της Λαμπριάνας Κυριακού
Ορκίστηκε λίγο το μεσημέρι της Παρασκευής η νέα υπηρεσιακή Κυβέρνηση, με πρωθυπουργό τη Βασιλική Θάνου. Τρία είναι τα γυναικεία ονόματα που έχουν πέσει στο τραπέζι της υπουργοποίσης, αυτό της Φρόσως Κιάου, της Μαρίνας Λαμπράκη Πλάκα και αυτό της Αλκηστις Πρωτοψάλτη.
Σαφώς δεν έχει σημασία αν η υπηρεσιακή κυβέρνηση κρατήσει μόνο για 23 ημέρες, όμως αξίζει να σημειωθεί ότι η επιλογή των τριών αυτών γυναικείων προσωπικοτήτων είναι αξιοσέβαστη και θα μπορούσαν να παραμείνουν στα αξιώματα τους και μετά τις εκλογές.
Ας πάμε να γνωρίσουμε αυτές τις τρεις κυρίες:
- Υπουργός Παιδείας: Φρόσω Κιάου
Η Φρόσω Κιάου, αναλαμβάνει, το Υπουργείο Πολιτισμού Παιδείας και Θρησκευμάτων. Είναι Ελληνίδα δικηγόρος και υπήρξε για ένα μήνα υπηρεσιακή Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων.
Η Αγγελική – Ευφροσύνη Κιάνου έχει σπουδάσει νομικά στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου και είναι σήμερα συνταξιούχος μετά από μια δικηγορική και διδακτική καριέρα στο πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει διατελέσει αντιπρόεδρος[1] του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, του οποίου σήμερα είναι εκπρόσωπος[1].
Στις 17 Μαΐου 2012, κατά τον διορισμό της Υπηρεσιακής Κυβέρνησης Παναγιώτη Πικραμμένου από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια, ανέλαβε το Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων μέχρι τη διενέργεια εκλογών στις 17 Ιουνίου 2012.[2]
Είναι παντρεμένη με τον δημοσιογράφο και πρώην πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ, Νικόλαο Κιάο.
• Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού: Μαρίνα Λαμπράκη Πλάκα
Μπορεί να χαρακτηρισθεί, ως η καταλληλότερη για τη θέση της υπουργού Πολιτισμού, η Μαρίνα Λαμπράκη Πλάκα, ομ. Καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνης αλλά και Διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης – Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτζου
Γεννήθηκε στο Αρκαλοχώρι Ηρακλείου Κρήτης. Σπούδασε στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1959-1964) και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Κλασική Αρχαιολογία με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.) και με θέμα: «Προσωκρατική Φιλοσοφία και Τέχνη».
Παρακολούθησε μαθήματα Ιστορίας της Τέχνης του Καθηγητή Παντελή Πρεβελάκη στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1965-1968). Κατά τα έτη 1968-1971, και με υποτροφία του Ι.Κ.Υ., πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές Ιστορίας και Κοινωνιολογίας της Τέχνης στο Παρίσι, στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris I). Το 1973 έλαβε «Κρατικό Διδακτορικό Δίπλωμα» “Doctorat d’ État ès Lettres” με άριστα (Paris I, Σορβόννη), με τίτλο: Ο Μπουρντέλ και η Ελλάδα. Το 1975 εξελέγη παμψηφεί Τακτική Καθηγήτρια στην έδρα της Ιστορίας της Τέχνης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας. Πρώτη γυναίκα καθηγήτρια στην ιστορία της ΑΣΚΤ. Δίδαξε ως επισκέπτρια καθηγήτρια σε ξένα πανεπιστήμια της Γαλλίας, των ΗΠΑ και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο.
Από το 1992 είναι Διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης-Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτζου.
Στη διάρκεια της θητείας της η Εθνική Πινακοθήκη εκσυγχρονίστηκε, απέκτησε νέα παραρτήματα (Κέρκυρα, Ναύπλιο, Γλυπτοθήκη, Γουδή), απέκτησε 3.000 νέα έργα, μεταξύ των οποίων δυο πίνακες του Θεοτοκόπουλου (El Greco), διοργάνωσε σημαντικές εκθέσεις ξένων και Ελλήνων καλλιτεχνών και γνώρισε μεγάλη ανταπόκριση στο κοινό με π.5.000.000 επισκέψεις. Όλες αυτές οι δράσεις καλύφθηκαν κατά ποσοστό 60-100% από χορηγίες.
Ύστερα από πολυετείς προσπάθειες εκπονήθηκε μελέτη επέκτασης του κτιριακού συγκροτήματος της ΕΠΜΑΣ, που υπερδιπλασιάζει τους χώρους της προσθέτοντας 11040 μ2 και εκσυγχρονίζει μουσειολογικά και αισθητικά τη λειτουργία και τη μορφή της. Η μελέτη είναι ώριμη και έχει προταθεί η ένταξη του έργου στο ΕΣΠΑ.
Έχει τιμηθεί μεταξύ άλλων, με το Βραβείο Καζαντζάκη του Δήμου Ηρακλείου Κρήτης (1985), με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Μελέτης-Δοκιμίου για το βιβλίο Περί Ζωγραφικής-Αλμπέρτι και Λεονάρντο (1988), και με πολλά παράσημα και διακρίσεις: Ιππότης και Ταξιάρχης Γραμμάτων και Τεχνών της Γαλλικής Δημοκρατίας (1997 και 2005), Παράσημο του Αλφόνσου του Σοφού του Υπουργείου Πολιτισμού της Ισπανίας (2000), Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Τιμής από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας (2004), Βραβείο ΤΕΙ Κρήτης (2005), Βραβείο International Lions (2006),Βραβείο XENIA (2006), Ιππότης και Ταξιάρχης Γραμμάτων και Τεχνών της Ιταλικής Δημοκρατίας (1994 και 2007),Βραβείο «Αριάδνη» από την Παγκρητική Ένωση Αμερικής (2009), Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής της Γαλλικής Δημοκρατίας (2011).
Έχει δημοσιεύσει 19 βιβλία και περισσότερες από διακόσιες μελέτες και άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και εφημερίδες και έχει συγγράψει περισσότερα από εκατό εισαγωγικά κείμενα σε καταλόγους εκθέσεων.
Έχει συμμετάσχει σε πολλά επιστημονικά συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
• Υπουργός Τουρισμού: Αλκηστις Πρωτοψάλτη
Με το άκουσμα της είδησης, σχετικά με την υπουργοποίηση της Αλκηστις Πρωτοψάλτη, το μυαλό σε παραπέμπει χωρίς δεύτερη σκέψη στο Υπουργείο Πολιτισμού. Κι όμως, την αγαπημένη μας ερμηνεύτρια θα την δούμε στην θέση του Υπουργού Τουρισμού. Η έκπληξη μεγάλη και σαφώς θετική αλλά και με πολλά ερωτηματικά. Όπως, τι μπορεί να δώσει μια μεγάλη ερμηνεύτρια στο χώρο του τουρισμού;
Επειδή εδώ μιλάμε για την Αλκηστις Πρωτοψάλτη, ίσως και τα πάντα.
Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη ή Άλκηστις Σεβαστή Αττικιουζέλ, όπως είναι το πραγματικό της όνομα, είναι Eλληνίδα τραγουδίστρια. Γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου του 1954 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από Έλληνες της Αιγύπτου.
Αρχές της δεκαετίας του 1960 η οικογένεια της εξάχρονης τότε Αλκήστιδος μετακομίζει, λόγω των πολιτικών γεγονότων που λάμβαναν χώρα στην Αίγυπτο της περιόδου εκείνης, στην Αθήνα. Στην εφηβεία της θα ασχοληθεί με τον αθλητισμό και περισσότερο συγκεκριμένα με το στίβο. Ενώ φαινότανε ότι θα ακολουθήσει μια καριέρα στον αθλητισμό, μετά από προτροπές φίλων κάνει μια ακρόαση με το Δήμο Μούτση, ο οποίος αναγνωρίζει το ταλέντο της στο τραγούδι και σύντομα κυκλοφορεί ο πρώτος της δίσκος. Το όνομά του Τετραλογία, περιέχοντας τραγούδια βασισμένα σε ποιήματα των Καβάφη, Σεφέρη, Ρίτσου και Καρυωτάκη μελοποιημένα από το Μούτση, ο οποίος θα δώσει στην τραγουδίστρια και το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Πρωτοψάλτη με το οποίο και θα γίνει πλέον γνωστή. Πρώτη εμφάνιση της Πρωτοψάλτη σε συναυλία γίνεται το 1975 στο Παλαί ντε Σπορ στη Θεσσαλονίκη
