Οι βραβευμένες ΑΛΠΕΙΣ κάνουν πρεμιέρα αυτή την εβδομάδα και ζητούν μάτια ανήσυχα και ανοιχτά..Ο Γιώργος Λάνθιμος συνεπής στο δικό του προσωπικό όραμα..
Από τη γειτονική Τουρκία έρχεται το ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΑ , μη σας ξεγελά ο τίτλος ,πρόκειται για ένα εκπληκτικό μοντέρνο υπαρξιακό γουέστερν που διαδραματίζεται δίπλα μας και χάρισε στον Νουρί Μπιλγκέ Τζε`ι`λάν το Μεγάλο Βραβείο στις Κάννες.
ΛΟΥΦΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ – ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΣΤΗ ΣΤΕΡΙΑ..λίγα χρόνια μετά το θερμό επεισόδιο της Πίττας, η μαχητική και άκρως σουρεαλιστική ομάδα του Νίκου Περάκη πιάνει στεριά και υπόσχεται άφθονο γέλιο.
Άλπεις
του Γιώργου Λάνθιμου
με τους Αριάν Λαμπέντ, Αγγελική Παπούλια
{youtube}bC5yU3-H1Ak{/youtube}
η ιστορία: Μια νοσοκόμα ,ένας τραυματιοφορέας, μια αθλήτρια ρυθμικής γυμναστικής και ο προπονητής της έχουν δημιουργήσει μια ομάδα. Αντικαθιστούν νεκρούς ανθρώπους .Προσλαμβάνονται από τους φίλους και τους συγγενείς των νεκρών. Η ομάδα ονομάζεται Άλπεις και ο αρχηγός της, ο τραυματιοφορέας ,ονομάζεται Mont Blanc. Τα μέλη της ομάδας είναι υποχρεωμένα να λειτουργούν σύμφωνα με κάποιους κανόνες που έχει ορίσει ο αρχηγός. Η νοσοκόμα δεν υπακούει αυτούς τους κανόνες.
η άποψη μας: Ο Γιώργος Λάνθιμος επιλέγει μια από-δραματοποιημένη λιτή γλώσσα για μια σπουδή πάνω στην εξουσία και στα όρια του ατόμου. Η παρέα ονομάζεται `Άλπεις` και προσλαμβάνεται για να αντικαταστήσει νεκρούς. Ο αρχηγός έχει το όνομα ενός βουνού. Λευκού και άψυχου. Ο αινιγματικός τίτλος εξελίσσεται σε κάτι ανοιχτό, ένα λυτρωτικό αποχαιρετισμό στη ζωή ή μήπως στην επιθυμία. Οργανωμένη αφαιρετικά, τα πλάνα μοιάζουν με θραύσματα μνήμης που γλιστρούν ανεπαίσθητα στο πριν και στο μετά μιας οριακής πράξης.
Στην πραγματικότητα εκείνο που κατά τη γνώμη μας ενδιαφέρει το σκηνοθέτη είναι η ατομική διαδικασία προς το αποτρόπαιο. Μόνο που το βλέμμα των ηρώων είναι κενό. Δίχως συναίσθημα. Θα μείνουν μετέωρα καλλιεργώντας την ψευδαίσθηση της εξουσίας για τον καθένα τους.
Ο Λάνθιμος ξεσκεπάζει την καλά κρυμμένη εικόνα της ασφυκτικής κοινωνικής φυλακής χωρίς ανάγκη για τύψεις και συναισθήματα.
γκρο πλαν : στην εικαστική ομορφιά των κάδρων .
Κάποτε στην Ανατολία
του Νουρί Μπιλγκέ Τζειλάν
με τους Γιλμάζ Ερντογάν, Μοχάμεντ Ουζουνέρ
{youtube}jJOFUsO_N20{/youtube}
η ιστορία: H ζωή σε μια μικρή πόλη στα βάθη της Ανατολίας ,στην ενδοχώρα της Τουρκίας ,είναι σαν ένα αέναο ταξίδι στη μέση των στεπών :η διαρκής αίσθηση ότι κάτι καινούργιο και διαφορετικό θα συμβεί ξαφνικά ,και θα εμφανιστεί “πίσω από τον κάθε λόφο “, στην οποιαδήποτε γωνιά της πόλης αυτής, και ταυτόχρονα αν και τόσο εσωτερικό και ίδιο με τα υπόλοιπα, θα δώσει ζωντάνια, θα καθυστερήσει ή και θα αλλάξει τους μονότονους ρυθμούς της καθημερινότητας των κατοίκων. Ένας θάνατος, η αγωνία για την εξιχνίαση του εγκλήματος. Μια ομάδα ανδρών βρίσκεται επί ποδός ,ώστε να ανακαλύψει το συντομότερο, ένα νεκρό πτώμα στις αχανείς στέπες της Ανατολής. Ο αστυνομικός, ο γιατρός, ο εισαγγελέας, ο δήμαρχος, και ο ύποπτος για το περιστατικό που βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση.
η άποψη μας: Μια χούφτα άντρες αντιμέτωποι με φαντάσματα ή μάλλον μια παρέα νεκρών/ζωντανών μακριά από το σπίτι, τις γυναίκες και τα παιδιά τους βγαίνουν στο κυνήγι ενός πτώματος.
Στις αχανείς, αφιλόξενες στέπες της Ανατολίας, ο Τζε`ι`λάν ξετυλίγει το δικό του έπος ή αν θέλετε γουέστερν. Αξιοποιώντας με μαεστρία το σκοτάδι ρεαλιστικά και αλληγορικά στήνει μοναδικής ομορφιάς πλάνα και καταφέρνει να εξισορροπήσει με τον πιο πετυχημένο τρόπο το πάθος με το μέτρο, την ένταση με τη σοφία. Είναι πάντοτε καλό να συναντάς στο σινεμά ξεχωριστές ταινίες και σκηνοθέτες που χαράζουν υπομονετικά το δικό τους δρόμο. Ο Νουρί Μπιλγκέ Τσε`ι`λάν, βραβευμένος στις Κάννες για τους Πίθηκους, εδώ και χρόνια ακολουθεί τη δική του στοχαστική διαδρομή και οι εικόνες του σε ακολουθούν για καιρό
γκρο πλαν:στην εξαιρετική φωτογραφία που αφήνει την ποιοτική σφραγίδα της στη ταινία.
Λούφα και Παραλλαγή: Σειρήνες στη Στεριά
του Νίκου Περάκη
με τους Ορφέα Αυγουστίδη,Βίκη Καγιά
{youtube}Eko_dcBr84A{/youtube}
η ιστορία: Λίγα χρόνια μετά το θερμό επεισόδιο της Πίττας, όλα συνεχίζουν από εκεί που σταμάτησαν. Μόνο που η δράση μεταφέρεται στη στεριά. Ο Σταυρακομαθιακάκης-μετά την μυστηριώδη απαγωγή της προστατευόμενης του 12χρονης ορφανής πακιστανής Noori –εγκαταλείπει τον Ψηλορείτη και, ακολουθώντας τα ίχνη της εισβάλει εν μέσω κρίσης στην πρωτεύουσα..Εκεί, ο Παρλαβάντζας κι ο σεφ του Παπαδάκης ,αγωνίζονται να περισώσουν την αλυσίδα των ανατολίτικων ταχυφαγείων Sevdali. Ο χακεράς και Ρομπέν των Ραφιών, προσπαθεί να αφυπνίσει το περί δικαίου αίσθημα των συμπολιτών του, ενώ ο νεοεκλεγείς δημοτικός σύμβουλος Καλούρης αγωνίζεται να αναβαθμίσει την αισθητική της πόλης. Τέλος, ο περιζήτητος γκουρού Τζιμπιτζίδης πασχίζει να ανεβάσει την αυτοεκτίμηση των οπαδών του.
η άποψη μας: O Νίκος Περάκης επιστρέφει στη στεριά.. έξι χρόνια μετά την επιτυχημένη κωμωδία “Σειρήνες στο Αιγαίο“, με το ίδιο καστ και την ίδια διάθεση να ψυχαγωγήσει το κοινό. Επιτυχημένα λογοπαίγνια, συμπαθητικές ερμηνείες και αγγελική καρδιά.
γκρο πλαν: στον χακερά που προσπαθεί να αφυπνίσει τους γύρω του..
