Σκληρό το ΄2013,αποχαιρετήσαμρε ανθρώπους που όσο ήταν θνητοί έδωσαν μιαν ανάσα στο μυαλό μας μέσα από τις δημιουργίες τους, μέσα από την τέχνη τους. Αλλά σήμερα δεν θα κάνω απολογισμό για αυτούς που πολλά εγράφησαν . Η λύπη μου και η μνήμη μου είναι σ΄ εκείνους που έφυγαν με βίαιο τρόπο ,Για αυτούς που πέρασαν στα ψιλά των ειδήσεων. ,που αυτοκτόνησαν από ανέχεια 3,500 χιλιάδες άνθρωποι.3.500 ιστορίες που γράφτηκαν στην άμμο …Που βίαια αυτή η πολιτεία, η πατροκτόνα χώρα της μίζας , τους έβαλε το σκοινί γύρω από το λαιμό τους.
Οι Γερμανοτσολιάδες θα παραμείνουν ατιμώρητοι. Όπως έγινε και στην προηγούμενη Κατοχή ,μάλιστα ήταν αρκετοί από αυτούς που έγιναν και πλούσια τζάκια από τις περιουσίες εκείνων που είχαν καταδώσει. Μα θύμα είναι και εκείνη η γιαγιά ,που βρέθηκε βιασμένη δεμένη και κατακρεουργημένη μέσα στο σπίτι της θύμα μιας χώρας που δεν τηρεί τους νόμους της και αφήνει ξέφραγο αμπέλι σε δολοφονικά χέρια τη ζωή της, τη ζωή μας. Οι ανθρωποκτονίες ήταν πολλές από αλλοδαπούς και ημεδαπούς το 2013,αν και τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν χαμηλότερο τον δείκτη από προηγούμενα χρόνια. Η αγριότητα και η διαφυγή των ενόχων όμως είναι μεγαλύτερη. Και κάτι τελευταίο μεγάλη και η ανοχή της συνείδησης μας στην δολοφονία αστυνομικών από πυρά κακοποιών. Και αυτές πέρασαν φευγαλέα από τις ειδήσεις, Ο θάνατος νέων ανθρώπων πέρασε σαν παγωμένος αριθμός σαν να είναι τιμωρία για το επάγγελμα που διάλεξαν… Ίσως.. Να δουμε ποτέ θα μας φύγει αυτό το σύνδρομο. Δεν ξέρω ίσως όταν συνειδητοποιήσουμε ότι και τούτα τα παιδιά γονείς και αγαπημένη να τους περιμένει έχουν …Ας είναι θέλουμε πολύ δουλειά ακόμη για να μην σκεφτόμαστε ..τα δικα μας παιδιά μόνο να είναι καλά. Θέλει πολύ δουλειά το Εγώ να γίνει Εμείς.. Καλή Χρονιά.