Ο Αισχύλος και η οικογένεια των Ατρειδών γίνονται ήρωες του σήμερα στη νέα παράσταση που στήνει το αντρικό δυναμικό της “Σπείρας”.
Ο Αγαμέμνονας, η Κλυταιμνήστρα, η Ηλέκτρα, η Ιφιγένεια, ο Ορέστης, ο Πυλάδης, η Ελένη και η Κασσάνδρα. Η οικογένεια των Ατρειδών και οι… φίλοι τους, όλοι στο παλάτι, ακονίζουν τα μαχαίρια, για να μας διηγηθούν το χρονικό μιας προαναγγελθείσης ιστορίας που φτάνει μέχρι το τώρα.
Οι ήρωες του Αισχύλου, ήρωες του χθες, γίνονται ήρωες του σήμερα και του αύριο, μέσα από τη σπινθηροβόλα σύλληψη του Σταμάτη Κραουνάκη και του Ακη Δήμου. Οι τελευταίοι συνυπογράφουν το ανατρεπτικό πρωτότυπο θεατρικό μουσικό έργο “Σιγά τα αίματα!… Oresteia the next generation” που παρουσιάζεται από τις 26 Οκτωβρίου στη Μουσική Θεατρική Σκηνή “Αθηναΐς”.
Η Ομάδα Ελληνικού Μουσικού Θεάτρου “Σπείρα Σπείρα”, διατηρώντας τη χάρη, την πρωτότυπη και “λοξή” ματιά στα πράγματα, με χιούμορ, οξυδέρκεια και πνεύμα αναρχικό και διακωμωδώντας τον μύθο των Ατρειδών, φέρνει στο προσκήνιο την Ελλάδα και τον Ελληνα.
Η “Σπείρα Σπείρα” κατεβαίνει στον στίβο του “αγανακτισμένου” χειμώνα, και μάλιστα μόνο με το αντρικό της δυναμικό, παρουσιάζοντας ένα έργο που γράφτηκε αποκλειστικά γι’ αυτή. “Οι κόποι, ο ίδρωτας, το διάβασμα, η εξοντωτική δουλειά τόσα χρόνια, μας χαρίζουν φέτος ένα νέο ελληνικό έργο που παντρεύει τον αρχαίο μύθο και με πολλά πολλά τραγούδια άρρηκτα βιδωμένα στη δράση” υποστηρίζει ο Σταμάτης Κραουνάκης.
Αιώνια σύμβολα
Καθαρόαιμο θέατρο και ξεκαρδιστική κωμωδία, εμπνευσμένο από τον μύθο των Ατρειδών, διακωμωδεί τον τρόπο και τη βία της καθημερινότητας του Ελληνα. “Ανθρωποι από τις αρχαίες Μυκήνες μέχρι σήμερα, αιώνια σύμβολα του χρέους και της θυσίας” στέκονται στη σκηνή της “Αθηναΐδας”.
“Εξτρεμιστικά αστείο και οριακά επιθεωρησιακό” χαρακτηρίζει το κείμενο η Αθανασία Καραγιαννοπούλου, η σκηνοθέτης της παράστασης, η μόνη γυναικεία παρουσία του θιάσου. Αναφέρεται στη “σημερινή Ελλάδα, αλλά και δέκα χρόνια μετά. Το ξεπούλημα μιας πατρίδας, προδοσίες ερώτων, φίλων, γονέων. Πικρία, συγκίνηση και γέλιο, συναισθήματα που εναλλάσσονται και αγγίζουν τον καθένα από μας ξεχωριστά. Οπως και η μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη: την αισθάνεται ο κάθε ακροατής τόσο δική του ατομικά όσο και συλλογικά”.
Το “Σιγά τα αίματα!…”, με υπότιτλο: Oresteia, the next generation, γράφτηκε μετά από παραγγελία του Σταμάτη Κραουνάκη και της Σπείρας του. Κινητοποιημένος από το εκρηκτικό υλικό της ομάδας και ύστερα από παραγγελία του, ο Ακης Δήμου έγραψε ένα? “αχαρακτήριστο (αστείο πάντως) έργο με δράσεις, αντιδράσεις, χορούς, τραγούδια και την Ελλάδα του 2011?σε έκτακτη συμμετοχή. Πρωταγωνιστεί η, πασίγνωστη από αρχαιοτάτων χρόνων, οικογένεια των Ατρειδών με επικεφαλής τον ίδιο τον Αισχύλο, ο οποίος, απεγνωσμένα προσπαθεί να συλλάβει, να καταλάβει και να γράψει τα πάθη της” όπως λέει ο συγγραφέας. “Μόνο που οι ήρωές του απιστούν, “κρεμώντας” τον συνεχώς και οδηγώντας την έμπνευσή του σε άλλους δρόμους. Δρόμους αστείους, αιχμηρούς -αλλά κι απελπισμένους κάπου στο βάθος- και καταστάσεις δραματικά (και παρανοϊκά) σύγχρονες.
Διαφορετικά θεατρικά είδη
“Με όχημα την εμβληματική αισχύλεια τραγωδία και τον απόηχό της, το έργο σαρκάζει το σημερινό, ατελείωτο δράμα μας, διατρέχοντας παράλληλα στιγμές της νεότερης Ιστορίας και? σταθμεύοντας σε διαφορετικά θεατρικά είδη. Κι όλ’ αυτά, άλλοτε με διαλόγους κι άλλοτε τραγουδιστά, άλλοτε μελαγχολικά κι άλλοτε ξεκαρδιστικά αστεία”. Το κείμενο υπογράφει ο Ακης Δήμου, τη σκηνοθεσία η Αθανασία Καραγιαννοπούλου, τη μουσική σύνθεση και τα τραγούδια ο Σταμάτης Κραουνάκης, τη χορογραφία ο Φωκάς Ευαγγελινός, το σκηνικό ο Μανόλης Παντελιδάκης, τους φωτισμούς ο Λευτέρης Παυλόπουλος. Παίζουν και τραγουδούν: Χρ. Γεροντίδης, Μπ. Γούσιας, Τζ. Καλουτά, Σ. Καραθανάσης, Δ. Μάριζας, Χρ. Μουστάκας, Δ. Μπογδάνος, Κ. Μπουγιώτης, Γ. Στιβανάκης.
ΜΑΥΡΑ ΣΕΝΤΟΝΙΑ
“Σιγά τα αίματα, όλα είναι ψέματα/ ο φόνος έγινε πριν 3.000 χρόνια./ Γράφτηκαν ποιήματα, γίναν κινήματα/ κι η νύχτα έβαψε μαύρα σεντόνια./ γράφει ο Σταμάτης Κραουνάκης στους στίχους. “Κανένας πόλεμος δεν τέλειωσε στην ώρα του/ μένουνε ρέστα κάτι νάρκες που πατάμε./Κι αν ξενιτεύεται ο άνθρωπος στη χώρα του/ ξαναγυρίζει και πώς πέρασε ρωτάμε./Κανένας έρωτας δεν έγραψε επίλογο/όλο νομίζεις πως τελειώνει μα γελιέσαι./Ο,τι κι αν πεις πάντα η καρδιά θα έχει αντίλογο/ρίχνει σαΐτες στο κενό και δε μιλιέσαι”, “απαντά” ο Ακης Δήμου.
ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΚΑΡΑΛΗ
akarali@pegasus.gr
