Μουσικό Χωριό 2011 , μύθος και πραγματικότητα !

mousikoxo
Facebook
Twitter
LinkedIn


γράφει ο  Σάκης Ιντζεβίδης

Στον Άγιο Λαυρέντιο, ένα χωριουδάκι από τα τόσα ορεινά χωριά στο  Πήλιο , το βουνό των Κενταύρων κατά την αρχαιότητα, από το 2006 έχει ξεκινήσει ένα από τα πληρέστερα καλλιτεχνικά φεστιβάλ στην Ελλάδα, διαφορετικό από τα άλλα γιατί  υπάρχουν καλλιτεχνικά εργαστήρια- σεμινάρια ,όπου μπορούν οι ενδιαφερόμενοι να τα παρακολουθήσουν ανάλογα με το αντικείμενο διδασκαλίας που υπάρχει. 

Το Μουσικό Χωριό, γνώριμο σε εκατοντάδες μουσικούς και φίλους της τέχνης, είναι ένας θεσμός ελεύθερης ανταλλαγής μουσικών ιδεών και προώθησης πρωτότυπων εκπαιδευτικών μοντέλων διαμέσου της μουσικής πράξης. Φέτος διοργανώνεται από την αστική, μη κερδοσκοπική εταιρία arTree σε συνεργασία με την Αντιδημαρχία Πολιτισμού, Παιδείας & Τουρισμού Δήμου Βόλου. 

Το πρόγραμμα είναι χωρισμένο σε δύο περιόδους, φέτος η Α’ περίοδος ξεκινάει 18-24 Αυγούστου και η Β’ περίοδος 26 Αυγούστου με 1 Σεπτεμβρίου. H εκπαιδευτική δράση του Μουσικού Χωριού 2011 εκφράζεται θεματικά μέσα από 11 κατευθύνσεις, οι οποίες στεγάζουν 26 μουσικά εργαστήρια/masterclasses ομαδικής δράσης. Συντονιστές των δράσεων αυτών είναι, φέτος, 43 διεθνείς μουσικοί / εκπαιδευτικοί, καθώς και διάφοροι προσκαλεσμένοι της διοργάνωσης με δράση στο χώρο της ζωντανής δημιουργίας, του χορού, του θεάτρου, του λόγου, της ειδικής αγωγής και της καλλιέργειας του σώματος. Περισσότερες πληροφορίες στο ενημερωμένο site του Μουσικού χωριού εδώ: www.music-village.gr

Ας ταξιδέψουμε μαζί λοιπόν. Για να φτάσουμε στον Άγιο Λαυρέντιο από τον Βόλο χρειάζονται περίπου 20- 25 λεπτά. Παίρνουμε τον δρόμο για Αγριά και συνεχίζουμε ώσπου να βρούμε την πινακίδα αριστερά που αναφέρει την ονομασία του χωριού και ότι υπολείπονται 11 χλμ. Βέβαια, αυτό το κομμάτι του δρόμου είναι μεν όμορφο λόγω της ανάβασης και της πανοραμικής θέας, αφού μπορεί κάποιος να διακρίνει από ψηλά όλο τον Παγασητικό, όπως επίσης και πολλά διάσπαρτα χωριά τριγύρω του, ωστόσο χρειάζεται προσοχή επειδή υπάρχουν πολλές στροφές και στενέματα.

Μέσα στο χωριό απαγορεύονται τα αμάξια , υπάρχει όμως ένα πάρκινγκ στην είσοδο , αλλά και ένα ακόμη δημοτικό, το οποίο βρίσκεται κοντά στο σχολείο, όπου παρουσιάζονται και οι περισσότερες εκδηλώσεις. 

Το παλιό σχολείο και το προαύλιό του συγκεκριμένα διάλεξε  φέτος η ομάδα διοργάνωσης  για να κηρύξει την φετινή έναρξη του φεστιβάλ στις 18 Αυγούστου και ώρα 9μ.μ.. Παρουσιάστηκε  το πρόγραμμα μαθημάτων και καθηγητών της Α’ περιόδου , αλλά  και τους ομαδάρχες που θα οδηγήσουν τους μαθητές στους χώρους όπου θα διεξαχθούν τα μαθήματα, αλλιώς χωρίς οδηγό είναι δύσκολο να προσανατολιστείς και να βρεις τις πλατείες και τα σπίτια όπου θα φιλοξενηθούν οι εκδηλώσεις ή θα γίνουν τα μαθήματα.

xorio2

Αμέσως μετά με αφορμή το εργαστήριο/masterclass σύνθεσης με τον διεθνούς φήμης Ελβετό συνθέτη Beat Furrer, είχαμε ζωντανή παρουσίαση έργων του συνθέτη από το σύνολο disson  Art ensemble. Έργα πολύ  προχωρημένα σε ακούσματα που χρειαζόταν φαντασία για να τα καταλάβει κάποιος ,όπως και αυστηρή προσοχή! Οι μουσικοί που τα εκτέλεσαν ήταν πολλοί καλοί δεξιοτέχνες-σολίστ ,o Γιάννης Ανισέγκος στο φλάουτο, Γιάννης Μυράλης στο τσέλο, Λενιώ Λιάτσου στο πιάνο, Θοδωρής Πατσαλίδης στο βιολί, και ο Αλέξανδρος Σταυρίδης κλαρινέτο, μας εντυπωσίασαν με την απόδοση των έργων. Το κοινό θέλω να τονίσω ήταν πολύ πειθαρχημένο, κάνοντας ησυχία , παρότι υπήρχαν και μικρές ηλικίες ανάμεσα στους παριστάμενους. 

Βέβαια είναι αδύνατον για κάποιον να παρακολουθήσει όλα τα εργαστήρια, έτσι θα παρουσιάσω στο avecnews κάποια χαρακτηριστικά του κλίματος στο Μουσικό χωριό από την Α’ περίοδο , αλλά πολύ περισσότερο θα μεταφέρω στους αναγνώστες εικόνες από την ζωή και την συμβίωση του κόσμου στον Άγιο Λαυρέντιο.

Σημείο αναφοράς για όλους τους επισκέπτες , αλλά και όσους διαμένουν εκεί  τις μέρες του φεστιβάλ από το πρωί είναι η μεγάλη πλατεία του χωριού με τα πελώρια πλατάνια. Εκεί θα συναντήσεις κάθε εθνότητας ανθρώπους να πίνουν τον καφέ τους και να συνομιλούν-ανταλλάσουν απόψεις, μουσικές και όχι μόνο. Η προνοητικότητα των διοργανωτών να έχουν όλοι στην διάθεση τους ελεύθερη χρήση ίντερνετ , πραγματικά μου άρεσε και την θεωρώ απαραίτητη, μια που πλέον το διαδίκτυο μπήκε για τα καλά στην ζωή μας. Στην πλατεία πάλι καταλήγουν όλοι μετά τις συναυλίες-εκδηλώσεις τα βράδια , τόπος συνεύρεσης και επικοινωνίας. Χαλάρωμα κατά κάποιο τρόπο για τους καθηγητές και μαθητές των εργαστηρίων , όπου με τσιπουράκι και καλό μεζέ έρχεται και ανάβει το κέφι. Βγαίνουν τα μουσικά όργανα κάθε λογής από τις θήκες τους και αρχίζει ένα γλέντι τρελό μέχρι το πρωί , με χορό  τραγούδι, και μουσική, στο οποίο συμμετέχουν και γίνονται ένα μουσικοί και κόσμος.

Την Δευτέρα 22 Αυγούστου είχαμε την ευκαιρία να δούμε τους μαθητές να παρουσιάζουν το αποτέλεσμα της μάθησης τους, στις τέσσερις  μόλις μέρες μαθημάτων,  υπό την καθοδηγήσει  των καθηγητών τους. 

Το πρόγραμμα ξεκίνησε στις 9 μ.μ. «Ο Μικρός Ερωτικός»: εργαστήριο δραματοποίησης / μουσικοθεατρικής πράξης  Διδασκαλία, συντονισμός: Μάρθα Φριντζήλα, Bασίλης Μαντζούκης-(Επτά ερωτικά ποιήματα μελοποιούνται, δραματοποιούνται και παρουσιάζονται στο κοινό.  Ασκήσεις, μελοποίηση, συζητήσεις γύρω από την λειτουργία της μουσικής στο θέατρο και το αντίστροφο. Εφαρμογές για τη συνάντηση των δύο αυτόνομων τεχνών επί σκηνής. Το εργαστήριο απευθυνόταν σε επαγγελματίες και ερασιτέχνες ηθοποιούς και μουσικούς).

Η Μάρθα Φριντζήλα  αφού προσφώνησε  το αντικείμενο της διδασκαλίας της κάθισε  στην θέση της. Όλοι περιμέναμε να αρχίσει, μια κοπέλα δίπλα μου έκανε ερωτική εξομολόγηση σε κάποιο παλικάρι, μιλώντας  δυνατά- γυρίσανε πολλοί από το κοινό τότε και της έκαναν παρατήρηση να σταματήσει- αυτή συνέχιζε κάνοντας ότι δεν άκουσε! Με τα όσα έλεγε μας πιάσανε τα γέλια, δεν σταμάτησε όμως. Κοιτούσαμε ο ένας τον άλλο με απορία, τί συμβαίνει; Όταν τέλειωσε ο διάλογος των δυο, μετά από λίγα λεπτά επιτέλους, έρχεται προς το μέρος μου και αρχίζει να λέει τα ίδια και σε μένα, της απάντησα γελώντας ,αφενός γιατί είχαν χρόνια να μου κάνουν ερωτική εξομολόγηση , αφετέρου γιατί κατάλαβα ότι ήταν μέρος του σεναρίου. Το έργο είχε αρχίσει , εμείς κάναμε κάποια λεπτά της ώρας να μπούμε στο κλίμα.   Η συνέχεια επίσης εντυπωσιακή με αφορμή την Ελληνική αλφάβητο, και φωνάζοντας δυνατά το κάθε γράμμα πολλά στόματα μέσα στο πλήθος, είχαμε  κάποιο ερωτικό στίχο που ξεκινούσε από το αντίστοιχο γράμμα, τον οποίο απήγγειλε και ένας μαθητής .

Όπως: ΆΛΦΑ- Αυτός ο πόνος της καρδιάς προς τί τάχα να είναι; Όταν δεν είναι έρωτας , τι άλλο πράγμα είναι;

ΒΗΤΑ-Βασιλικό εφύτεψα στην κλίνη που κοιμάσαι , να κόβεις να μυρίζεσαι και μένα να θυμάσαι.

xrio3

ΓΑΜΑ- Γυρίζω δω , γυρίζω εκεί, ίσως και σ’απαντήσω, τα πάθη μου να σου ειπώ , την φλόγα μου να σβήσω. 

Όσα βέβαια και να γράψω είναι λίγα , όσοι το έζησαν από κοντά το ξέρουν. Μια πετυχημένη παράσταση μουσικό-θεατρική και μια εμπειρία μοναδική που δεν θα ξεχάσω.

Στην συνέχεια της βραδιάς είχαμε «Fighting Monkey»: Εργαστήριο για το χορό, Διδασκαλία, συντονισμός: Λίντα Καπετανέα, Jozef Frucek (Σλοβακία).Τι ακριβώς είδαμε; Θα μας το περιγράψουν οι ίδιοι λέγοντας: Partnering για μας είναι The Art of Emptying and Listening. Αφορά το να κινείσαι μαζί με τον άλλον με τρόπο παράτολμο αλλά ασφαλή, χωρίς να προβάλεις το τί θα συμβεί κατά τις επόμενες στιγμές.  Partnering, ως τρόπος να καταλάβουμε τις ίδιες μας τις συμπεριφορικές συνήθειες στα πλαίσια της διάδρασης. Να κατανοήσουμε το περιβάλλον, ως μέρος αυτού, ψάχνοντας για ομαλότητα,  προσαρμοστικότητα και ανοικτή συνείδηση. 

Το σεμινάριο εστίαζε στην ανατομική κατανόηση του συστήματος μετατόπισης στο χώρο, όσον αφορά στο να είναι κανείς λειτουργικά ανοιχτός και έτοιμος να ανταποκριθεί σε οποιαδήποτε παρόρμηση, καθώς και στο να καταλάβει τι σημαίνει 

«ροή ενέργειας χωρίς διακοπές». 

Το εργαστήριο ήταν ανοικτό σε όλους του χορευτές με τεχνική και καλλιτεχνική εμπειρία. Λόγω των φυσικών τοποθεσιών δράσης του εργαστηρίου, όλοι οι συμμετέχοντες θα πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με κλειστά παπούτσια και επιγονατίδες.

Το χορευτικό που παρουσίασαν οι διδάσκοντες ( rootlessroot ) παρέα με τον Γιώργο Φριντζήλα , ήταν απλά φανταστικό , πρωτότυπο θα έλεγα, άξιο συγχαρητηρίων.

Για το τέλος της βραδιάς είχαμε τον διάσημο Νεοζηλανδό σαξοφωνίστα   Hayden Chisholm γνώριμη φιγούρα του Μουσικού χωριού, και την ομάδα των εργαστηρίων του, σύνολο δώδεκα σαξόφωνα κάθε λογής και ένα φλάουτο( υπήρχαν και γυναίκες στην ομάδα, όπως και ένας λιλιπούτειος μαθητής).

Τα εργαστήρια του Hayden Chisholm προσελκύουν επαγγελματίες σαξοφωνίστες απ’ όλον τον κόσμο, από την αρχή της λειτουργίας του Μουσικού Χωριού. Κάθε χρόνο προτείνεται μία νέα θεματική που οδηγεί σε πρώτες εκτελέσεις πρωτότυπων project.

Φέτος, το εργαστήριο είναι αφιερωμένο στις αναλογίες των μουσικών διαστημάτων και στην εξερεύνηση τους με όχημα το μονόχορδο του Πυθαγόρα και το σαξόφωνο. Εμβάθυναν στις τεχνικές των φυσικών αρμονικών (overtone technic) του οργάνου, μέσα από την ομαδική ερμηνεία του συνόλου.  

Επιπλέον  διευρύνανε όλη τη γνώση που αποκτήσανε κατά τα τελευταία πέντε χρόνια στο Μουσικό Χωριό, όπως οι τεχνικές αναπνοής, το Chi Gung, η παράλληλη χρήση της φωνής, ο αυτοσχεδιασμός, οι μικρό-τόνοι και πολλά άλλα. Το εργαστήριο είναι ανοικτό σε όλα τα επίπεδα, καθώς και σε εκτελεστές όλων των χάλκινων και ξύλινων πνευστών.

Τα αποτελέσματα των  εργαστηρίων λοιπόν φανερά απέδωσαν , ακούσαμε συνθέσεις που προέκυψαν μέσα από αυτά και οι εκτελέσεις τους μας ταξίδεψαν , τα λαθάκια δικαιολογημένα λόγω των λίγων ημερών που είχαν στην διάθεση τους να τα  προβάρουν οι μαθητές, δεν χάλασαν όμως την εικόνα. Βέβαια στο ίδιο φινάλε είχαμε και μια εμφάνιση του Κώστα Αναστασιάδη( διδάσκει σε άλλο εργαστήριο ρυθμολογία) ο οποίος παίζοντας Ινδικά κρουστά παρέα με τον Hayden Chisholm στο σαξόφωνο « τζαμάρανε » ,παίζοντας αυτοσχεδιασμούς από world music- δεξιοτέχνες και οι δύο- έκλεισαν μια επιτυχημένη βραδιά.

Στις 23 Αυγούστου και ώρα 9 μ.μ. «Το μικρό σπίτι της Νίνας»  – Εργαστήρι για παιδιά και μεγάλους…μαζί και χωριστά.

Διδασκαλία, συντονισμός: Εύα Ιεροπούλου, Μαρία Θωίδου, Φανή Μόραλη

Πρόκειται για δραστηριότητες δύο παράλληλων  εργαστηρίων με αφορμή  την προετοιμασία παράστασης του μουσικού παραμυθιού της Εύας Ιεροπούλου «Το μικρό σπίτι της Νίνας» με στόχο τη δημιουργική έκφραση μέσα από τη φωνή και το σώμα +Εργαστήρι φωνητικής έκφρασης  με τη Μαρία Θωίδου, που απευθύνεται σε όλους όσους θέλουν να αγαπήσουν τη φωνή τους (μουσικοπαιδαγωγοί, εκπαιδευτικοί, τραγουδιστές , ηθοποιοί, κ.τ.λ.), να επικοινωνήσουν με τον εσωτερικό και εξωτερικό κόσμο τους μέσω του τραγουδιού, να ξαναγίνουν παιδιά με τους μαθητές, τους φίλους ή το κοινό τους. Περιλαμβάνει ασκήσεις ενεργοποίησης και ομαδοποίησης, φωνητικές τεχνικές, αυτοσχεδιασμό με τη φωνή, εκμάθηση τραγουδιών και εμβάθυνση στη συνειδητή  ερμηνεία τους.

Βέβαια αξίζει να πω ότι η συμμετοχή φέτος της Ελένης Φωτιάδου από την Θες/νίκη η οποία ασχολείται με την διδασκαλία παιδιών που έχουν ειδικές ανάγκες, έδωσε ένα διαφορετικό χρώμα στην παρουσίαση , ευαισθητοποίησε και συγκίνησε συνάμα. Βοήθεια εξάλλου είχαμε και από άλλα τμήματα  που ήταν αρωγοί στο όλο project, όπως το εργαστήριο της Μάρθας Φριντζήλα- Βασίλη Μαντζούκη, ο Hayden Chisholm και οι μαθητές του, ο Κώστας Αναστασιάδης, ο Γιώργος Φωτιάδης κ.α.disson__Art_ensemble_2

Το αποτέλεσμα και ο συντονισμός της Παρουσίασης από την Εύα Ιεροπούλου, επιτυχημένο, μας διασκέδασε και έκανε όλα τα παιδιά αλλά και τους μεγάλους ιδιαίτερα που παρακολούθησαν, να χορέψουν μαζί με τίγρεις, ελέφαντες και άλλα ζώα, να τραγουδήσουν, και τέλος να χειροκροτήσουν. Συγχαρητήρια σε όλους όσους συμμετείχαν ,  στην κυρία Αστερίου για τις μάσκες που φιλοτέχνησε , όπως και στην ορχήστρα που αποτελούσαν νέα παιδιά και συνόδευσε το παραμύθι μουσικά.

Η βραδιά συνεχίστηκε με ένα μίνι αφιέρωμα στον Ιάννη Ξενάκη. Με αφορμή το « έτος Ξενάκη » και τα 10 χρόνια από το θάνατο του μεγάλου συνθέτη, παρουσιάστηκαν δύο  έργα του για σόλο πιάνο και ensemble. Στα πλαίσια του αφιερώματος η διοργάνωση έχει την τιμή να φιλοξενεί τον πιανίστα Στέφανο Θωμόπουλο. Με αφορμή το διδακτορικό ερμηνείας πάνω στο έργο για πιάνο του Ξενάκη που εκπονεί στο Conservatoire του Παρισιού σε συνδυασμό με τη Σορβόννη, ερευνά συστηματικά τη σχέση των Ξενακικών κόνσεπτ  με τη μεταμόρφωση-μετάλλαξη της πιανιστικής γλώσσας. Πρόσφατα τελείωσε την ηχογράφηση που περιλαμβάνει όλο το έργο του Ξενάκη για πιάνο σόλο (Έξι τραγούδια για πιάνο, Έρμα, Ευρυάλη, Mists, a R., Συναφές για πιάνο και ορχήστρα, Ζυγιά για πιάνο, φλάουτο και σοπράνο). Το CD αυτό ηχογραφείται για το ίδρυμα Meyer στο Παρίσι, και θα εκδοθεί σαν cd promotionnel.

Η ένταση που μετέφερε στο κοινό ο Στέφανος Θωμόπουλος αποδίδοντας καταπληκτικά αυτά τα δυο έργα του Ξενάκη ήταν πολύ μεγάλη, το πάθος του απερίγραπτο καθώς κάποιες στιγμές φαινόταν στο παίξιμο του μια « πάλη » με τον χρόνο όπου τα χέρια και τα πόδια του συνεργαζόταν άψογα στο πιάνο και ο ήχος που σκορπούσε στον αέρα, εκφραστικός, νοσταλγικός, και αθάνατος.  

Αμέσως μετά ο Ελβετός συνθέτης Beat Furrer, οι υπότροφοι συνθέτες του εργαστηρίου, και οι disson  Art ensemble έκλεισαν το πρόγραμμα  παρουσιάζοντας συνθέσεις από το αποτέλεσμα των εργαστηρίων τους αυτές τις τέσσερις μέρες που δούλεψαν μαζί. 

Έτσι τέλειωσε ουσιαστικά η Α΄ περίοδος  στο Μουσικό χωριό αφού την επόμενη μέρα είχαμε τον αποχαιρετιστήριο καφέ με τους συμμετέχοντες στα εργαστήρια και τους καθηγητές. Μέρα χαλάρωσης πριν ξεκινήσει η Β’ περίοδος.

Η πρώτη χρονιά παρουσίας μου στο Μουσικό χωριό με έκανε σίγουρα πιο πλούσιο σε εμπειρίες , επιβεβαιώθηκαν τα όσα άκουγα για το υπέροχο κλίμα που επικρατεί στον Άγιο Λαυρέντιο, οι παρέες εξάλλου που δημιουργεί κάποιος πηγαίνοντας για πρώτη φορά διατηρούνται ζωντανές μέχρι την επόμενη. Η προσωπική επικοινωνία, η ανταλλαγή απόψεων σε θέματα μουσικής, και όχι μόνο, η συμβίωση σε κοινούς χώρους, αλλά και το επίπεδο του κοινού και των εργαστηρίων είναι πολύ καλό. Συνάντησα μητέρες με μικρά παιδιά να παρακολουθούν με αφοσίωση σιωπηλά , συνάντησα άλλες εθνότητες που δεν είναι αναθρεμμένες με είδη μουσικής Ελληνικά να συμμετέχουν με τον τρόπο τους, πολύ περισσότερο όμως συνάντησα ζωντανές τις αξίες του πολιτισμού μας μέσα από ένα θεσμό που εύχομαι να διατηρηθεί για πολλά χρόνια. Παρότι φέτος υπήρχαν προβλήματα οικονομικά, διαπίστωσα ότι η ομάδα διοργάνωσης δεν πτοήθηκε και τα κατάφερε σε όλα άψογα, γι’αυτό τον λόγο τους αξίζουν συγχαρητήρια.

Ελπίζω του χρόνου ο δρόμος να με φέρει σε ένα καινούργιο οδοιπορικό στο Μουσικό χωριό, εξάλλου είναι μια πρόταση αξιόλογη και ελκυστική για όλους τους λάτρες των τεχνών ! 

Σχετικά Άρθρα

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας προσφέρει μία καλύτερη εμπειρία.