του Γιώργου Δελαστίκ
Η ραγδαία καταρράκωση του κύρους της ΕΕ στα μάτια των εκατοντάδων εκατομμυρίων πολιτών της Γηραιάς Ηπείρου και η απειλή διάλυσης της Ευρωζώνης εξαιτίας της πολιτικής που ακολουθεί η Γερμανία, πέτυχαν τελικά το μέχρι τώρα «αδύνατο»: να απονεμηθεί το Νόμπελ Ειρήνης στην ΕΕ! Μια απόφαση που προκάλεσε ενθουσιασμό στη γραφειοκρατία των Βρυξελλών, αλλά και σφοδρότατες αντιδράσεις και σαρκαστικά σχόλια. Δεν υπήρχε ίσως πιο ακατάλληλη στιγμή για την απονομή αυτού του βραβείου στην ΕΕ.
Ανέκαθεν γνώριζαν οι πάντες ότι το Νόμπελ Ειρήνης υπηρετεί τρέχουσες πολιτικές σκοπιμότητες και μάλιστα συντηρητικής συνήθως κατεύθυνσης, οπότε και το κύρος του ήταν πάντα ασύγκριτα μικρότερο και κατά κανέναν τρόπο συγκρίσιμο με το κύρος των βραβείων Νόμπελ που απονέμονται σε επιστήμονες. Ακόμα και με αυτά τα κριτήρια όμως προκαλεί μάλλον θυμηδία παρά σεβασμό η απονομή του στην ΕΕ στην παρούσα συγκυρία. Τώρα που με την πολιτική της η ΕΕ εξανδραποδίζει κράτη και εξαθλιώνει οικονομικά και κοινωνικά ευρωπαϊκούς λαούς, τώρα που η πολιτική της Γερμανίας και της ΕΕ οδηγούν στην αναβίωση ξεχασμένων ρατσιστικών και αμοιβαία περιφρονητικών στερεοτύπων, που ενσπείρουν το μίσος μεταξύ των Ευρωπαίων, μόνο για βραβείο δεν ήταν η ΕΕ.
Είναι προφανές ότι οι Νορβηγοί της επιτροπής απονομής του βραβείου υπέκυψαν στις γερμανικές πιέσεις και αποφάσισαν να κάνουν πολιτικό «σέρβις» στο Βερολίνο, το οποίο αμέσως έσπευσε να το αξιοποιήσει. Είναι αποκαλυπτικό ότι η καγκελάριος της Γερμανίας, Ανγκελα Μέρκελ, δεν αρκέστηκε να χαρακτηρίσει τη βράβευση της ΕΕ ως «ενθάρρυνση» για το σχέδιο της ευρωπαϊκής ενοποίησης». Τη μετέτρεψε σε… Νόμπελ για το ευρώ!
«Το ευρώ είναι κάτι παραπάνω από ένα νόμισμα, γιατί είναι η ιδέα για την Ευρώπη ως μια κοινότητα ειρήνης και αξιών… Αυτό οφείλουμε να μην το ξεχνάμε ακριβώς τις εβδομάδες αυτές και τους μήνες που εργαζόμαστε για την ενίσχυση του ευρώ», δήλωσε μεταξύ άλλων η καγκελάριος. «Είναι μια φανταστική απόφαση που με κάνει περήφανο και ευτυχισμένο», δήλωσε και ο Γερμανός υπ. Εξωτερικών, Γκίντο Βεστερβέλε. Πιο απολαυστικός από όλους πάντως ήταν ο γ.γ. του ΝΑΤΟ, ο Δανός Αντερς φογκ Ράσμουσεν, ο οποίος με έμμεσο αλλά σαφέστατο τρόπο έβαλε θέμα να απονεμηθεί Νόμπελ Ειρήνης και στο… ΝΑΤΟ! «Από την αρχή, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ έχουν μοιραστεί κοινές αξίες και έχουν συμβάλει ώστε να σχηματιστεί η νέα Ευρώπη. Η ΕΕ είναι ένας μοναδικός και ζωτικός εταίρος για το ΝΑΤΟ.
Προσβλέπω στην ενίσχυση της στρατηγικής μας συνεργασίας, υπογράμμισε ο Ράσμουσεν. Πολλές φορές, κατά το παρελθόν, η ΕΕ υπήρξε υποψήφια για το Νόμπελ Ειρήνης, αλλά ουδέποτε της απονεμήθηκε, παρότι οι συνθήκες ήταν ευνοϊκότερες. Δεν της απονεμήθηκε ούτε καν το 2004, όταν ενέταξε στους κόλπους της οκτώ χώρες και λίγο αργότερα δύο ακόμη από τα κράτη τού αλήστου μνήμης «υπαρκτού σοσιαλισμού».
Ο λόγος που δεν έγινε αυτό ήταν ότι ιδίως στη Νορβηγία υπήρχαν ισχυρότατες διαφωνίες για τον ρόλο της ΕΕ. Δύο φορές άλλωστε οι Νορβηγοί ψήφισαν κατά της ένταξής τους το 1972 και το 1994, σε αντίστοιχα δημοψηφίσματα. Και σήμερα όμως ο σοσιαλδημοκράτης Νορβηγός πρωθυπουργός Γενς Στόλτενμπεργ συνεχάρη την ΕΕ για το Νόμπελ Ειρήνης, αλλά απέκλεισε το ενδεχόμενο ένταξης της Νορβηγίας στην ΕΕ, καθώς βάσει των δημοσκοπήσεων το… 80% (!) των Νορβηγών απορρίπτει κάθε ιδέα προσχώρησης στην ένωση αυτή.
Το ζήτημα δεν είναι φυσικά αν θα μπουν ή δεν θα μπουν στην ΕΕ κάποτε οι Νορβηγοί, αλλά το πόσο υποφέρουν οι λαοί των χωρών που βρίσκονται ήδη μέσα σε αυτήν, με τη φτώχεια, την ανεργία, την οργή των «αγανακτισμένων», την εφιαλτική άνοδο της νεοφασιστικής ακροδεξιάς και τα τόσα δεινά που προκαλεί η πολιτική της ΕΕ για την υποτιθέμενη αντιμετώπιση της κρίσης.
[Του Γιώργου Δελαστίκ από το ΕΘΝΟΣ]
