Της Σμαράγδας Μιχαλιτσιάνου
Τον ίδιο θάνατο με το Βασιλική Τσιβιλίκα είχε και ο Λούτσιο Ντάλλα, που έφυγε μία μέρα μετά στην ίδια ηλικία. Σύμφωνα με τον Ιταλικό Τύπο ο Ιταλός τροβαδούρος του έρωτα πέθανε από ανακοπή καρδιάς το πρωί. Άφησε την τελευταία του πνοή στο Μοντρέ στην Ελβετία που βρισκόταν για σειρά συναυλιών.
Τελευταία εμφάνιση του δημιουργού του φημισμένου «Carusso», που ερμήνευσαν και ο Λουτσιάνο Παβαρότι και ο Ανδρέα Μποτσέλι ήταν στην γενέτειρά του ήταν στο φεστιβάλ του Σαν Ρέμ
Ο Λούτσιο πέρασε τα παιδικά μου χρόνια στη Μανφρεντόνια. Εκεί, συνάντησε και το Θεό.
« Είχα πολλούς λόγους για να πιστεύω, όχι πάντα καλούς. Δεν ακολουθώ τις οδηγίες της Εκκλησίας, δεν αγαπώ τον φονταμενταλισμό, αλλά σέβομαι τη φιλοδοξία της να αποτελεί τον μεσολαβητή ανάμεσα στον άνθρωπο και τον Θεό» είχε δηλώσει ο ίδιος σε συνέντευξη του.
«Με κατέτρυχε χρόνια η επιθυμία να βγω από κάτι» είχε εκμυστηρευτεί ο σπουδαίος τραγουδοποιός στην αυτοβιογραφία του με τον τίτλο «Ο εκκεντρικός κύριος Λούτσιο Ντάλλα αυτοβιογραφείται».
«Με είχαν για μεγαλοφυΐα και τελικά ήμουν βλάκας…. Υπήρχαν φορές που κοιταζόμουν στον καθρέφτη και έλεγα στον εαυτό μου. Λούτσιο, δεν είσαι μια πολυεδρική ευφυΐα. Πολυεδρικός… τι λέξη, μοιάζει σαν κάποιος να αερίζεται» σχολίαζε ο Λούτσιο, απαντώντας έτσι στην μητέρα του.
«Πήγαινα ακόμη σχολείο, όταν είχε καρφωθεί στο μυαλό της μητέρας μου ότι ήμουν σπάνια μεγαλοφυΐα. Με πήγε δεν θυμάμαι σε ποιον γιατρό, κι εκείνος με τη σειρά του με υπέβαλε σε αναρίθμητα ψυχολογικά τεστ για να αποφανθεί: Κυρία μου, ο γιος σας είναι ένας μέτριος βλάκας.»
Ποτέ του όμως, ο Λούτσιο Ντάλλα, που μας άφησε παρακαταθήκη τα σπουδαία τραγούδια του δεν απέφυγε στη ζωή του τα δύσκολα. Το λέει κι ο ίδιος:
«Πότε όμως δεν απέφυγα τα δύσκολα. Δοκιμάζομαι σε οτιδήποτε με προκαλεί και ερεθίζει την περιέργειά μου. Όσο περισσότερο καταπιάνομαι με καινούργια πράγματα τόσο περισσότερο θέλω να ασχολούμαι με αυτά. Κάνω τα πάντα διότι δεν έχω τίποτα μέσα μου».
Ο Βαλεντινό Ρόσι έγραψε στο Λούτσιο: «Είσαι ήρωας». Εκείνος μπορεί να και να κοκκίνισε τότε. Ήταν τόσο σεμνός και αυτό φαινόταν στα μάτια του. Ήταν το καθρέφτης του είναι του…
«Ο Ντοστογιέφσκι έχει γράψει “Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο”; Εγώ δεν το πιστεύω. Η ομορφιά των πραγμάτων ή για την ακρίβεια η έρευνα της ομορφιάς δεν είναι ένα φαινόμενο καθαρά αισθητικό. Για μένα η πίστη είναι θεμελιώδης και η ομορφιά της πίστης είναι πραγματικά εκείνο που ήθελε να πει ο Ντοστογιέφσκι κατά τη γνώμη μου ή τουλάχιστον, ανάμεσα σε άλλα, πιστεύω πως εννοούσε και αυτό» υπογραμμίζει ο Λούτσιο Ντάλλα μέσα από τις σελίδες του βιβλίου.
Πέρασα τα παιδικά μου χρόνια στη Μανφρεντόνια. Εκεί συναντηθήκαμε. Είχα πολλούς λόγους για να πιστεύω, όχι πάντα καλούς. Δεν ακολουθώ τις οδηγίες της Εκκλησίας, δεν αγαπώ τον φονταμενταλισμό, αλλά σέβομαι τη φιλοδοξία της να αποτελεί τον μεσολαβητή ανάμεσα στον άνθρωπο και τον Θεό».
Η καρδιακή προσβολή ο ιδεατός θάνατος για το Λούτσιο Ντάλλα. Τα δένδρα πεθαίνουν όρθια.
