία τις επικροτεί. Ενώ αμφισβητεί τις απόψεις του ‘’παλαβού’’ Στόκμαν τις ενστερνίζεται γιατί τον εξυπηρετούν, όταν όμως η κοινή γνώμη στρέφεται εναντίον του, τον εκβιάζει, με τον χειρότερο τρόπο. Θεωρεία του; ‘’Μην εμπιστεύεσαι κανέναν’’.
Παίζω το ρόλο του Άσλακσεν, μας λέει ο Αντώνης Χρήστου, ενός ιδιοκτήτη τυπογραφείου και προέδρου της ένωσης ιδιοκτητών της πόλης, αλλά και παράγοντα του κινήματος μετριοπαθών. Ο Άσλακσεν πιστεύει βαθιά ότι ή κατά μέτωπο σύγκρουση δεν έχει κανένα αποτέλεσμα. Η μετριοπάθεια κάθε άλλο παρα αρνητική έννοια είναι γι’ αυτον. Είναι διατεθειμένος να διεκδικήσει πράγματα χωρίς όμως να χρειαστεί να θυσιάσει κάτι.
Ο Μορτεν Κιλλ, πεθερός του Στοκμαν, δεν τον έχει σε μεγάλη εκτίμηση., τονίζει ο Νίκος Αργυρίδης. Πλούσιος αντιπροσωπεύει ένα παλιό κόσμο που έρχεται να αντικατασταθεί από την δήμαρχο κι αυτό την κάνει εχθρό του. Αρχικά υποστηρίζει τον γαμπρό του εναντίον της. Όμως δεν ορρωδεί, όταν τα συμφέροντα του κινδυνεύουν να συμμαχήσει με τους εχθρούς του. Χαρακτηριστική φράση “θα αναθεωρήσεις τις παλαβομάρες σου ναι ή όχι’’.
Στο ‘’Studio Μαυρομιχάλη’’ Μαυρομιχάλη 134- Νεάπολη-Εξαρχείων έχει ανέβει το έργο του Ερρίκου Ίψεν ‘’Ένας Εχθρός του Λαού’’.
Περισσότερα για την παράσταση ΕΔΩ
