Του Δημήτρη Γ. Απόκη*
Μια νέα γεωπολιτική αντιπαράθεση αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά στη Μέση Ανατολή, πέρα από αυτή μεταξύ του Ισραήλ και της Συρίας ή του Ιράν. Όπως συμβαίνει με τις περισσότερες συγκρούσεις εκεί, συμπεριλαμβάνει μια μάχη για τους πόρους των υδρογονανθράκων, του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Η νέα εστίαση είναι μια διαμάχη μεταξύ του Ισραήλ και του Λιβάνου για την ακριβή οριοθέτηση της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης ανάμεσα στις δύο χώρες. Οι παίκτες σε αυτή την αντιπαράθεση, εκτός από τις κυβερνήσεις του Ισραήλ και του Λιβάνου, περιλαμβάνουν τη Ρωσία, τη Χεζμπολάχ, τη Συρία, το Ιράν και στο παρασκήνιο τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι πρόσφατες αναφορές του Ισραήλ, σχετικά με βάσεις του Ιράν, και στρατόπεδα της Χεζμπολάχ, στο εσωτερικό της Συρίας συνδέονται άρρηκτα με το σχέδιο του Ισραήλ, να αποτρέψει μια σύνδεση μέσω στεριάς, από το Ιράν, μέσα από τη Συρία, κεντρική βάση της Χεζμπολάχ στο Λίβανο. Αυτό το σκηνικό έχει τη δυνατότητα να οδηγήσει σε ένα άσχημο ευρύτερο πόλεμο που κανείς δεν θέλει ή τουλάχιστον κανείς. Το 2010 η γεωπολιτική πετρελαίου και φυσικού αερίου της Μεσογείου άλλαξε ριζικά. Αυτό συνέβη όταν η εταιρεία πετρελαίου του Τέξας, Noble Energy, ανακάλυψε ένα τεράστιο κοίτασμα φυσικού αερίου υπεράκτια του Ισραήλ στην Ανατολική Μεσόγειο, το λεγόμενο πεδίο Λεβιάθαν, μια από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις κοιτάσματος φυσικού αερίου την τελευταία δεκαετία. Η ίδια εταιρεία επιβεβαίωσε αργότερα σημαντικά κοιτάσματα στα ύδατα της Κύπρου κοντά στο Λεβιάθαν, που ονομάζεται Αφροδίτη. Μέχρι πρόσφατα, η πολιτική παράλυση στο Λίβανο και ο πόλεμος στη Συρία, είχε εμποδίσει το Λίβανο να προχωρήσει ενεργά στη διερεύνηση, υπεράκτια, για αέριο και πετρέλαιο. Αυτό έχει αλλάξει. Με την αλλαγή, υπάρχει κλιμάκωση των εντάσεων μεταξύ του Ισραήλ και του Λιβάνου, και η Ρωσία έχει μπει στο παιχνίδι στο Λίβανο πολύ έντονα. Σε μια επίσημη τελετή στη Βηρυτό στις 9 Φεβρουαρίου, μαζί με τον Πρόεδρο του Λιβάνου, Michel Aoun , οι επικεφαλής της ENI και της Ρωσικής Novatek, υπέγραψαν τις πρώτες συμφωνίες για την εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου στον υπεράκτιο τομέα ως μέρος της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ) του Λιβάνου. Η εκδήλωση προκάλεσε μια αιχμηρή επίθεση από τον Υπουργό Άμυνας του Ισραήλ, Άβιγκντορ Λίμπερμαν, που χαρακτήρισε την εξερεύνηση του Λιβάνου, «πολύ προκλητική», αφού κάλεσε διεθνείς εταιρίες να κάνουν προσφορές για ένα κοίτασμα αερίου που ανήκει στο Ισραήλ. Οι κινήσεις του Λιβάνου στο χώρο της ενέργειας, γίνονται στον απόηχο, των νέων αμυντικών σχέσεων μεταξύ του Λιβάνου και της Ρωσίας, δημιουργώντας μια εντελώς νέα εξίσωση στην περιοχή της Μεσογείου.
η συνέχεια στο mignatiou.com
