Της Λαμπριάνας Κυριακού Πάνε 40 ολόκληρα χρόνια, από εκείνο το καλοκαίρι που οι Τούρκοι πάτησαν με τη βία το νησί της Κύπρου. Οι μνήμες ξεθωριασμένες
της Λαμπριάνας Κυριακού Πάει έπεσε…. η οθόνη πάγωσε, μαζί μ αυτήν και η ιστορία μιας τηλεόρασης που είχε περπατήσει στους άτσαλους δρόμους, μιας Ελλάδας, πάντοτε
Της Λαμπριάνας Κυριακού Σήμερα του Ευαγγελισμού η γη είναι λουσμένη με το φως του ήλιου. Οι ελληνικές σημαίες κυματίζουν πάνω σε κτίρια και σε μπαλκόνια.
της Λαμπριάνας Κυριακού Νιώθω ακόμη τους κραδασμούς εκείνης της εποχής που το αίμα μας χόχλαζε για Ελευθερία. Τότε που βγαίναμε στους δρόμους και μας
γράφει η Λαμπριάνας Κυριακού Κάθε Τσικνοπέμπτη μαζευόμασταν από το πρωί στο σπίτι της γιαγιάς μου της Ανδρομάχης, πρόσφυγας από το Δίκωμο. Η γιαγιά μου, αν
Της Λαμπριάνας Κυριακού Λίγο μετά τα μεσάνυχτα στο βαγόνι του μετρό. Ξαφνικά φωνές! Μέσα στο βουητό δύσκολα να διακρίνεις το νόημα των λέξεων. Τι
Επηρεασμένος από τους Μάρκο Βαμβακάρη και Βαγγέλη Παπάζογλου, απαρνήθηκε την νομική για χάρη της μουσικής. Ήξεραν όλοι ότι τραγουδούσε αλλά δεν ήξεραν ότι ο Βασίλης
της Λαμπριάνα Κυριακού Είχα διαβάσει από πολύ ώρα πριν τα σχόλια και τους χαρακτηρισμούς του Μανώλη Καψή στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter, για τις
Της Λαμπριάνας Κυριακού Για χάρη του φεγγαριού και της Αυγουστιάτικης Πανσελήνου, η Αθήνα χθες το βράδυ, είχε βάλει τα γιορτινά της. Πρώτη φορά είδα
Της Λαμπριάνας Κυριακού «Δε θα μεμψιμοιρήσω για την ντροπή στο συρματόπλεγμα» ούτε θα φτιάξω στίχους που να λένε ένα κομμάτι από την πικρή αλήθεια
της Λαμπριάνας Κυριακού «Είδα στον ύπνο μου απόψε πως μίκρυνεςκαι έγινες σαν ένα τριαντάφυλλο κόκκινο φρέσκο σαν άκοπο. σε είχα στο χέρι μου τάχα και πήγαινα
Της Λαμπριάνας Κυριακού «Το ποκάμισο το θάλασσι – Μια φορούσα εγώ και μια εσυ – Χρυσή κλωστή και βελονιά Ποιος θα δικάσει το φονιά – Αυτόν