Αυτές οι πανάξιες, οι γόνιμες σιωπές με έμαθαν πως κάθε έννοια που προσλαμβάνω απειλείται από την αναίρεση της αλήθειας της. Αλλά αυτή είναι ίσως η μόνη απειλή που δεν προκαλεί φόβο.
Ίσως λόγω της υποδόριας υπόσχεσης για την επικείμενη γέννα της επόμενης αλήθειας, που κι αυτή θα αναιρεθεί. Σαν τον κύκλο της ζωής. Γεννιούνται, ζουν, πεθαίνουν οι αλήθειες.
Συχνά, η απουσία τους φτιάχνει κενό, η απώλεια γεννάει πόνο. Αλλά εκεί, ακριβώς εκεί, καταμεσής του κενού δοκιμάζεται η σκέψη, κι ο χώρος άπλετος να κινηθούν νους και ψυχή, με οδυνηρό κόστος, μιας και χωρίς πόνο δεν υπάρχουν γέννες. Για να γεννήσουν σκέψη οι αναμνήσεις, για να επαναδιαταχθεί επαγωγικά η μνήμη.
Από το Κάτοπτρο 1ο του Γ. ΔουατζήΤα είκοσι τέσσερα Κάτοπτρα του Γιώργου Δουατζή, που κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Στίξις, αντανακλούν τη στοχαστική ματιά του συγγραφέα σε πολλές εκφάνσεις της ζωής. Μας ταξιδεύουν από το σκοτάδι στο φως, ανάμεσα σε μάσκες, πρόσωπα, προσωπεία, σκιές, προκαταλήψεις και στερεότυπα, για να συνθέσουν τελικά έναν ύμνο στη ζωή.
Τα Κάτοπτρα μας μιλούν, μεταξύ άλλων, για την απώλεια, την προσφορά, την τέχνη, την ποίηση, τον έρωτα, τη φθορά, το θάνατο, το χρόνο, τη ματαιοδοξία, την ευτυχία. Για όλα όσα συνθέτουν τον παράλογο κόσμο μας και τροφοδοτούν τον πολυκύμαντο ψυχισμό του σύγχρονου ανθρώπου.
Από τις Εκδόσεις Στίξις κυκλοφορεί επίσης και η νουβέλα του Γιώργου Δουατζή Ο Μουσουργός.
