Σε μια μοναδική παράσταση, με απαράμιλλη δυναμική και μπροστά σε ένα κοινό από καλλιτέχνες, δημοσιογράφους, ανθρώπους της νεοϋορκέζικης κουλτούρας, η ελληνίδα τραγουδίστρια ερμήνευσε και το «Χρόνια Πολλά» για τα 75χρονα γενέθλια του εξαίρετου αμερικανού μουσικού, ο οποίος επί σκηνής μίλησε με θαυμασμό για την Ελλάδα, την Ακρόπολη, το Ηρώδειο, για το αιώνιο φως της.
Αναζητώντας ήχους και μελωδίες άλλων γλωσσών, ο γνωστός σαξοφωνίστας, φλαουτίστας και συνθέτης παρουσίασε καταρχήν ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της πολυετούς διαδρομής του.
Στη συνέχεια, εμφανίστηκε στην σκηνή η μέτζο σοπράνο Αλίσια Χολ Μοράν, ερμηνεύοντας κομμάτια με αφρικανικά ακούσματα.
Το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματος ανήκε στην Φαραντούρη και τον Λόιντ.
Μαζί τους και ο Σωκράτης Σινόπουλος, ο δεξιοτέχνης της ποντιακής λύρας, ο οποίος γεφύρωσε νότες και εποχές: την τζαζ με το βυζαντινό ύμνο, το Θεοδωράκη και τα δημοτικά μας τραγούδια.
Στο πιάνο ήταν ο Τζέισον Μοράν, στο μπάσο ο Ρούμπεν Ρότζερς και στα ντραμς ο ΄Ερικ Χάρλαντ.
Μετά τη συναυλία, η Μαρία Φαραντούρη μίλησε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων για τη «μοναδική αυτή εμπειρία, σε ένα τέτοιο σημαντικό χώρο», όπως ανέφερε, επισημαίνοντας: «δεν μπορούσα να φανταστώ πριν δέκα χρόνια, όταν γνώρισα τον Τσαρλς στο πανεπιστήμιο Σάντα Μπάρμπαρα, πως η γνωριμία αυτή θα εξελισσόταν σε μια τέτοια συνεργασία. Τότε, ένα φίλος του Ελληνοαμερικανός, που είναι χορηγός της έδρας νεοελληνικών σπουδών, τον κάλεσε και του είπε “έλα να ακούσεις μια Ελληνίδα τραγουδίστρια που τραγουδά Θεοδωράκη, νησιώτικα και ηπειρωτικά”».
Η κ. Φαραντούρη τόνισε ότι «έτσι, παντρέψαμε τη δημοτική μουσική, τη σύγχρονη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη και της Ελένης Καραΐνδρου, παραδοσιακά τραγούδια από την Ήπειρο και τα νησιά, το βυζαντινό ύμνο του 3ου αιώνα μΧ, με την τζαζ μουσική.
Βλέπουμε πως η τζαζ διεισδύει μέσα στην ελληνική παράδοση με ένα μοναδικό τρόπο. Ενωτικός κρίκος σε όλα αυτά είναι η λίρα με τον Σωκράτη Σινόπουλο. Είναι πολύ σημαντικό αυτό και παίζει καθοριστικό ρόλο, γιατί η λύρα έχει τον αρχετυπικό ήχο.
Το 2010, δώσαμε συναυλία στο Ηρώδειο, όπου παρουσιάστηκε για πρώτη φορά η «Ελληνική σουίτα».
Ακολούθησε η δισκογραφική έκδοσή της το 2012 με τον τίτλο “Athens Concert” και ακολούθως, αρκετές συναυλίες σε ευρωπαϊκές και αμερικανικές πόλεις.
Στην εποχή μας πια οι μουσικές ενώνονται. Όπως είναι η παγκοσμιοποίηση σε όλα, είναι και στη μουσική, αλλά δεν γίνεται με τεχνικούς μόνο τρόπους. Γίνεται και μέσα από την ψυχή. Ενώνονται οι ψυχές μας» επισήμανε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι «παρά τα διαφορετικά ακούσματα, το όλο πρόγραμμα εμφανίζεται ως μια ενότητα. Στην αρχή, μπορεί να πει κάποιος ότι είναι “ασύμβατο”, αλλά αυτή είναι η τζαζ. Είναι μπλουζ και το μπλουζ είναι πεντατονικό. Και τα δικά μας ηπειρώτικα είναι σε πεντατονική κλίμακα».
Τέλος, αναφερόμενη στον θρύλο της τζαζ υπογράμμισε ότι «ο Λόιντ έχει εξαιρετική σχέση με την Ελλάδα. Έχει διαβάσει Σωκράτη και Πυθαγόρα, θαυμάζει την πνευματική μας κληρονομιά. Μιλά για την Ελλάδα με αγάπη και θαυμασμό, είναι ότι καλύτερο για μας, ειδικά αυτή την εποχή που η χώρα μας χρειάζεται στήριξη. Κι αυτό γράφουν όλοι οι κριτικοί, όπου πάμε: Μια χώρα που καταρρέει, έχει τη δυνατότητα με τη μουσική της, τους εκπροσώπους της και τη βαθιά κουλτούρα της να μας κάνει να αισθανόμαστε περήφανοι για τον πολιτισμό και την ιστορία της».
Εκτός από τη συναυλία στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης Νέας Υόρκης, η Μαρία Φαραντούρη και ο Τσαρλς Λόιντ θα εμφανιστούν σήμερα στο «Κένεντι Σέντερ», στην Ουάσιγκτον, ενώ πριν είχαν δώσει συναυλία στο Πρίνστον.
Μετά την αμερικανική πρωτεύουσα, θα ταξιδέψουν μαζί για το Βέλγιο, τη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία.
ΤΑ ΝΕΑ
