Αργά αλλά σταθερά αυξάνονται τα κρούσματα της πανδημίας, παρά τις ελπίδες ότι το καλοκαίρι θα περιόριζε την εξάπλωσή τους. Βέβαια η αύξηση οφείλεται και στους τουρίστες , είναι κρούσματα εισαγόμενα από ανθρώπους που καθημερινά έρχονται για διακοπές στην Ελλάδα.
Παρότι οι θάνατοι έχουν περιοριστεί, η ανησυχία για νέο κύκλο της πανδημίας κυριαρχεί. Και βέβαια η προοπτική για νέα μέτρα.
Ήδη η κυβέρνηση απαγόρευσε τα πανηγύρια μέχρι τέλους Ιουλίου για να αποφεύγεται ο συγχρωτισμός. Όμως εύλογη είναι η αγανάκτηση, καθώς πυκνά-συχνά βλέπουμε πολιτικές συγκεντρώσεις και άλλες συναθροίσεις, πολύ περισσότερο επικίνδυνες από τις πατροπαράδοτες πολιτιστικές εκδηλώσεις του κάθε τόπου που τονώνουν πέρα από την ψυχολογία και την επαγγελματική δραστηριότητα.
Μέσα σε αυτή την ατμόσφαιρα φαίνεται ότι θα περάσουμε και το υπόλοιπο καλοκαίρι. Κοινή είναι όμως η εντύπωση και η παραδοχή ότι τα χειρότερα έρχονται με την είσοδο του φθινοπώρου και την πτώση της θερμοκρασίας που ευνοεί την ανάπτυξη του κορονοϊού.
Μετά την προηγούμενη εμπειρία, οι αντοχές για νέο lockdown έχουν ήδη εξαντληθεί.
Όχι τόσο για ευνόητους κοινωνικο-ψυχολογικούς λόγους αλλά κυρίως από τις επιπτώσεις στην οικονομία με την ευρύτερη έννοια.
Όσο και αν υπήρξαν οι διάφορες παροχές για να συγκρατηθεί η κατάσταση, είναι εξόφθαλμο ότι η οικονομία παραπαίει. Το πλήγμα είναι μεγάλο για τις επιχειρήσεις και αναπόφευκτα και για τους εργαζόμενους. Πολλές καταρρέουν και άλλες φυτοζωούν με αγωνία για την επιβίωσή τους.
Ανεξάρτητα από την εξέλιξη της πανδημίας, η σκέψη για νέα μέτρα λειτουργεί σαν δίκοπο μαχαίρι. Από τη μία πλευρά η προστασία της υγείας και από την άλλη η στήριξη της παραπαίουσας οικονομίας. Έτσι το μπαλάκι φαίνεται ότι θα περάσει στη λεγόμενη ατομική ευθύνη. Δηλαδή κανένας περιορισμός στις κινήσεις των πολιτών, , εκτός των επί μέρους περιοχών καραντίνας. Και αυστηροποίηση των μέτρων στην ευρύτερη καθημερινή επικοινωνία και συναναστροφή. Μάσκες παντού, αντισηπτικά κ.λ.π. Χωρίς παραμέτρους που θα επηρεάζουν αρνητικά την κίνηση της αγοράς , που ήδη έχει πληγεί με όσα προηγήθηκαν.
Πρόκειται για αναγκαστικό μονόδρομο, χωρίς περιθώρια επιλογών.
