Της Λαμπριάνας Κυριακού
Ο Θυμός μου δεν έχει καταλαγιάσει, κι ας έχουν περάσει δυο χρόνια. Δεν γράφω για να εντυπωσιάσω, ούτε θέλω να αποδείξω σε κανέναν ότι οι ευαισθησίες μου είναι περισσότερες.
Γράφω, γιατί είναι ακόμα νωπή στην μνήμη μου, η τραγωδία που συνέβη την αποφράδα μέρα της 23ης Ιουλίου του 2018. Είναι νωπή στη σκέψη μου η εικόνα της μάνας που κρατούσε επί ώρες το μισοπεθαμένο βρέφος της, μέσα στη θάλασσα, για να το σώσει. Είναι νωπή στην μνήμη μου η σκέψη των 25 ανθρώπων που κάηκαν αγκαλιασμένοι στο οικόπεδο της φρίκης.
Γράφω, γιατι θέλω να σας θυμίσω πώς ξυπνήσαμε και πως φτάσαμε μέχρι το βράδυ να θρηνούμε 102 νεκρούς.
Όχι, το κακό δεν άρχισε από την Ανατολική Αττική…
Από το πρωί της Δευτέρας, οι τηλεοπτικές εκπομπές έβγαζαν ζωντανά ρεπορτάζ από τις παραλίες για να ενημερώσουν τους λουόμενους ότι οι ριπές του ανέμου ήταν επικίνδυνες και έπρεπε λέει, να αποφεύγουν το μπάνιο στη θάλασσα, γιατί λέει οι πνιγμοί φέτος ήταν αυξημένοι. Μέτρα, αντίμετρα για τον καύσωνα των 36 βαθμών κελσίου και τι θα έπρεπε να ξέρει ο λουόμενος πριν μπει στη θάλασσα. Θυμάμαι το θυμό μου εκείνη την ώρα και το σχόλιο που ανάρτησα στον προσωπικό μου λογαριασμό….
Μετά αν θυμάστε γύρω στη μια το μεσημέρι, ανεβάσαμε όλοι φωτογραφίες από το σύννεφο καπνού που σκέπασε την Αθήνα, αυτό που ήρθε από τα Γεράνεια Όρη.
Την ώρα που η φωτιά στη Δυτική Αττική έμπαινε στα σπίτια, γύρω στις 16:30 το απόγευμα ξέσπασε δεύτερη πυρκαγιά, κοντά στο Νταού Πεντέλης.
Στην αρχή η πυρκαγιά κατευθυνόταν με φυσιολογικούς ρυθμούς προς την περιοχή του Διονύσου, καίγοντας χαμηλή βλάστηση. Γύρω στις 17:15 ο άνεμος ισχυροποιήθηκε απότομα και άλλαξε κατεύθυνση προς τα ανατολικά, με αποτέλεσμα η πυρκαγιά να βγει γρήγορα εκτός ελέγχου ενώ παράλληλα εκτός ελέγχου είχε βγει τότε και η πυρκαγιά στη Κινέτα.
Η φωτιά στην Πεντέλη εξαπλώθηκε με απίστευτα ταχείς ρυθμούς λόγω της ασυνήθιστα ακραίας ταχύτητας των ανέμων, καθώς οι ριπές ανέμου στο βουνό έφτασαν ως και τα 124 χιλιόμετρα την ώρα. Οι περιοχές Μάτι, Ραφήνα, Νέα Μάκρη και Νεος Βουτζάς, ήταν πια παραδομένες στις φλόγες. Μέχρι τις 18:30 το απόγευμα η πυρκαγιά έφτασε στη θάλασσα.
Κορμιά καμένα στην άσφαλτο, παιδιά νεκρά στην αγκαλιά της μητέρας τους, οικογένειες ολόκληρες ξεψυχούσαν λίγο μετά τα ρεπορτάζ που ενημέρωναν τον κόσμο να προσέχει από τον καύσωνα και τις ριπές του ανέμου που θα σήκωναν κύματα για να μας πνίξουν.
Όχι βρε άνθρωποι, ο άνεμος δεν συχνάζει μόνο στις παραλίες. Οι κίνδυνοι του καλοκαιριού δεν παραμονεύουν στις θάλασσες. Οι άνεμοι βρε άνθρωποι στις παραλίες, αφήνουν τα θύματα τους.
Τα υπόλοιπα τα ξέρετε….
