Του Βαγγέλη Κ. Γιαννελάκη. Αρχέστρατε τί καρτερείς κλεισμένος στην Ακρόπολη;
Φέρ’ τους εδώ τους άτιμους
στην Πνύκα ν’ απολογηθούν.
Ποία δοκιμασία έκαναν και ποιά ευθύνη;
Στέγη του Καλατράβα·
υποβρύχια που γέρνουν·
ελικοπτερα Απάτσι
και σήμερα ο κόμπος έφτασε στο χτένι:
Είπαν να επιστρέψουμε
σ’ αυτούς που νοίκιασαν το θέατρο του Διόνυσου,
εξοστρακίζοντας το Σοφοκλή, διώχνοντας τον Αισχύλο,
τριακόσιες μνες που πλήρωσαν.
Δεν άκουσαν;
Δεν είδαν;
Τί δίκασαν;
Άδειασαν τα ταμεία μας και οι τριήρεις άχρηστες.
Ολημερίς κι ολοβραδίς στα κύματα παλεύουμε
άλλοι κωπηλατώντας
άλλοι ανοίγοντας πανιά
κι άλλοι μετρώντας πλούτο.
Πού ξενιτεύτηκαν οι χορηγίες μας;
Πώς σπαταλήθηκαν οι φόροι μας;
Ποιοί και γιατί τα έφαγαν;
Πόσα και ποιοί λαδώθηκαν;
Ω σύμβουλοι της Επικράτειας!
Στ’ όνομα του λαού, δικάζετε.
Στ’ όνομα του λαού, αδικείτε.
Στ’ όνομα του λαού, πλουτίζετε.
Ήγγικεν η ώρα ο λαός
να γίνει Εφιάλτης σας.
Στις πλάτες του λαού οι νόμοι της Αθήνας,
στον πατριωτισμό του.
Ε Κ ΓΙΑΝΝΕΛΑΚΗΣ
