Πέτερ Στάιν και Διονύσης Φωτόπουλος είναι, εδώ και λίγες ώρες, επίτιμοι διδάκτορες του Τμήματος της Θεατρολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ο γερμανός σκηνοθέτης και ο έλληνας, διεθνής σκηνογράφος, φόρεσαν τις τηβέννους,
στην ειδική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα Τελετών το απόγευμα της Τρίτης, 27 Μαρτίου. Μαζί τους γιορτάστηκε η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου. Συγκινημένοι και χαρούμενοι, οι δύο άνδρες της τέχνης, φίλοι και συνεργάτες, παρακολούθησαν τα τεκταινόμενα, φωτογραφήθηκαν, δέχθηκαν συγχαρητήρια κι έκλεισαν τη βραδιά στο Πανεπιστήμιο με τους λόγους τους. Λίγο αργότερα, στο πέμπτο όροφο της οδού Κουμπάρη 2, το Μουσείο Μπενάκη τούς προσέφερε μια ευχάριστη βραδιά με φίλους και κρασί.
Ολα ξεκίνησαν λίγο μετά τις έξι το απόγευμα: ο αντιπρύτανης, καθηγητής Θεόδωρος Λιακάκος παρουσίασε τους δύο τιμώμενους κι έδωσε τον λόγο στους καθηγητές Σπύρο Ευαγγελάτο, Αγγελο Δεληβορριά και στον πρόεδρο του Τμήματος, καθηγητή Πλάτωνα Μαυρομούστακο, ο οποίος είχε και την πρωτοβουλία για την εκδήλωση, για να αναφερθούν στη ζωή και το έργο του Πέτερ Στάιν και του Διονύση Φωτόπουλου. Η αίθουσα Τελετών ήταν ήδη γεμάτη από ανθρώπους του θεάτρου και φίλους των δύο τιμώμενων. Τον Στάιν συνόδευε η γυναίκα του Μανταλένα Κρίπα.
«Συναρπαστική παρουσία, σκηνοθέτης – ποιητής, καλλιτέχνης που ανοιξε ένα παράθυρο στο άγνωστο», χαρακτήρισε τον Στάιν η Σπύρος Ευαγγελάτος, που επεσήμανε, μεταξύ άλλων, το πάθος και την πίστη του στο νόημα κάθε κειμένου με το οποίο καταπιάστηκε. «Από εκείνους που μας επιτρέπουν να μην ντρεπόμαστε εμείς οι νεοέλληνες» τόνισε για τον Διονύση Φωτόπουλο ο Αγγελος Δεληβορριάς, που αναφέρθηκε στη διεθνή καταξίωση του σκηνογράφου που τίμησε όλα τα είδη θεάτρου που υπηρέτησε.
«Ανθρωποι που μας σπρώχνουν να ξεπεράσουμε τα όρια» χαρακτήρισε ο Πλάτων Μαυρομούστακος και τους δύο καλλιτέχνες, στις ξεχωριστές ομιλίες του. «Ο Στάιν με τη δουλειά του έδωσε και δίνει νέες διαστάσεις και πτυχές στα έργα», είπε για τον γερμανό θεατράνθρωπο. «Οφείλουμε χάρη στον Διονύση Φωτόπουλο γιατί από τον Αριστοφάνη ως τον Μπρεχτ έμεινε ίδιος. Ο πήχυς ήταν εύκολος κι εκείνος τον έβαλε πολύ ψηλά. Αλλαξε το θέατρο» κατέληξε, αφού αναφέρθηκε στις γεμάτες δημιουργία ζωές των δύο τιμώμενων.
Φορώντας τη μαύρη τήβεννο ο Διονύσης Φωτόπουλος, φανερά συγκινημένος και φορτισμένος, αφού ευχαρίστησε «πάρα πολύ» τους διοργανωτές και το πανεπιστήμιο, μίλησε για τον εαυτό του και την «τύχη» που τον βοήθησε να βρεθεί και ζήσει μέσα στο θέατρο αλλά και να δουλέψει, πολλές φορές στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου. «Η Επίδαυρος έγινε το αποκούμπι μου, ο χώρος όπου θα ονειρευόμουν, θα ζούσα, θα ανακάλυπτα… Το πεπρωμένο μου….». Κι έκλεισε ευχαριστώντας «τον θεό, τους φίλους μου, το πανεπιστήμιο».
Μιλώντας αγγλικά ο Πέτερ Στάιν αφού παραδέχθηκε «και τώρα τι μπορώ να πω…», γύρισε πίσω τον χρόνο για να θυμηθεί πως μπήκε στον χώρο του θεάτρου, που γοητεύθηκε και τον αγάπησε για να του αφιερωθεί. Μίλησε για την ελληνική μυθολογία που έμαθε στα δέκα του χρόνια αλλά και για την πρώτη μετάφραση του «Φιλοκτήτη», στα δέκα τρία. «Εκανα θέατρο για να καταλάβω τα έργα τέχνης», είπε κλείνοντας τον λόγο του και την τιμητική βραδιά.
Ηταν εκεί: Λευτέρης Βογιατζής, Σταμάτης Φασουλής, Γιάννης Χουβαρδάς, Λυδία Κονιόρδου, Διαγόρας Χρονόπουλος, Δημήτρης Λιγνάδης, Νίκος Καραθάνος, Στεφανία Γουλιώτη, Κωνσταντίνος Τζούμας, Μαρία Ναυπλιώτου, Γωγώ Μπρέμπου, Βίκυ Βολιώτη, Μαρία Σολωμού, Κωνσταντίνος Ρήγος, Κοσμάς Φοντούκης, Γιάννης Κούτσυφας, Δημήτρης Τσούτσης, Αλκηστις Πουλοπούλου. Κι ακομα: Νίκος Παναγιωτόπουλος, Νίκος Περράκης, Γιάννης Ψυχοπαίδης, Θανάσης Καστανιώτης, Μανουέλα Παυλίδου, Αννα Νταλάρα, Πέμη Ζούνη. Παρούσα, σύσσωμη σχεδόν η οικογένεια Μαρίνου και Αιμιλίας Γερουλάνου μαζί με τη Δέσποινα, την Ειρήνη και τη Μαρίνα Γερουλάνου.
Φωτογραφίες: Γιώργος Οικονομόπουλος
Πηγή: Το Βήμα
