Αν και οι δρόμοι μας έχουν διασταυρωθεί αρκετές φορές σε συνεντεύξεις , σε εκπομπές .δεν του είπα ποτέ Πόσο τον αγαπώ απο εκτίμηση και πόσο τον σέβομαι απο αγάπη. Δεν του είπα ποτέ πόσες νύχτες άγρυπνες μου έκανε συντροφιά ξορκίζοντας τις αγάπες της νεαρής μου ηλικίας με το ”Επος”των απογοητευμένων ”Δεν φταίς εσύ η φαντασία μου τα φταίει”
Δεν του είπα ποτέ ότι οι επαναστατικές μου σπίθες έγιναν φλόγα με την ”Μικρά Ασία”. Ρωμιοσύνη Ρωμιοσύνη δεν θα ησυχάσεις πιά…Ενα χρόνο ζεις ειρήνη και τριάντα στη φωτιά !Πυθαγόρας Καλδάρας.
Και κάθε φορά που ξεκινάμε για απεργία ζεσταίνεις την ψυχή μου με τους στίχους του Φώντα Λάδη ”Πάγωσε η τσιμινιέρα…κανείς δεν θα περάσει” Και σε τραγουδάω μ΄ αυτούς τους στίχους εν έτη 2025.
Τι ταχυπαλμία, τι συγκίνηση με το τραγούδι του νεκρού αδελφού. Θυμάμαι τον Μίκη που είχε πει τότε ”Με το Τραγούδι του νεκρού αδελφού ταυτίζομαι περισσότερο απ’ ό,τι με οποιοδήποτε άλλο έργο μου, από κάθε άποψη .Ακολουθούν 22 συνααυλίες σ΄ευρωπαϊκές πόλεις μ το Μίκη και τη χορωδία της Δρέσδης.
Και έρχεται το Αττικόν με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου ,παραστάσεις που κράτησαν δύο μήνες. Ούτε καρφίτσα δεν έπεφτε.. Και έρχονται συναυλίες στα μεγαλύτερα θέατρα στο εξωτερικού ,θριαμβευτικές συναυλίες ,προκαλώντας συγκίνηση σε μας που είχαμε μείνει εντός των τειχών.
Τούτο το σκίρτημα ένιωσα Γιώργο Νταλάρα, προχθές που σε είδα ,παραστάτη στο Διονύση Σαββόπουλο, .με κομμένη την καρδιά σου στα δύο .Αλλά και εκεί ,εκεί συνειδητοποίησα και αναφώνησα Α ΄Ο Νταλάρας ,ωραίος σαν μύθος .Τι τυχερή που σ΄ έχω, τι τυχεροί που σ΄ έχουμε! μας δίνεις πάντα καινούργια όνειρα και στηρίγματα ,με ΄΄Κάτι Ελλάδες” πάνω στα τσιμέντα, μέσα στις σκουριές, που έγραψε ο Νίκος Μωραϊτης και έδωσε με τον παλμό της μουσικής του ο Νίκος Μερτζάνος Γιατί εσυ που κάνεις παρέα και κουβέντα με τους ποιητές μας με αυτή την υπέροχη μουσική ,μου ταράζεις την αδιαφορία μου και μου λες μή στέκεσαι στο ίδιο έργο θεατης. Πάμε προχωράμε, έχουμε δρόμο πολύ ακόμα
« Η μουσική και το τραγούδι δεν θα σταματήσουν ποτέ. Όλα τα άλλα μπορεί να παλέψουν μεταξύ τους, να αλλοιωθούν, να εξαφανιστούν, το τραγούδι όμως θα είναι εδώ! Η παρουσία του τραγουδιού είναι βαρύς οπλισμός για τον ελληνικό λαό» Γ .Νταλάρας
