Του Χρήστου Βλαχογιάννη
Με την έννοια του πειρατή πάντα διατηρούσα μια ρομαντική σχέση. Αν και κακοί αιμοβόροι και μοχθηροί, με εξέφραζε η ελευθερία που έπνεε στα πανιά τους και η αίσθηση της αρμύρας που σημάδευε το δέρμα τους.
Η πρώτη επαφή μαζί τους ήταν στα κλασσικά εικονογραφημένα. Το τεύχος με τον «Κοκκινογένη Πειρατή» πρέπει να το έχω διαβάσει πάνω από 100 φορές, ίσως να λέω και λίγες.
Στη συνέχεια με συνεπήρε το «Πειρατικό του Captain Jim» και οι μεστοί στίχοι του Νίκου Καββαδία, που με ταξιδεύουν κάθε φορά που το ακούω. Εξέφρασαν μια ολόκληρη γενιά και ίσως σήμερα να είναι πιο διαχρονικό παρά ποτέ.
Κάπως έτσι αναθάρρησα όταν είδα για τους «Έλληνες Πειρατές», οι οποίοι άνοιξαν τα πανιά τους και μπήκαν στην τελική ευθεία για την ίδρυση του κόμματό τους, ώστε να συμμετέχουν στα πολιτικά δρώμενα της χώρας μας.
Η αλήθεια είναι πως μετά το αρχικό φτερούγισμα και τον ενθουσιασμό πρυτάνευσε η λογική κι έτσι άρχισα αμέσως να ψάχνω πράγματα, ώστε να δω αν πραγματικά μπορεί να σημαίνει κάτι, ή είναι μία από τα ίδια με ανθρώπους που απλά κάνουν το κέφι τους και αναζητούν τα λίγα λεπτά δημοσιότητας που τους αναλογούν.
Πριν λοιπόν διαβάσω την Ιδρυτική Διακήρυξη και τις Αρχές του Κόμματος Πειρατών Ελλάδας (http://www.pirateparty.gr/arxes-programma/), άκουσα τη συνέντευξη του υπεύθυνου επικοινωνίας κ. Σαμουρκασιάδη στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ1 και τη συνάδελφο Μικαέλα Θεοφίλου. Αυτό που μου προκάλεσε μεγάλη εντύπωση ήταν η φρεσκάδα των ιδεών και κυρίως η έλλειψη ξύλινου πολιτικού λόγου. Ζητούν οι αποφάσεις να λαμβάνονται από τον κόσμο, τόσο σε τοπικό όσο και σε πανελλαδικό επίπεδο και θέλουν διαφάνεια στη δημόσια διοίκηση και το κράτος και αδιαφάνεια σε ότι είναι προσωπικό για τους πολίτες.
Εκείνο πάντως που με άφησε άφωνο ήταν η ειλικρίνεια του κ. Σαμουρκασιάδη όταν ρωτήθηκε σχετικά με το πόσο ασφαλής είναι η Δημοκρατία του ίντερνετ αφού όλα θα γίνονται μέσω διαδικτύου και η λυτή – δωρική απάντηση «όχι δεν είναι και είμαι πρώτος που το λέω», δίνοντας ταυτόχρονα παραδείγματα, για το πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί σωστά και πως λανθασμένα.
Γι αυτά και άλλα πολλά που μπορείτε να βρείτε μέσα στο σάιτ τους (http://www.pirateparty.gr) πιστεύω ότι αξίζουμε να δαπανήσουμε λίγο από το χρόνο μας, ώστε ο καθένας να κρίνει αν αξίζει να τους παρακολουθήσουμε και γιατί όχι ίσως κάποιοι ανακαλύψουν ότι ταυτίζονται με τις δικές τους απόψεις. Άλλωστε όλοι έχουν δικαίωμα στην ευκαιρία και δη σε τούτο το απόλυτα σάπιο πολιτικό σύστημα ξεπουλημένων ανεπάγγελτων αρχόντων.
«Πλέμε σε μια θάλασσα γιομάτη με λογής παράξενα φυτά, ένας γέρος ήλιος μας κοιτά και μας κλείνει που και που το μάτι. Μπουκαπόρτες άδειες σκοτεινές, που να ξοδευτήκαν ευρώ δις, μας προσμένουν τσέπες αδειανές και το ΔΝΤ να μας φτωχύνει»…
Υ.Γ: Το Κόμμα Πειρατών ιδρύθηκε στη Σουηδία τον Ιανουάριο του 2006 με βασικό στόχο την αλλαγή νομικού πλαισίου για τα πνευματικά δικαιώματα, ενώ έχει επίσης εκφράσει διάφορες θέσεις, κατά της εμπορικής πατέντας και σχετικά με τα δικαιώματα των χρηστών στο Διαδίκτυο. Σήμερα υπάρχουν 58 τμήματα, εκ των οποίων τα 21 είναι επίσημα αναγνωρισμένα ως «Κόμματα Πειρατών». Σε όλη την Ευρώπη έχουν εκλεγεί 194 δημοτικοί σύμβουλοι, 15 βουλευτές και 2 ευρωβουλευτές.
