της Λιάνας Μπουκουβάλα
Ξυπνάς σήμερα το πρωί βγαίνεις στους δρόμους και το τοπίο μοιάζει σαν σκηνή ταινίας, που απλά «ξεπάγωσε» επειδή κάποιος πάτησε και πάλι το play! Βλέπετε η Κυβέρνηση, μας είχε για τα καλά στο pause από χθες τα ξημέρωτα, μιας και η (χουντική κατά πολλούς) εντολή ήταν σαφής: Απαγορεύονται οι συγκεντρώσεις! Και έτσι έγινε! Ο πρωθυπουργός και η γερμανίδα καγκελάριος απήλαυσαν την βόλτα τους σαν σωστοί πρωταγωνιστές στο «Μικρό σπίτι στο λιβάδι», μιας και κατά την διάρκεια του περιπάτου τους, ούτε μύγα δεν τόλμησε να παραβιάσει την εντολή της Κυβερνήσεως και να χαλάσει το όμορφα και αρμονικά στημένο… πλάνο τους!
Όπως κάθε καλή στιγμή όμως, έτσι και αυτή διήρκησε λίγο, μιας και σήμερα αυτοκίνητα γέμισαν και πάλι τη Συγγρού (χθες ούτε για δείγμα σ.σ. δες εποχή 1960), κόσμος ξεχύθηκε και πάλι στους δρόμους (από εμάς τους καθημερινούς τύπους, όχι από γυμνούς διαδηλωτές) και η κ. Μέρκελ πήρε των οματτιών της και γύρισε σπίτι της. Έτσι απλά και άσπλαχνα δίχως να σκεφτεί εμάς τους άμοιρους που αφήνει πίσω στο έλεος του «τίποτα».
Μέρες τώρα είχαμε με κάτι να ασχολούμαστε βρε, αδερφέ! Πως θα διαδηλώσουμε, που θα διαδηλώσουμε, ποιοι δρόμοι θα κλείσουν, να τη βρίσουμε ή να μη τη βρίσουμε τη καγκελάριο; Πόσοι ελεύθεροι σκοπευτές στήθηκαν στο κέντρο; Άφησαν τους κάδους σκουπιδιών τελικά ή τους εξαφάνισαν μην τυχόν και κρύψουμε μέσα τους βόμβες, να βάλουμε τα «καλά» μας τέλος πάντων ή να της δώσουμε εκεί ένα νερό και έξω από την πόρτα;
Και οι συναντήσεις έγιναν, και τα «deal» έκλεισαν, και τα μαχαίρια βγήκαν ,και οι «φιλικές» διαθέσεις έπαιξαν σε πρώτο πλάνο, και το βράδυ πέρασε και η «βασίλισσα της Ευρωζώνης» γύρισε στο «παλάτι» της και κάπως έτσι μείναμε εμείς εδώ έρημοι να κλαίμε τη μοίρα μας, μοιραίοι κι άβουλοι ν’ αναρωτιόμαστε: και τώρα, τι θα γίνουμε χωρίς «βαρβάρους»;
Ήταν κι αυτοί μια κάποια λύση…
