Έχουν περάσει πολλά χρόνια από το φευγιό της Μελίνας Μερκούρη. Για την ακρίβεια είκοσι επτά χρόνια ορφανά. Είκοσι επτά χρόνια, χωρίς τη φωνή της στην πολιτική, χωρίς την παρουσία της στον πολιτισμό.
Το Καφενείο η ΕΛΛΑΣ γκρεμίστηκε. Κρατήσαμε όμως το “Περάστε Κόσμε” τους Θεατρίνους και τους Σαλτιμπάγκους, αλυσοδένοντας τις επόμενες γενιές με τη ρετσινιά του φιλάργυρου…
Η Δήμητρα Γκουντούνα, η δημοσιογράφος που καθιέρωσε στο δελτίο Ειδήσεων της Δημόσιας Τηλεόρασης, την Πολιτιστική ατζέντα, θυμάται την αγαπημένη της φίλη και συνεργάτιδα Μελίνα Μερκούρη.
Δήμητρα Γκουντούνα για Μελίνα Μερκούρη:
«Ο Μάρτιος μου θυμίζει πολύ τη Μελίνα», μου λέει, «ίσως γιατί δεν πρόλαβα να την πενθήσω εκείνη την ημέρα. Ήμουνα στο στούντιο της ΕΡΤ μαζί με τον Κώστα Γιαννόπουλο και αναμεταδίδαμε ότι μπορούσαμε και ότι υλικό είχαμε για τη ζωή της. Έπρεπε να είμαι ψύχραιμη όπως άλλωστε θα ήθελε και η ίδια.”
Η σημαντική δημοσιογράφος του πολιτιστικού ρεπορτάζ, υποστηρίχθηκε πολύ από τη Μελίνα, κυρίως τη δεκαετία του 80′, που η Ελλάδα έμπαινε σε μια άλλη τροχιά. Κοινοί οι δρόμοι τους στον αγώνα για τα δίκια του λαού, για την προώθηση του πολιτισμού μας.
Δε θα ξεχάσω ποτέ, την πρώτη φορά που είχα συναντήσει τη Δήμητρα. Ήταν στα γραφεία της Εφημερίδας Σφήνα. Από τότε άρχισε και η συνεργασία μας. Θυμάμαι που μου είπε, “Ξέρεις είναι αμαρτία να έχεις μπροστά σου ένα ταλέντο και να μην το στηρίξεις”. Το ένα έφερε το άλλο και η κουβέντα μας στράφηκε στην Μελίνα Μερκούρη. θα σου πω, μου είπε, ένα περιστατικό που πολύ λίγοι το γνωρίζουν:
«Πήγα προς το Κολωνάκι. Εκεί που την πρωτογνώρισα. Σ΄ εκείνο το πανέμορφο σπίτι που έμπαινες κατευθείαν στην αγκαλιά της Μελίνας από το ανσανσέρ. Της είπα «φεύγω από την ΕΡΤ με απέλυσε ο διευθυντής ειδήσεων γιατί δεν ανήκω στην παράταξη σας. Χωρίς δεύτερη κουβέντα εκεί μπροστά μου, παίρνει τον Ανδρέα τηλέφωνο και του λέει μισοσοβαρά – μισοαστεία, «αν πειράξουν την Γκουντούνα, ΕΓΩ φεύγω από το ΠΑΣΟΚ» και έπαθα εγω το σοκ, όταν άκουσα τον Πρωθυπουργό της χώρας να λέει, «δε θα πειράξει κανείς την Γκουντούνα»
Της ζήτησα να μου περιγράψει μέσα σε λίγες λέξεις την Μελίνα, Άνθρωπο, Φίλη, Πολιτικό , Γυναίκα, Αγωνίστρια, Ηθοποιό:
«Δυο λέξεις δίνουν το στίγμα της Μελίνας “Γενναιότητα Ψυχης”. Δεν έχω δει στη ζωή μου άλλο άνθρωπο να χαρίζεται τόσο πολύ, στους άλλους. Γυναίκα μ΄ ολη τη σημασία της λέξεως. Δημιουργούσε μεγάλα πάθη στο πέρασμα της. Έως ότου συνάντησε τον Ζυλ Ντασσέν στις Κάννες και έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής της, μαζί του.
Συνήθιζε τα προβλήματα των φίλων της να είναι σαν δικά της. Βοήθησε πάρα πολύ κόσμο και την φιλία την έβαζε σε πρώτο πλάνο.
Ηθοποιός με μεγάλες επιτυχίες στο εξωτερικό έπαιξε και στο Μπροντγουει όπου εκεί της έγινε πάνω στη σκηνή δολοφονική επίθεση από άνδρες της ελληνικής χούντας.
Αγωνίσθηκε με όλο της το ΕΙΝΑΙ και ξεσήκωσε τους διανοούμενους πολλών χωρών εκείνης της εποχής ενάντια στη Χούντα. Γι’ αυτό το λόγο της είχε αφαιρεθεί και η ελληνική ιθαγένεια
Την αγάπησαν, την ζήλεψαν, την πολέμησαν. Εκείνη στάθηκε αλώβητη γιατί δεν μπόρεσε ποτέ να σκύψει και να δει τον φθόνο των άλλων, γιατί μέσα στην καρδιά της είχε μόνο αγάπη, ακόμα και γι αυτούς που την πολεμούσαν.»
θυμάμαι τον Μάρτιο του 94’ πολύ έντονα, κι ας πέρναγα την πρώτη γυμνασίου. Την είχα αρχηγό στα πρότυπα μου, όπως κάθε ανήσυχο παιδί της ηλικίας μου. Θυμάμαι και κάτι άλλο από εκείνες τις μέρες. Το αφιέρωμα στη Μελίνα της Δήμητρας Γκουντούνα που την ξεπροβόδιζε λέγοντας «ΜΕΛΙΝΑ, ΜΕΛΙΝΑ ΜΟΥ, ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ…
Είναι τόσα πολλά που έκανε η Μελίνα Μερκούρη για τη χώρα, που θα την αδικούσα εάν έγραφα κάποια περιστατικά και όχι όλα. Άλλωστε η ιστορία την έχει δικαιώσει και ανεξάρτητα με το που ανήκει ο καθένας μας, υπάρχει η Μελίνα σε μια γωνιά της ψυχής μας. Γιατί πως να το κάνουμε, στην περίπτωση της, καταρρίπτεται ο μύθος το «Ουδείς Αναντικατάστατος»
