Πάνος Σκουρλέτης. Η ήρεμη δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ. Γοητευτικός, αποφασιστικός και πάντα μ΄ επιχειρήματα ο Γενικός Γραμματέας του Κόμματος εισέβαλε στην χώρα των ιδεών απ΄ τα μικράτα του και συνεχίζει με απόλυτη συνέπεια την πολιτική του πορεία, Γεννημένος στην Αθήνα το 1962 σπούδασε οικονομικά στον Πειραιά. Ο σκληρός κ. Σκουρλέτης όμως έχει και τις αδυναμίες του είναι λάτρης του Θεάτρου και της μουσικής…
Η avecnews ανοίγει παράθυρο σε προσωπικότητες της Πολιτικής ώστε να γνωρίσουμε καλύτερα και ουσιαστικά την κάθε προσωπικότητα που παίζει ρόλο στη ζωή μας. Μ΄ ανοιχτά χαρτιά και με το χέρι στην καρδιά.
Συνέντευξη του Πάνου Σκουρλέτη στη Δέσποινα Τσαντέ
Δ.Τ – Κύριε Γραμματέα της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, έχετε θητεύσει σε σημαντικές θέσεις όταν είσαστε στην εξουσία και με αυτή την εμπειρία σας θα ήθελα να μου πείτε αν αυτές τις δύσκολες ιδιαίτερα στα Εθνικά μας θέματα στιγμές που περνάμε αντιμετωπίζονται με τον σωστό τρόπο; Συνεχής επιθετικότητα της Τουρκίας Μ΄ αποκορύφωμα την βεβήλωση της Αγίας Σοφίας;
Π.Σ – Εδώ συμβαίνουν δύο πράγματα. Από την μία έχουμε την Τουρκική προκλητικότητα η οποία βαίνει κλιμακούμενη και με στρατηγική, και από την άλλη έχουμε την Ελληνική κυβέρνηση η οποία στο μεγαλύτερο διάστημα της θητείας της παρακολουθεί παθητικά τα τεκταινόμενα. Ουσιαστικά εμφανιζόμαστε χωρίς στρατηγική και αυτό είναι ό,τι πιο χειρότερο γιατί θα κληθείς κάποια στιγμή να απαντήσεις με χειρότερους όρους στα τετελεσμένα και στις πρωτοβουλίες που παίρνει η άλλη πλευρά. Αντίθετα θα έπρεπε να έχουμε μια πιο δυναμική παρέμβαση. διπλωματικά δυναμική, δεν εννοώ στρατιωτικά δυναμική, ακριβώς για να αποφύγουμε ενδεχόμενο ενός θερμού επεισοδίου.
Χρειάζεται δηλαδή μια δυναμική πρωτοβουλία να επαναφέρει τα ζητήματα στο επίπεδο του διαλόγου με σκοπό την ειρήνη και την συνεννόηση, αυτό είναι πολύ βασικό διότι φοβάμαι πάρα πολύ ότι η κυβέρνηση έχει αυτήν την παραλυτική στάση διότι προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε φωνές στο εσωτερικό της. Από την μία ακραίες φωνές υπερπατριωτικές και εθνικιστικές και από την άλλη φωνές οι οποίες αντιλαμβάνονται ότι χρειάζεται σχεδιασμός και διπλωματικά μέσα και πρωτοβουλίες. Ο κάθε διεθνής παράγοντας μιλάει εξ ονόματος των συμφερόντων του, το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς.
Εμείς είχαμε το δόγμα της ενεργητικής πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής. Αυτό τουλάχιστον δεν έχουμε δει να υιοθετείται. Σημαίνει λοιπόν και προσπάθεια να αξιοποιήσεις διπλωματικά ερείσματα να χτίσεις σχέσεις και προφανώς όπου χρειάζεται να πατήσεις πόδι, όπως το θέμα των μέτρων εις βάρος της Τουρκίας που ενώ από τον Ιούνιο του ‘19 είχαν αποφασιστεί σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, δεν θέλησε ποτέ να εφαρμοστούν, ή δεν πήρε ποτέ την πρωτοβουλία η Ελλάδα να πιέσει στην εφαρμογή τους με αποτέλεσμα να αποθρασύνεται η άλλη πλευρά.
Δ Τ. – Ανησυχείτε για την κατάσταση και τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί;
Π Σ. – Ανησυχώ για την κατάσταση σε όλα τα επίπεδα. Νομίζω πρέπει να ανησυχούμε για να μην φτάσουμε στα χειρότερα. Αλλά σημασία έχει η ανησυχία μέσα σε ποιο σχέδιο αποφόρτισης της έντασης εντάσσεται. Γιατί αν είναι ανησυχία η οποία οδηγεί σε μία αδιέξοδη τελικά κλιμάκωση της αντιπαράθεσης, δεν είναι γόνιμη.
Δ Τ- Τι θέση έχει ο πολιτισμός στον σχεδιασμό σας; Όπως ξέρετε είναι ο πρώτος που επλήγη από τα υγειονομικά μέτρα και ο τελευταίος που θα ανακάμψει ;
Σ: – Ο πολιτισμός ήταν από τα πρώτα θύματα των μνημονίων και των ακραίων πολιτικών λιτότητας.
Παρόλα αυτά οι άνθρωποι του πολιτισμού μπόρεσαν και βρήκαν τρόπους να εκφράσουν αυτό που θέλανε ειδικά στον τομέα του θεάτρου όπου υπήρξαν πολλές παραστάσεις…
Σήμερα βλέπουμε ξανά ότι ενώ κάπου είχαμε πιστέψει ότι είχαμε μπει σε νέες ισορροπίες που θα αποκαθιστούσαν κάπως τα πράγματα, βλέπουμε με την ιστορία της πανδημίας και κυρίως με αυτά που έπονται μετά την πανδημία, εάν έχουμε μπει στο μετά, στο πεδίο της οικονομίας ξανά αυτός ο χώρος θα πληγεί.
Το θέμα είναι να μην πληγεί ανεπανόρθωτα. Αν και ξέρεις η δύναμη των ανθρώπων της καλλιτεχνικής δημιουργίας είναι πάρα πολύ μεγάλη μπορούνε μέσα σε τρομερά αντίξοες συνθήκες να εκφράζουν το έργο τους. Θεωρώ ότι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο του προγράμματός μας είναι αφιερωμένο σε αυτό το κομμάτι.
Δ – Κύριε Γραμματέα της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνησης της ΝΔ, κι η τακτική που ακολουθεί – εκτός από την οικονομική εφαρμογή του νεοφιλελεύθερου μοντέλου – που είναι προφανές ότι έχει εγγενείς δυσκολίες, θεωρείτε ότι και πάλι στοχοποιεί τον ΣΥΡΙΖΑ τον Πρόεδρο και τα στελέχη του;
Σ – Ναι, νομίζω πως η κυβέρνηση έχει επιλέξει με έναν μεθοδικό και συστηματικό τρόπο να επιτίθεται σε πρώην κυβερνητικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σε μία προσπάθεια να αποδυναμώσει, να ακυρώσει την πολιτική παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ έτσι ώστε να μην υπάρχει εκείνος ο δεύτερος πόλος που να μπορεί να αποτελεί έναν μαγνήτη από την μελλοντική κυβερνητική φθορά.
Αυτά όλα τα οποία έρχονται στο πεδίο της οικονομίας, νομίζω ότι πείθουν και τον πιο καλοπροαίρετο ότι αυτή η μέχρι τώρα, έτσι, λαμπερή εικόνα της κυβέρνησης, όχι απλώς θα θαμπώσει, αλλά θα αμαυρωθεί. Κατά συνέπεια, φοβάται την παρουσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η οποία μπορεί να είναι υποδοχέας μιας μελλοντικής δυσαρέσκειας και ενός κόσμου που ολοένα και περισσότερο θα απογοητεύεται από την ίδια την κυβέρνηση. Αυτό νομίζω είναι μια πρώτη ανάγνωση των πραγμάτων.
Πάνος Σκουρλέτης: “Η υπόθεση Παπαγγελόπουλου στήθηκε για να λειτουργήσει ως τροχοπέδη για την διερεύνηση του πραγματικού σκανδάλου της Novartis”
Δ.- Ωστόσο, βλέπει κανείς και παρατηρεί ότι ακολουθείται η ίδια αντιπολιτευτική τακτική που είχε όταν ήταν αντιπολίτευση και τώρα που είναι κυβέρνηση, δηλαδή δεν έχει αλλάξει το μοτίβο των επιθέσεων;
Σ.- Ναι, νομίζω όμως ότι το πράγμα είναι πιο σύνθετο, διότι από τη μία ενώ υπάρχουν κέντρα τα οποία οργανώνουν όλη αυτή την αντι-ΣΥΡΙΖΑ εκστρατεία, προφανώς με την συνδρομή των προθύμων ΜΜΕ, στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο, ο ίδιος ο Μητσοτάκης, για τον εαυτό του, δεν επιφυλάσσει ένα τέτοιο ρόλο. Θέλει να παρουσιάζεται ως εκείνη η πολιτική προσωπικότητα η οποία θέλει να απευθύνεται σε ένα πολύ μεγάλο εύρος πολιτικό της κοινωνίας, που φτάνει από τα όρια της κεντροαριστεράς και που απευθύνεται και στον κόσμο της κεντροδεξιάς. Άρα προφυλάσσεται κατά κάποιο τρόπο ο ίδιος σε σχέση με την προσωπική του παρουσία, αφήνει άλλους να κάνουν την βρώμικη δουλειά.
Δ. – Πιστεύετε ότι η προανακριτική για τον κ. Παπαγγελόπουλο θα φέρει τα ποθητά αποτελέσματα για το κυβερνών κόμμα; Η δικαιοσύνη θα αποφασίσει χωρίς πολιτικούς επηρεασμούς; Η μέχρι τώρα πρόοδος των εργασιών στοιχειοθετεί τις κατηγορίες που του αποδίδονται; Θεωρείτε ότι θα προχωρήσει αυτή η ιστορία έτσι όπως εξελίχθηκε; Η παραπομπή του πρ Υπουργου, εκτός από την Ολομέλεια της Βουλής, πρέπει να περάσει από το Συμβούλιο έτσι δεν είναι;
Σ. – Οι σοβαροί νομικοί, ανεξαρτήτως της πολιτικής τους τοποθέτησης, λένε ότι δεν συντρέχουν οι όροι και οι προϋποθέσεις για να έχουμε μια παραπομπή σε ειδικό δικαστήριο. Αυτό λένε οι έγκυροι νομικοί κύκλοι. Ωστόσο αυτή η υπόθεση στήθηκε ακριβώς για να εξυπηρετήσει το προηγούμενο σχέδιο που λέγαμε, της απαξίωσης, της στοχοποίησης και της φθοράς του ΣΥΡΙΖΑ και των προσώπων. Άρα ως προς τούτο, έχει είδη παίξει έναν ρόλο, έχει επιτελέσει τον σκοπό της (χαμογελάει). Δευτερεύουσας σημασίας τελικά είναι το αν θα προκύψουν ευθύνες και παραπομπή για τον ίδιο τον κ.Παπαγγελόπουλο.
Δ. – Ωστόσο καθυστερούν και οι δικαστικές υποθέσεις που εκκρεμούν και οι διώξεις που εκκρεμούν στην Εισαγγελέα Διαφθοράς.
Σ. – Ναι, η υπόθεση Παπαγγελόπουλου στήθηκε για να λειτουργήσει ως τροχοπέδη για την διερεύνηση του πραγματικού σκανδάλου της Novartis που προφανώς όπως αποδείχθηκε, και μάθαμε και από το εξωδικαστικό συμβιβασμό που έγινε ανάμεσα στην Novartis και το Αμερικανικό κράτος, αφορά και Έλληνες αξιωματούχους
Δ. – Και το μεγάλο κομμάτι της οικονομικής αποζημίωσης;
Σ. – Και όχι μόνο για γιατρούς.
Δ. – Μήπως όμως στα σχέδια της Νέας Δημοκρατίας διακρίνετε και την πρόθεση η πολιτική ζωή να περιστρέφεται γύρω από προανακριτικές και τις απειλές για ειδικά δικαστήρια;; Γιατί τώρα έχουμε νέες απειλές για τον πρώην υπουργό Νίκο Παππά..
Σ – Θεωρώ ότι όλα αυτά επιβεβαιώνουν αυτό που είπαμε, το παράλληλο σχέδιο της ΝΔ απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Άρα θα εμφανίζεται ως μια σοβαρή συναινετική δύναμη στην κεντρική της εκφώνηση αλλά ταυτόχρονα θα υπάρχει ένα δεύτερο παράλληλο σχέδιο, όχι ένα Plan B, πρώτο σχέδιο είναι αυτό, αλλά παράλληλο, το οποίο θα λειτουργεί τοξικά σε σχέση με την πολιτική ζωή και με σκοπό το να ξαναχτιστεί πια με νεους ορους το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο το οποίο με επιτυχία το είχαν διαμορφώσει μέχρι και τις εκλογές του προηγούμενου Ιούλη. Το ερώτημα είναι τι κάνουμε εμείς.
Δ. – Πως έχετε λοιπόν σχεδιάσει να την αντιμετωπίσετε αυτή την κατάσταση; Άμυνα ή επίθεση; Με ποια επιχειρήματα θα πείσετε τους πολίτες για τα μεγάλα και δύσκολα που όπως ισχυρίζεστε έρχονται; Έχετε ένα σχέδιο αντιμετώπισης αυτής της κρίσης;
Σ. – Ναι, νομίζω ότι με μια ουσιαστική παρέμβαση σε όλα τα επίπεδα. Δηλαδή, πρώτα απ όλα χρειάζεται η ανάγκη να μιλήσεις για όλα αυτα τα οποία έρχονται και να μπορέσεις να τα συνδέσεις με την διαμόρφωση της δικής σου εναλλακτικής πρότασης στις νέες συνθήκες, άρα επικαιροποίηση της προγραμματικής σου πρότασης, έχοντας λάβει υπόψη τις νέες συνθήκες και είναι πολλές μετά τον κορονοιο, έχουν τεθεί νέα ερωτήματα, νέα διλήμματα και στην Ελλάδα και σε παγκόσμιο επίπεδο
Δ. – Και η ψυχολογία του κόσμου έχει αλλάξει
Σ. – Κι η ψυχολογία του κόσμου έχει αλλάξει, αλλά θα πρέπει αυτή η νέα πρόταση να χαρακτηρίζεται από ρηξικέλευθες προτάσεις, από τολμηρότητα, να υπερβαίνει τα όρια των μέχρι τώρα λογικών. Άρα να ξαναπιάσουμε αν θέλεις το νήμα, ή να επαναδιαμορφώσουμε έναν προγραματικό ριζοσπαστισμό στις νέες συνθήκες. Ένα είναι αυτό. Το δεύτερο είναι να μπορέσεις να αποκαταστήσεις μια πολιτική επικοινωνία με όλο αυτόν τον κόσμο, ο οποίος σου είχε γυρίσει την πλάτη, ο οποίος δεν σε άκουγε, ο οποίος δεν ήρθε να ψηφίσει. Το τελευταίο το υπογραμμίζω γιατί είναι η μεγάλη δεξαμενή που μέσα από αυτήν θα ανατρέψουμε τους παγωμένους, μέχρι τώρα συσχετισμούς. Άρα δεν είναι μόνο η διεκδίκηση κάποιον ενδιάμεσων ψηφοφόρων, όσο είναι η διεκδίκηση αυτών που δεν υπήρξαν ψηφοφόροι στις τελευταίες εκλογές, του κόσμου της αποχής, του κόσμου της νεολαίας. Όλων αυτών που είναι απογοητευμένοι συνολικά με την πολιτική.
Δ. – Και από τον ΣΥΡΙΖΑ;
Σ.- Και από το ΣΥΡΙΖΑ προφανώς. Αυτό είναι μια βαθύτατη πολιτική διαδικασία που κατά την γνώμη μου, για να είναι πιο πειστική, περνάει και από το στοιχείο μιας αυτοκριτικής αποτίμησης της προηγούμενης πορείας και εδώ εγώ προσωπικά είμαι υπέρμαχος αυτής της δουλειάς που έγινε από την κεντρική επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, για αυτόν τον απολογισμό της προηγούμενης περιόδου, που ξεκινάει και πριν το ‘15 αλλά που στέκεται ιδιαίτερα στην διάρκεια της κυβερνητικής θητείας, διότι πρέπει να πείσεις τον κόσμο ότι έχεις καταλάβει ποια είναι τα λάθη σου, έχεις μάθει από αυτά- και πως μπορείς, ακριβώς λόγο αυτής της συνειδητοποίησης να βελτιωθείς.
Πάνος Σκουρλέτης: “Ζούμε στην εποχή όπου η επικοινωνία παίζει έναν τρομακτικά καθοριστικό ρόλο για τα πράγματα.”
Δ. – Το επικοινωνήσατε αυτό;
Σ. – Όχι. Αυτό το πολύ σοβαρό, και μοναδικό για τα Ελληνικά πράγματα πολιτικό ντοκουμέντο, το οποίο δεν έχει ξαναγίνει από κανένα άλλο κόμμα, γιατί τα άλλα κόμματα δεν ενδιαφέρονται να λειτουργούν έτσι, δεν τους ενδιαφέρει αυτό το μοντέλο της πολιτικής, καλύφθηκε από μία σαχλή εξαγωγή εσωστρέφειας που καλλιεργήθηκε είτε από κέντρα έξω από εμάς, αλλά φοβάμαι ότι τροφοδοτήθηκε και από κέντρα και από το εσωτερικό μας, πάνω σε ανύπαρκτα διλήμματα όπως: ποιός είναι υπέρ/η κατά της διεύρυνσης, Κανείς δεν είναι κατά της διεύρυνσης, το περιεχόμενο όμως μας ενδιαφέρει να προσδιορίσουμε. Ποιός είναι υπέρ, κατά του Τσίπρα, κανείς δεν αμφισβητεί τον Τσίπρα, το πως θα αξιοποιήσεις όμως την παρουσία ενός χαρισματικού ανθρώπου – σε ποιο μοντέλο κόμματος – που θα κάνει πιο ουσιαστική την συμμετοχή των μελών του…
Δ. – Αυτά δεν έχουν διευκρινιστεί;
Σ. – Όχι, δεν έχουν διευκρινιστεί, αυτό είναι το ζητούμενο και αυτά κατά την γνώμη μου καλεί να απαντήσει – να θέσει – στην ημερήσια διάταξη το συνέδριο.
Δ. – Οι δυσκολίες μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ και το άνοιγμα που επιχειρείται ακόμα έχει τις δυσκολίες αυτές, έτσι; Θα γίνει η σύγκλιση πριν από το συνέδριο ή κατά την διάρκεια του συνεδρίου;
Σ. – Και πριν, και κατά την διάρκεια, και μετά. (γελια) Δεν είναι θέμα σύγκλισης ανάμεσα σε διαφορετικές απόψεις όσο να διαμορφώσεις τον καμβά των πραγματικών προβλημάτων, διότι το να ακούγεται μια κριτική ότι κάποιοι θέλουν τον ΣΥΡΙΖΑ του 3%, είναι ποιοί; Είναι αυτοί που τον πήραν από το 3% και τον έφτασαν στο 36%. Είναι εκτός τόπου και χρόνου, και παρόλα αυτά έχει, δυστυχώς, ακουστεί και από διάφορα στελέχη.
Δ. – Ποιές είναι οι δυσκολίες και πως θα οριοθετούσατε την επιτυχία;
Σ. – Οι δυσκολίες πηγάζουν από την πειστικότητα των απαντήσεων σε όλα αυτά τα προηγούμενα που λέγαμε.
Δ. – Αναφέρομαι για την πορεία προς την διεύρυνση και την σύγκλιση των εσωτερικών διαφωνιών.
Σ. – Η διεύρυνση, κατ’αρχήν, δεν είναι κάτι που ξεκίνησε την επόμενη των εκλογών. Έχει ξεκινήσει από το ΄12 και χτίστηκε και έφτασε σε ένα κορυφαίο επίπεδο το ΄15 όταν δύο φορές πήραμε την κυβέρνηση. Εκείνο το οποίο εγώ αντιλαμβάνομαι ως αναγκαιότητα διεύρυνσης είναι η διεύρυνση της απήχησης των ιδεών σου, των προγραμματικών σου θέσεων. Άρα όχι μόνο στην κεντρική πολιτική σκηνή, που το κατάφερες γιατί καθιερώθηκες ως μια μεγάλη πολιτική δύναμη, αλλά πως αυτό θα μπορέσει να μετουσιωθεί σε μια διεύρυνση της απήχησης των ιδεών σου και των προτάσεων σου μέσα στην ίδια την κοινωνία. Διότι μπορεί η αριστερά να κατέγραψε 36% το ‘15, δεν σημαίνει όμως ότι όλο αυτό το 36% είχε υιοθετήσει μια κουλτούρα, είχε απόψεις οι οποίες θα κατέτασσαν όλο αυτόν το κόσμο στην αριστερά. Άρα εδώ είναι ο ρόλος ο διαπαιδαγωγητικός που δεν έπαιξες ως κυβέρνηση. Με πολλές χαμένες ευκαιρίες και στο πεδίο των ΜΜΕ (γελάει)…
Δ. – Έχω δύο ερωτήσεις για αυτό Γραμματέα, το θέμα είναι ότι πρώτα πρέπει να υπάρξει η συνεργασία και η δουλειά μέσα από το κόμμα για να βγει και να διαχυθεί στην κοινωνία, όταν παίζουν τα Μέσα, και υπάρχει και ένα υπαρκτό ζήτημα με αυτό το θέμα, δίνουν έναν διχασμό, δίνουν μια δυσλειτουργία του κόμματος, που σημαίνει ότι δεν μπορείτε να βγείτε και να πείσετε. Έχετε αυτές τις απαντήσεις για τον κόσμο;.
Σ. – Μα, ο διχασμός, αυτό που θέλω εγώ τώρα να πω, είναι λίγο fake.
Δ. – Λίγο ή πολύ;
Σ. – Θέλω να πω δεν υφίσταται. Με ποια έννοια; Όχι ότι έχουμε απαντήσει σε όλα τα προηγούμενα αλλά όλες οι αποφάσεις έχουν παρθεί ομόφωνα. Άρα δεν είναι θέμα κάποιων αποφάσεων, όσο μιας βαθύτερης πολιτικής δουλείας που πρέπει να γίνει, που θα εμπνεύσει ξανά κόσμο, θα ενεργοποιήσει δυνάμεις, εκείνο είναι το ζητούμενο. Προσέξτε, εγώ νομίζω ότι, στην δική μου αντίληψη αλλά νομίζω και στην μεγάλη πλειοψηφία των μελών μας είναι αυτονόητο ότι όταν αναφερόμαστε στην αναγκαία δουλειά, δράση και παρέμβαση του κόμματος το προσεγγίζουμε με όρους συλλογικότητας, με διαφορετικούς ρόλους ο καθένας, αλλά που όλοι έχουν ένα ρόλο και όλοι μαζί συνθέτουν, διαμορφώνουν την συνισταμένη, είτε την εκφράζει στο κεντρικό επίπεδο ο Πρόεδρος, είτε τα στελέχη του κόμματος, είτε οι βουλευτές, είτε τα τοπικά στελέχη στον χώρο ευθύνης τους, στον Δήμο τους. Εκεί λοιπόν έχουμε πολλά πράγματα να κάνουμε. Ενώ θεωρητικά όλοι αντιλαμβανόμαστε αυτήν την ανάγκη, δεν λειτουργούμε πάντα έτσι. Πολλές φορές ουσιαστικά το προηγούμενο διάστημα, με βάση την πραγματικότητα της διακυβέρνησης, αυτό που ονομάζουμε κόμμα υποτιμήθηκε, δεν είχε ποτέ κανέναν ρόλο διακριτό, δεν συμμετείχε σε ορισμένα πράγματα
Δ. – Κατά την διακυβέρνηση;
Σ. – Κατά την διακυβέρνηση βέβαια
Δ. – Απαξιώθηκαν οι οργανώσεις μήπως;
Σ. – Ε βέβαια. Αυτό είναι κάτι το οποίο όποιος δεν το παραδέχεται δεν επικοινωνεί με την πραγματικότητα.
Πάνος Σκουρλέτης: “επέλεξαν να στοχοποιήσουν τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ θεωρώντας ότι έτσι θα δημιουργήσουν συνθήκες φόβου και ότι έτσι θα στείλουν ένα μήνυμα στην κοινωνία”
Δ. – Τώρα καλείστε εσείς ως Γραμματέας και ο Πρόεδρος του κόμματος να δώσετε ξανα τον τόνο;
Σ. – Θα έλεγα συνολικά τα στελέχη, δεν είναι θέμα ενός ανδρός, έτσι; Δεν είναι εύκολο αλλά είναι κατορθωτό, διότι έχουμε στελέχη στον ΣΥΡΙΖΑ τα οποία έχουν ακριβώς αυτήν την πολιτική συγκρότηση που μπορούν να συνειδητοποιήσουν την ανάγκη. Πρέπει να βρούμε όμως τον πιο κατάλληλο τρόπο της λειτουργίας έτσι ώστε να διαμορφώσουμε μια άλλη πραγματικότητα. Θα μπορούσε κανείς να αναφέρει πάρα πολλά πράγματα…
Δ. – Υπάρχει χρόνος, τόσος όσος να γίνουν όλα αυτά;
Σ. – Στην βράση κολλάει το σίδερο. Δεν φτιάχνεις πρώτα το κόμμα και μετά παρεμβαίνεις στην κοινωνία. Η ίδια η παρέμβαση στην κοινωνία, στο κοινοβούλιο, στους μαζικούς αγώνες, στην προγραμματική δουλειά που κάνεις ταυτόχρονα είναι και η αφορμή για να διαμορφώνεις διαφορετικούς όρους λειτουργίας του κόμματος.
Δ. – Είναι πρόβλημα για το κόμμα, για τον ίδιο τον Τσίπρα η στάση σιωπής που κρατάει ο Νίκος Παππάς με όλα αυτά που έχουν βγει στην επιφάνεια;
Σ. – Αρχίσαμε τα δύσκολα. (γελια)
Δ. – Το “αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη¨ τι σημαίνει;
Σ. – Προσέξτε να δείτε, εγώ πριν μίλησα για την ανάγκη συλλογικής αυτοκριτικής αποτίμησης της προηγούμενης κυβερνητικής περιόδου, και αυτό σε έναν βαθμό το πετύχαμε. Όταν έχεις διαμορφώσει μια τέτοια ματιά για τα πράγματά τότε νομίζω μπορείς πιο εύκολα να αντιμετωπίσεις και με λιγότερο κόστος δύσκολες στιγμές σαν αυτές που ζήσαμε, γιατί αντικειμενικά ήταν μια δύσκολη στιγμή για τον χώρο μας το τελευταίο διάστημα. Να διευκρινίσω κάτι: δεν συμμερίζομαι τα όσα λέει η άλλη πλευρά, απλώς θεωρώ ότι ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ, οι άνθρωποι που τον ψήφισαν είναι πολύ πιο απαιτητικοί από τους ψεύτες και διεφθαρμένους της ΝΔ. Και βάζουν πολύ ψηλά τον πήχη στα ζητήματα του ύφους και του ήθους της εξουσίας. Και αυτό το απαντάμε πρώτα απ όλα με μια συλλογική αποτίμηση, ενδοσκόπηση αλλά και με έναν τέτοιο διαπαιδαγωγικό τρόπο.
Δ – Σε αυτήν την περίπτωση δεν είναι θέμα διαπαιδαγώγησης, είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα η δεν είναι;
Σ. – Ποιό απ όλα;
Δ. – Αναφέρομαι τώρα για το συγκεκριμένο στέλεχος που έχει στοχοποιηθεί και, δεν είναι τυχαία όλα αυτά, ωστόσο δεν είναι ανύπαρκτα αυτά τα οποία του καταμαρτυρούν. Χωρίς να υιοθετούμε, η σχέση με τον Καλογρίτσα υπήρξε. Η συνάντηση με τον Μιωνή υπήρξε. Αλλά δεν υπάρχουν επιχειρήματα που να τα απαντάει πειστικά. Δεν ξέρω, θα περιμένετε τα δικαστήρια να βρουν την άκρη; Εδώ είναι πολιτικό το θέμα.
Σ.- Κατ’αρχήν δεν έχουμε καμία υπόθεση στην δικαιοσύνη γύρω από αυτά τα πράγματα. Και δεύτερον εγώ μπορώ να μιλάω για πράγματα τα οποία τα γνωρίζω και να κάνω επισημάνσεις του τύπου που σας έκανα, δεν μπορώ να μιλάω για πράγματα τα οποία δεν γνώριζα και δεν γνωρίζω.
Δ. – Θα πρέπει να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του;
Σ. – Αυτό ισχύει πάντοτε. Ο καθένας μόνος του και συλλογικά όλοι μαζί.
Δ. – Πολιτική ευθύνη τι σημαίνει; Αναλαμβάνω πολιτική ευθύνη; δώστε μου μία ερμηνεία.
Σ. – Αναλαμβάνω ευθύνη σημαίνει ομολογία κάποιου λάθους και ο Νίκος Παππάς στην δήλωση που έκανε μίλησε για λάθη ήθους και ουσίας και αυτό νομίζω ότι λέει πολλά.
Δ. – Μάλιστα, τώρα, η μηντιακή υπεροπλία, που προφανώς από μόνη της δεν είναι ικανή να διαμορφώσει την ατζέντα και τις εξελίξεις αν δεν την τροφοδοτεί με θέματα η κυβέρνηση και όχι μόνο. Εσείς πως έχετε οργανωθεί απέναντι σε αυτό;
Σ. – Μιλάτε για τη φάση τώρα, γιατί παλιότερα που ήμασταν στην κυβέρνηση θα μπορούσε κανείς να πει πολλά πράγματα, και έχουν μια αξία αλλά τώρα πια δεν είμαστε κυβέρνηση, διότι υπήρξαν πολλές χαμένες ευκαιρίες αυτό το διάστημα και για να διευκρινίσω, όχι για να μπορέσουμε εμείς να… “βάλουμε τους όρους της δικιάς μας “ διαπλοκής” ούτε για να μπορέσουμε να διαμορφώσουμε την Συριζαικη ΕΡΤ. Το αντίθετο, αν για κάτι μπορώ εγώ να ασκήσω κριτική είναι ότι δεν μπορέσαμε να διαμορφώσουμε μια αξιόπιστη δημόσια τηλεόραση που να αποτελεί το αντίπαλο δέος απέναντι στα ιδιωτικά συστημικά ΜΜΕ. Διότι αν είχε υπάρξει και αυτό το παράδειγμα και αυτοί θα είχαν λειτουργήσει σίγουρα διαφορετικά.
Δ. – Πριν από τις εκλογές ισχυριζόσασταν ότι η κοινωνία καταλαβαίνει τα όσα έκανε η κυβέρνηση, και τα θετικά της. Λέγατε ότι η κοινωνία καταλαβαίνει όταν σας λέγανε για ΜΜΕ και επικοινωνία. Παραμένετε σε αυτήν την θέση και αυτή την άποψη;
Σ. Μισό, εγώ αντιλαμβάνομαι ότι ζούμε στην εποχή όπου η επικοινωνία παίζει έναν τρομακτικά καθοριστικό ρόλο για τα πράγματα. Ωστόσο, μην απολυτοποιούμε τα πράγματα και μην υποτιμάμε το τι επικοινωνείς, το περιεχόμενο που επικοινωνείς, δεν μπορείς να κάνεις το άσπρο μαύρο, ή και αν το κάνεις για ένα διάστημα μετά από λίγο θα αποκαλυφθεί το πραγματικό του χρώμα. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η ιστορία, εδώ, στην Ελλάδα πριν το ‘15. Η μιντιοκρατία που υπήρχε τότε είχε βάλει απέναντι της τον ΣΥΡΙΖΑ και προσπαθούσε να μας πείσει ότι όλα πηγαίνουν καλά και ότι η κρίση χρέους είναι ένα φυσικό φαινόμενο, αποδείχθηκε τελικά πως συσχετιζόταν με τις ευθύνες των προηγούμενων δεκαετιών και τις επιλογές που γινόντουσαν τότε. Άρα, το λέω αυτό γιατί πολλές φορές απολυτοποιούμε την υπόθεση του επικοινωνιακού ζητήματος. Σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται πάλι σε μια δυσμενή θέση, δεν είναι δυσμενέστερη από το ‘15.
Δ. – Είναι καλύτερη όμως η θέση του Μητσοτάκη και της κυβέρνησης Γραμματέα ;
Σ. – Θα το δεχτώ αυτό, αλλά δεν είναι και χειρότερη η θέση του ΣΥΡΙΖΑ. Παλιά έκανες αμάν για να σε φιλοξενήσουν σε κάποιες εκπομπές. Το θέμα όμως δεν είναι οι εκπομπές που φωνάζουν τους αντιπροσώπους από όλα τα κόμματα, το θέμα είναι πως είναι στημένη συνολικά όλη η δημοσιογραφία. Μίλαγες τρίτος – τέταρτος και με πολύ λιγότερο χρόνο. Και με την ίδια αντιμετώπιση ή χειρότερη, το έχω ζήσει στο πετσί μου. Το ζω και τώρα. Άρα το πρόβλημα δεν είναι αυτό. Το πρόβλημα είναι πως είναι διαμορφωμένα τα δελτία ειδήσεων, πως είναι ο σχολιασμός διαμορφωμένος. Δεν είσαι εσύ πάντα παρών. Πως σου σερβίρεται η είδηση, ποιες είναι οι προτεραιότητες, ποιες ειδήσεις θάβονται…
Δ-Πως στρατηγικά οργανώνεστε, για να μπορέσετε να ανταποκριθείτε στις ανάγκες του σήμερα, το 2020 δεν είναι 2015; Είναι διαφορετικές οι καταστάσεις και οι συνθήκες.
Σ. – Συμφωνώ, επειδή έχω καταλάβει το ερώτημα, απλώς θεώρησα αναγκαίο να κάνω αυτούς του παραλληλισμούς και αυτές τις παρατηρήσεις και συγκρίσεις. Εμείς πρέπει, επειδή αυτή η κατάσταση δεν ανατρέπεται από την μια στιγμή στην άλλη, ούτε με αναθέματα και κατάρες, να εκμεταλλευτούμε όποιες δυνατότητες έχουμε σε όλα τα επίπεδα. Άρα με συνείδηση ότι αγωνιζόμαστε σε ένα εχθρικό έδαφος πρέπει να είμαστε εκεί παρόντες. Δεύτερον να κάνουμε bypass την επίσημη ενημέρωση: κοινωνικά δίκτυα, προσωπική παρουσία, παρουσία στους μαζικούς χώρους, στον κόσμο, στην κοινωνία, με πολύμορφες εκδηλώσεις και τρόπους. Προφανώς ότι διάκειται φιλικά προς εμάς ή και τα μικρά δικά μας κομματικά μέσα όπως τα λένε, να μπορέσουμε να τα αναβαθμίσουμε ποιοτικά και γίνεται μια τέτοια προσπάθεια αυτή τη στιγμή, αλλά επαναλαμβάνω ότι πραγματικά έχω εμπιστοσύνη στην δυνατότητα της αλήθειας που λες όταν είναι έτσι τα πράγματα. Αυτό βρίσκει τον τρόπο και φτάνει.
Δ. – Έτσι πιστεύετε; Ότι βρίσκει τον τρόπο και φτάνει;
Σ. – Έτσι πιστεύω.
Δ. – Προβοκάτσια, οργανωμένη ή τυχαίο περιστατικό το προχθεσινό επεισόδιο στην πορεία για το νομοσχέδιο περί συναθροίσεων; Θεωρείτε ότι στήνουν θέματα αποπροσανατολισμού και τροφοδοσίας των μίντια; Γιατί επιτέθηκαν στο μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ;
Σ. Ήταν μια πρόβα τζενεράλε για την εφαρμογή του αντισυνταγματικού νόμου που περιορίζει το δικαίωμα στην διαδήλωση. Ήθελε η κυβέρνηση, συνειδητά, να σηματοδοτήσει την ψήφιση αυτού του αντισυνταγματικού νόμου με ταυτόχρονα επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας. Περίμεναν λιγότερο κόσμο, αλλά πρέπει να αντιληφθούν ότι αυτή η αντίδραση είναι μόνο η αρχή. Επέλεξαν να χτυπήσουν διάφοροι κύκλοι, απ ότι δείχνουν τα πράγματα, με απόλυτη γνώση και κάλυψη του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, επέλεξαν να στοχοποιήσουν τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ θεωρώντας ότι έτσι θα δημιουργήσουν συνθήκες φόβου και ότι έτσι θα στείλουν ένα μήνυμα στην κοινωνία: καθίστε πίσω. Ενεργοποιούν τον κοινωνικό αυτοματισμό, θα μας μιλήσουν πάλι για τους εμπόρους στο κέντρο της Αθήνας που θα κλείσουν τα μαγαζιά τους διότι γίνονται διαδηλώσεις, ενώ τα μαγαζιά κινδυνεύουν να κλείσουν από την μη στήριξη της κυβέρνησης και από τα οικονομικά προβλήματα.
Δ – Γιατί χτύπησαν το ΣΥΡΙΖΑ και όχι το ΚΚΕ, μήπως είναι καλύτερα περιφρουρημένο το μπλοκ τους η μήπως το οργανωτικό σας δεν είναι τόσο αποτελεσματικό;
Σ. – Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και επικοινωνεί με έναν κόσμο πολύ πιο ευρύτερο, και γιατί όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί κριτική στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο και το περιεχόμενο του τους πειράζει πολύ περισσότερο από το ΚΚΕ, το οποίο εκ των πραγμάτων πια, για λόγους δικιάς του επιλογής και διαμόρφωσης έχει ένα συγκεκριμένο ακροατήριο. “Το ΚΚΕ άστο να λέει, δεν πειράζει, δεν είναι ενοχλητικό.” έχει φανεί αυτό, έχει τα όριά του. Όταν όμως ο ΣΥΡΙΖΑ μπαίνει αντίθετος και υπερασπίζεται το σύνταγμα, τα δικαιώματα, το δικαίωμα στην διαδήλωση, ε, αυτό πονάει.
Δ. – Το οργανωτικό του κόμματος θα το αναβαθμίσετε ; Έχετε χάσει τρεις εκλογικές αναμετρήσεις, χρειάζεται πιστεύετε νέο αίμα;
Σ. – Όχι για λόγους προγραμματικούς, χάσαμε τρεις εκλογές για λόγους κυρίους πολιτικούς. Ποτέ δεν κερδήθηκαν μάχες για οργανωτικούς λόγους ή δεν χαθήκανε. Πάντα το οργανωτικό συμβάλει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, άλλα πάντα ιστορικά τα κριτήρια είναι πολιτικά.
Χρειάζονται αγώνες και οι αγώνες και οι ιδέες για να ζήσουν χρειάζονται οργάνωση.
