Κι όμως. Στη χθεσινή βιβλιοπαρουσίαση, αυτό δεν συνέβη. Το βιβλίο «Σ΄ ευχαριστώ που μ’ αγαπάς» από τις εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ, της συγγραφέως και Διευθύντριας του Κέντρου Υποδοχής και Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων, κυρίας Δήμητρας Νούση έτυχε της ανάλογης προσοχής και τιμής που του αρμόζει στο κατάμεστο από κόσμο αμφιθέατρο Τρίτση, στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων.
Χωρίς πομφόλυγες και περιττές στομφολογίες, χωρίς βαρετούς πλατειασμούς αλλά με εύστοχες επισημάνσεις και ουσιαστικές λεκτικές παρεμβάσεις, το εκλεκτό πάνελ των ομιλητών αποτελούμενο από το Δήμαρχο Αθηναίων κ. Γιώργο Καμίνη, τον συγγραφέα και βουλευτή κ. Μίμη Ανδρουλάκη και την αρχιτέκτονα, μηχανικό και καθηγήτρια στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, κυρία Κωνσταντίνα Βαΐου ανέδειξε το συγγραφικό αποτέλεσμα μιας «κατάθεσης ψυχής». Απέδωσε με άψογο προφορικό λόγο τη βιωματική καταγραφή της πολυσύνθετης επαγγελματικής –σε όρους σκληρής πραγματικότητας- εμπειρίας της γυναίκας αυτής, της συγγραφέως, που το καλοκαίρι του 2011 ανέλαβε τη Διεύθυνση ενός Ιδρύματος, γεμάτου πληγές.
Αναφερόμενος στο βιβλίο και στη συγγραφέα, ο Δήμαρχος Αθηναίων, κ. Γ. Καμίνης στάθηκε στο συναισθηματικό στοιχείο που διαχέεται στις σελίδες του έργου αλλά και στην αποτύπωση με ρεαλισμό των γνωστών και άγνωστων πτυχών της Αθήνας της κρίσης. Δεν παρέλειψε δε, να κάνει μια σύντομη αναδρομή στο επιτυχημένο εγχείρημα -με όλες τις προφανείς πρακτικές δυσκολίες που αυτό συνεπάγονταν- «αναστήλωσης» της χαμένης αξιοπιστίας (λόγω του οικονομικού σκανδάλου 2011) του Ιδρύματος Αστέγων μετά και την ανάληψη των καθηκόντων της νέας Διοίκησης και Διεύθυνσής του, πριν από δύο χρόνια. «Αποτίναξαν την αμαυρωμένη εικόνα εξυγιαίνοντας τη λειτουργία του Ιδρύματος» είπε χαρακτηριστικά.
Ο κύριος Μ. Ανδρουλάκης «απογείωσε» την εκδήλωση με το γνωστό του καυστικό ύφος και τις καλαίσθητου χιούμορ «πινελιές». Στάθηκε ιδιαίτερα στις «αντιθέσεις» του βιβλίου αναφορικά με το προφίλ των ηρώων και των σκιαγραφημένων καταστάσεων μέσα σε αυτό ενώ σημείωσε ότι στο βιβλίο, η συγγραφέας έχει εξωτερικεύσει το «εσωτερικό» της τρίπτυχο: νομικό κομφορμισμό, ακαδημαϊκή επιρροή/μυθιστορηματική γραφή και ανθρώπινο συναίσθημα.
Διαβάζοντας από την πλευρά της αποσπάσματα του βιβλίου, η κυρία Βαΐου εντόπισε μεταξύ άλλων τον επίκαιρο τρόπο γραφής. Ενδεικτικά: «Δεν είναι πια μόνο οι άστεγοι και οι ναρκομανείς που έρχονται στην αυλή για το συσσίτιό τους, αλλά και οι «νεόπτωχοι»: άνθρωποι της μεσαίας τάξης που έχουν χάσει τα πάντα, όχι όμως την αξιοπρέπειά τους. Ανάμεσά τους η Νίνα και η Ράινα, παιδιά προσφύγων από το Αφγανιστάν. Γεμίζουν το γραφείο της διευθύντριας με τις ζωγραφιές, την αγάπη και τις ιστορίες τους. Έξω από την αυλή του συσσιτίου η Αθήνα μόλις που κρατιέται στα πόδια της. Μέσα στο ίδρυμα οι ελλείψεις και οι στερήσεις μεγαλώνουν, οι εργαζόμενοι παλεύουν με τον χρόνο, τον καιρό και τις αντοχές τους. Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι μια συγκλονιστική μαρτυρία, μια κατάθεση ψυχής από μια συνηθισμένη γυναίκα που βρέθηκε αντιμέτωπη με την κατάρρευση».
Την εκδήλωση τίμησαν ακαδημαϊκοί, συγγραφείς, επιστήμονες, άνθρωποι των Τεχνών και των Γραμμάτων, στελέχη της αυτοδιοίκησης, αναγνωστικό κοινό κ.α.
