της Λαμπριάνας Κυριακού  Θυμάμαι ακόμα, τα μάτια του να δακρύζουν και την τρεμάμενη βαριά φωνή του, σε εκείνο το διάγγελμα της 22η Απριλίου του 2004.

Της Λαμπριάνας Κυριακού  Από μακριά μου φαινότανε κάθε μέρα ο ίδιος. Μια ζωγραφιά ανέγγιχτη που από πίσω της έκρυβε όλα τα χρυσάφια του κόσμου!! 

Της Λαμπριάνας Κυριακού Το αίμα μας χόχλαζε και η επαναστατική μας συνείδηση άγγιζε τις φλέβες μας. Προετοιμαζόμασταν καιρό και περιμέναμε με αγωνία γι’ αυτές τις

της Λαμπριάνας Κυριακού Ο Ιωάννης Σαββίδης, για τους συγγενείς και τους φίλους,  ο Άντρος,   χάθηκε  στις 24 Ιουλίου του 1974. Ναι!  λίγες μέρες μετά

Της Λαμπριάνας Κυριακού Γεννημένος στη Σμύρνη το 1900.Παίρνει τα πρώτα του ερεθίσματα από την παράσταση Οιδίπους Τύρρανος, σε μετάφραση του πατέρα του, ο οποίος  δικηγορούσε

Της Λαμπριάνας Κυριακού  Δεν ξέρω για ποιους να μιλήσω και τι να πω. Έχω στερέψει από ιδέες. Μ’ έχει κουράσει  ακόμη και ο ήλιος ο

Της Λαμπριάνας Κυριακού Ένα Ηφαίστειο η Ελλάδα, κι όποιος γλιτώσει θα είναι από θαύμα. Έχει μαραγκιάσει η ψυχή μου. Βλέπω καθημερινά ένα έθνος να παραμιλά

της Λαμπριάνας Κυριακού Απεργίες – πορείες – χαφιέδες – διαδηλώσεις – κουκουλοφόροι – ξυλοδαρμοί – τρομοκρατικές οργανώσεις – τρομοκρατικά κτυπήματα. Ήθελα να’ ξερα σε πόσους

της Λαμπριάνας Κυριακού  Όλοι κρυβόμαστε και νομίζουμε πως ζούμε στον μικρόκοσμο που πλάθει όπως τον βολεύει ο εγωισμός μας. Σκηνοθετώντας μια ζωή προσανατολισμένη μόνο σε

Της Λαμπριάνας Κυριακού Μένα ιπτάμενο χαλί ίσως να νοιώσω ασφαλισμένηαπ΄ ένα ταξίδι αναψυχήςέχασα ανθρώπους που’ χα γνωρίσεικάπου σ’ ένα νησί χαμένη

Της Λαμπριάνας Κυριακού Περνάμε μια ζωή βυθισμένοι  μέσα στον εγωισμό, στεριωμένοι μέσα στην άρνηση της αποδοχής και της ευαισθησίας. Παλεύοντας με τα αισθήματα κάνοντας τον

της Λαμπριάνας Κυριακού