Η επιτυχημένη παράσταση «Ελιγμοί» του Ισπανού συγγραφέα Eduardo Galan επιστρέφει με ανανεωμένη διανομή για δεύτερη σεζόν στο Θέατρο 104 σε σκηνοθεσία Θοδωρή Βουρνά και προγραμματίζει την πρεμιέρα της για τις 20 Σεπτεμβρίου 2017.
Το έργο που ανέβηκε σε πανελλήνια πρώτη θα παρουσιαστεί για 10 μόνο παραστάσεις.
Λίγα λόγια για την παράσταση «Ελιγμοί»
Ένα ζευγάρι, ο Ντάριο και η Μπελέν – ο πρώτος ηθοποιός και η δεύτερη στρατιωτικός – προσπαθούν να «ελιχθούν» και να βγουν αλώβητοι από την πραγματικότητα που τους περιβάλλει, παλεύοντας με την αλήθεια που αποδεικνύεται πιο σκληρή από το ψέμα.
Ένας υπολοχαγός και ένας σκηνοθέτης τους φέρνουν αντιμέτωπους με την εξουσία, αλλά και με τον ίδιο τους τον εαυτό. Εξουσία στην τέχνη και εξουσία στον πόλεμο. Πότε η άσκηση εξουσίας υπερβαίνει τα όρια και ισοδυναμεί με κατάχρηση εξουσίας; Ποιος ο ρόλος του θύτη και ποιος του θύματος, όταν το ίδιο το άτομο έχει την ελευθερία να «ελίσσεται» στην προσπάθειά του να πετύχει τους στόχους του;
Όσο όμως κι αν οι ήρωες επιχειρούν να «αν-ελιχτούν», το κοινωνικό σύστημα επεμβαίνει, περιορίζοντας τα περιθώρια τους και στερώντας τους την ικανότητα να εξουσιάζουν ακόμη και τον ίδιο τους τον εαυτό.
Ταυτότητα της παράστασης
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Κείμενο: Eduardo Galan
Μετάφραση: Μαρία Φωτεινάτου
Σκηνοθεσία: Θοδωρής Βουρνάς
Βοηθός Σκηνοθέτη: Λυδία Τριγώνη
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Σκηνικά: Κασσιανή Λεοντιάδου
Ενδυματολόγος: Σοφία Λεγάτου
Φωτογραφία promo/artwork: Γιώργος Γιαννίμπας
ΠΑΙΖΟΥΝ:
Χρήστος Καπενής, Γιώργος Κοσκορέλλος, Αλέξανδρος Νταβρής, Αλεξάνδρα Χασάνη
INFO
Παραστάσεις: Από 20 Σεπτεμβρίου 2017 και για 10 μόνο παραστάσεις
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:15 μμ
Εισιτήρια: 12 κανονικό και 8 μειωμένο
Διάρκεια: 80 λεπτά
Πληροφορίες θεάτρου:
Θέατρο 104
Ευμολπιδών 41, Γκάζι, Αθήνα, T. 210 3455.020
theatre104@gmail.com | http://www.104.gr/
www.facebook.com/eligmoi104
Κριτικές για την παράσταση:
«Οι Ελιγμοί (Maniobras) είναι μια σκληρή και δυνατή ιστορία για τον εκφοβισμό, το σεξ και τη βία. Ένα ευτυχισμένο κι ερωτευμένο ζευγάρι ονειρεύεται να οικοδομήσει ένα όμορφο μέλλον. Ωστόσο, η πραγματικότητα έρχεται να τους διαψεύσει με τον χειρότερο τρόπο.» (Ειρήνη Αϊβαλιώτου, catisart.gr)
«Στον απογυμνωμένο από σκηνικά χώρο του 104 και με μόνη γέφυρα προς το κοινό του τους ερμηνευτές του, ο Θοδωρής Βουρνάς παραδίδει μια παράσταση που γεννά ερωτήματα, οργή και δίνει το έναυσμα για μια ακόμα φιλοσοφική αναζήτηση των πλαισίων και των ορίων της εξουσίας, της βίας και των προσωπικών φιλοδοξιών.» (Μάνια Βορεάκου, Artic.gr)
«Μέσα από τη σκηνοθετική μαεστρία του Θοδωρή Βουρνά το έργο φαντάζει διαχρονικό και προσεγγίζει θέματα που ”μιλούν” στην ψυχή του θεατή.» (Θανάσης Ξάνθος, koitamagazine.gr)
«Η παράσταση που την σκηνοθετεί ο Θοδωρής Βουρνάς, πραγματεύεται τη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου στην ιδιωτική και δημόσια σφαίρα, μέσα από την εξουσία στην Τέχνη και στις Ένοπλες Δυνάμεις. Ο συγγραφέας συνδυάζοντας την επιβολή και την άσκηση της από τους εκείνους που εξουσιάζουν, καταδεικνύει πως γίνεται καταχρηστική και επικίνδυνη.» (Χαρά Κιούση, newsbeast.gr)
«Μια παράσταση που αξίζει να δείτε αλλά και να προβληματιστείτε για το ρόλο της εκάστοτε εξουσίας στις ζωές όλων μας γιατί όπως πολύ σωστά είπε κι ο Oscar Wilde «Kάθε εξουσία είναι εντελώς ταπεινωτική. Εξευτελίζει τόσο εκείνον που την ασκεί όσο κι εκείνον που την υφίσταται». (Έλενα Γούλα, Athens Vibe)
«Στην καθημερινότητά μας και στη ζωή μας συμβαίνουν πολύ χειρότερα, στο θέατρο όμως σπάνια έχουμε ξαναδεί ένα τέτοιο ανέβασμα. Εικονογραφημένη πραγματικότητα, αφηγηματική πλοκή, συνέχεια επεισοδίων, κινηματογραφική και θεατρική ανάμειξη.» (Κλεοπάτρα Σβανά, Independent.gr)
«Σκληρό περιεχόμενο, όμως συναρπαστικό και ενδιαφέρον ως το τέλος. Κεντρική ιδέα η κατάχρηση εξουσίας και η σεξουαλική παρενόχληση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, σε διπλό ταμπλό… Στρατιωτικό “versus” καλλιτεχνικό περιβάλλον. Τελικά, στη ζωή δε διαφέρουν και πολύ τα δήθεν πολιτισμένα από τα πολύ αυστηρά έως και βάρβαρα εργασιακά περιβάλλοντα.» (Quinta Blogspot)
«Μια νεανική παράσταση που θίγει και αναφέρεται όχι μόνο στα προβλήματα της σημερινής πραγματικότητας , αλλά στην προαιώνια σχέση θύτη – θύματος. Στη κατάχρηση της εξουσίας. Στην αλλοίωση των χαρακτήρων των ανθρώπων, όταν αποκτήσουν εξουσία.» (Βίβιαν Μητσάκου, Theater Project 365)