Τα τελευταία 4-5 χρόνια η χρήση των ρομπότ σε ασθενείς που πάσχουν από κάποια μορφή άνοιας λειτουργεί πιλοτικά σε χώρες όπως είναι η Αμερική, η Ιαπωνία, ο Καναδάς, η Αυστραλία και η Αγγλία. Τα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά, καθώς πολλοί από τους ασθενείς ανταποκρίνονται θετικά στην παρουσία των ρομπότ.
Το 2015 στο Φεστιβάλ θεάτρου του Εδιμβούργου, η θεατρική ομάδα Pipeline παρουσίασε το Spillikin, ένα έργο για τέσσερις ηθοποιούς και…ένα ρομπότ.
Πρόκειται για μια ιστορία αγάπης ενός ζευγαριού, της Σάλι και του Ρέιμοντ που διαδραματίζεται το 2029. Ο Ρέιμοντ είναι ένας μηχανικός ρομποτικής που πάσχει από μια ανίατη ασθένεια και του απομένει λίγος χρόνος ζωής. Λίγο πριν πεθάνει, αποφασίζει να κατασκευάσει ένα ρομπότ για να κρατά συντροφιά στην Σάλι που πάσχει από Αλτσχάιμερ. Το ρομπότ αυτό είναι εξοπλισμένο με την συνείδησή, τις αναμνήσεις και την προσωπικότητά του Ρέιμοντ.
Η ζωή της Σάλι με το ρομπότ κυλά ομαλά και με τον καιρό, η σχέση τους αλλάζει και το ρομπότ αρχίζει να «μοιάζει» όλο και περισσότερο στον δημιουργό του. H Σάλι αρχίζει να το συγχέει με τον Ρέιμοντ και σιγά σιγά αναπτύσσει μια σχεδόν ανθρώπινη σχέση μαζί του. Μοιράζεται τις αναμνήσεις της από τον γάμο της, τραγουδούν μαζί, παίζουν παιχνίδια και αναπολούν την κοινή τους ζωή. Μέσα από αυτή την ιδιότυπη σχέση, αναδιπλώνεται η προηγούμενη ζωή της με τον σύζυγό της.
Το έργο αυτό, πέρα από την ιδιαιτερότητα του ρομπότ, μιλά για τις ανθρώπινες σχέσεις, την πολυπλοκότητά τους, τον τρόπο που επεξεργάζονται οι άνθρωποι τις αναμνήσεις τους και την αίσθηση της απώλειας.
Η θεατρική ομάδα από την Κορνουάλη, απευθύνθηκε στην εταιρεία ρομποτικής Engineered Arts που έχει κατασκευάσει το RoboThespian, ένα ανθρωποειδές ρομπότ, πλήρως διαδραστικό, και πολύγλωσσο κι έχει ήδη χρησιμοποιηθεί σε ερευνητικά κέντρα και πανεπιστήμια.
Το Spillikin έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές από κοινό και κριτικούς και αυτόν τον καιρό, περιοδεύει στην Αγγλία.
