Επικήδειος σε έναν έκπτωτο βασιλιά
Της Δέσποινας Μακρινού
Δεν ξεχνώ…
Τις παιδοπόλεις – παιδοφυλάγματα της μητέρας του Φρειδερίκης, με παράνομες υιοθεσίες, πλύσεις εγκεφάλου, σωματικές τιμωρίες και δημιουργία ιδεολογικού στρατού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Άγιος Στυλιανός και άλλες δομές απανταχού στη χώρα.
Δέν ξεχνώ…
Το βασιλικό πραξικόπημα τον Ιούλιο του 65 και τον Ανένδοτο αγώνα.
Δεν ξεχνώ…
Τον Σωτήρη Πέτρουλα, που δολοφονήθηκε στις 21η Ιουλίου του 1965, απο στραγγαλισμό παρακρατικών. Συμμετείχε, ως μέλος της Νεολαίας Λαμπράκη στις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, κατά των αντιδημοκρατικών παρεμβάσεων του παλατιού. Η κηδεία του επιδιώχθη να γίνει νύκτα και κρυφά χωρίς την παρουσία των γονέων του. Η δυναμική τότε παρέμβαση του Μίκη Θεοδωράκη και των Λαμπράκηδων κατάφερε να το αποτρέψει.
Δεν ξεχνώ…
Την προσφώνηση στις 26 Απριλίου 1967 στην χούντα ” Είμαι βέβαιος ότι με την ευχήν του Θεού, με την προσπάθειαν υμών και προπαντός με την βοήθειαν του λαού, θα επιτευχθή ταχέως η οργάνωσις Κράτους Δικαίου, μιάς αληθούς και υγιούς Δημοκρατίας”
Δεν ξεχνώ...
Την αντικανονική απομάκρυνση, με τη συνεργασία φυσικά των συνταγματαρχών, του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου και την παράνομη τοποθέτηση του Ιερωνύμου.
Δεν ξεχνώ…
Τα παρε δώσε με την χούντα, με μεσολαβητή τον χουντικό Αρχιεπίσκοπο Ιερωνύμο Κοτσώνη.
Δεν ξεχνώ…
Την επιστολή ” επι τη διασώσει” στον δικτάτορα Παπαδόπουλο μετά την αποτυχημένη απόπειρα εναντίον του, απο τον Αλέκο Παναγούλη
Δεν ξεχνώ…
Την εκπεφρασμένη προθυμία να επιστρέψει και να συγκυβερνήσει με τους πραξικοπηματίες, αποδεχόμενος μάλιστα μία καθημερινή στενή επιτήρηση απο ανθρώπους έμπιστους της χούντας.
Δεν ξεχνώ…
Την εναντίωση σε κάθε διεθνή πίεση για την αποκατάσταση των δημοκρατικών θεσμών, χαρακτηρίζοντας “αντιπατριωτική πράξη” κάθε ενέργεια των Ελλήνων του εξωτερικού.
Δεν ξεχνώ…
Την αποδοχή του δικτατορικού Συντάγματος του 1968, εκτιμώντας ότι αυτό παρέχει ένα ικανοποιητική πλαίσιο άσκησης των πολιτικών ελευθεριών.
Δεν ξεχνώ …
Τα λόγια του Κωνσταντίνου Καραμανλή μετά το δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου 1974, ότι “ένα καρκίνωμα αποκόπηκε σήμερα απο το σώμα του Εθνους”
Δεν ξεχνώ…
Τον ιδιοτελή χαρακτήρα των Γλύξμπουργκ” , όπως διαπίστωσε ο Νίκος Αλιβιζάτος, και την απαίτηση για υψηλές αποζημιώσεις απο το ελληνικό δημόσιο, στο οποίο ουδέποτε κατέθεσε έστω και μία δραχμή ( φόρους και άλλες οφειλές).
Δεν ξεχνώ…
Τα 13,7 εκατομμύρια ευρώ που έλαβε απο μία χρεωκοπημένη χώρα, όπως είναι η Ελλάδα ( ζητούσε 161 εκατομμύρια ).
