της Σμαράγδας Μιχαλιτσιάνου
Τιμήθηκε ενώ ήταν στη ζωή αλλά και μετά το θάνατό του ο Στέλιος Καζαντζίδης συνεχίζει να γνωρίζει τιμές από τους ανθρώπους, γιατί ήταν ο λυγμός τους και το δάκρυ που κυλούσε στα μάτια τους.
Δέκα χρόνια συμπληρώνονται στις 14 Σεπτεμβρίου από τότε που έφυγε ο μεγαλύτερος λαϊκός τραγουδιστής που πέρασε από την Ελλάδα και 80 χρόνια από την γέννησή του.
Μια φωνή που κυριαρχεί στα λαϊκά γλέντια σε σπίτια που έχουν ακόμη μωσαϊκό , μια φωνή που συντροφεύει τους Έλληνες της ξενιτιάς που ολοένα αυξάνονται, μια φωνή που μυρίζει «βασιλικό και ασβέστη» , όπως οι αυλές των παιδικών μας χρόνων.
Για να τιμήσει αυτή την επέτειο ο Σύλλογος Φίλων Καζαντζίδη επαρχίας Ελασσώνας , ο μεγαλύτερος σύλλογος στην Ελλάδα που ιδρύθηκε το 1999, την Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου και ώρα 11 π.μ θα κάνει τα αποκαλυπτήρια της προτομής του Στέλιου Καζαντζίδη στο νεκροταφείο Ελευσίνας, ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του ανεπανάληπτου βάρδου.
Η προτομή, προσφορά του συλλόγου αξίας 7.500 ευρώ, που φιλοτέχνησε ο Θεσσαλονικιός γλύπτης Γιώργος Κικωτής, θα τοποθετηθεί στην τελευταία κατοικία του, που μοιράζεται με τους γονείς του, την Γεσθημανή και τον Χαράλαμπο.
Σύμφωνα με την επιθυμία της συζύγου του Βάσως Καζαντζίδη θα γίνει ένα τρισάγιο στη μνήμη του και μετά οι 300 καλεσμένοι θα συμφάγουν στην ταβέρνα “Καζαντζίδη” στη Μεταμόρφωση , ενώ ο Πόντιος τραγουδιστής Γιώργος Ροδακίτης, που όπως λένε η φωνή του μοιάζει εκπληκτικά σε αυτή του Καζαντζίδη, θα ερμηνεύσει τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Στέλιου.
“Τα τραγούδια του Στέλιου δεν θα σβήσουν. Ακούγονται από τη μία άκρη της γης στην άλλη . Μιλάνε στις καρδιές των ανθρώπων και ξυπνάνε συγκινήσεις. Γι αυτό και θεωρήθηκε λαϊκός επαναστάτης” δήλωσε στην “Avecnews” ο πρόεδρος του Συλλόγου κ. Πέτρος Κωνσταντινίδης, που αγωνίζεται χρόνια τα για την διάσωση τωv τραγουδιών του Στέλιου Kαζαντζίδη, ώστε να γνωρίσουν οι νεώτεροι ποιος ήταν και τι προσέφερε.
Ο Πέτρος Κωνσταντινίδης ξετυλίγει τις μνήμες του με τον αξέχαστο λαϊκό τραγουδιστή…
“Ο Στέλιος όταν κάναμε παρέα μου έλεγε: “Λαϊκό τραγούδι σημαίνει πόνος και λαϊκός τραγουδιστής αυτός που εκφράζει το παράπονο των λαϊκών ανθρώπων”. Θυμάμαι τις 4 Μαρτίου του 2000 που μας είχε καλέσει στην ταβέρνα του Κουμπούρα στον κορυδαλλό, που σύχναζε. Μας περιποιήθηκε τόσο που μέχρι και το σερβιτόρο έκανε για μας. Έφερνε στο τραπέζι, ψάρια, ψωμί και ό, τι επιθυμούσαμε….”
