Του Παύλου Αλέπη
Στην εποχή του…τουλάχιστον, ναι ,τουλάχιστον, θα μείνει η ανανέωση
της Εθνικής Πινακοθήκης.
Αυτης που θα παρουσιασθεί ως μεγα επίτευγμα , ορόσημο ,γιορταστικής επετείου. Ας είναι λεω μέσα μου…
Την εχω ανάγκη αυτη την συγκαταβαση…
Στην εποχή της εικόνας, η Τέχνη ναι ,ας μπει μπροστά
σημάδι λαμπερό, καιρού και χρονων..
Καταφυγή αιώνια, σ αυτήν την πλανευτρα… Γιατι η τέχνη τελικά, είναι ενα ψέμα που λεει την αλήθεια.
Μια Ανατολή που διαλύει τους δαίμονες μας..
Στην εποχή του φοβου, δεν νοιώθω αφελής και αθώος
να γιορτάσω. Περισσότερο θεατής παρα συνεπαρμενος..
Τα συμβολικά ελεύθερα 200 χρονια , κύλησαν με θριαμβους και καταστροφες,αλλα και με γεύση πικρη στην προσδοκία οσων δεν έγιναν… Ενα ΓΙΑΤΙ δαγκώνει τις αγνες ψυχες….Μου το φωνάζουν.
Βλέπω τα πρόσωπα. Τα πρόσωπα του σημερα..
Βλέπω τον συντηρητισμο ,την χαμένη επαναστατικότητα, βλέπω πολλους… Αδύνατον να τους ζητήσω να τους προτρέψω να γείρουν την πλάστιγγα στην πλευρα του Διαφωτισμού που ονειρεύομαι..
Προσπαθώ να ερμηνεύσω την απουσια Φιλελλήνων. Να εξηγήσω τους δείκτες με.την θέση του Νεοέλληνα..Γιατι να καμωθώ πως παραβλέπω την απογοητευση;;
Πως να γιορτασω ,να νιώσω τον απολογισμο της διακεκομμένης αστραπής ;; Ναι να παραμερίσω καθε μιζέρια, ναι να χειροκροτήσω Ελληνόπουλα που διαπρέπουν ,ναι να προσκυνήσω προσπάθειες και επιτεύγματα ,σημάδια μιας προσαρμοστικότητας και μιας ευφυΐας.. Οχι ομως να συμμετάσχω στον μύθο ενος περιούσιου Λαου… Τις αρετές θελω να προταξω,,,και δυσκολεύομαι.
Αρνούμαι την ζωη ,απο τους τόκους ιδρώτα προγονων…
Κι ας μην το διδάχτηκα ποτέ..
Ανέβηκα στις ιδέες τους, πορευτηκα στις γραμμές της ηθικης τους ,μα δεν θα ξαπλωσω στο στρώμα της ανδρείας τους,αν δεν αναμετρηθώ μαζι τους…Το αξίζω;; Ποιος με κρίνει… Ετσι με το DNA αποσκευή στο δισάκι ;;
Πως θα βγάλω λοιπον κρίση και αποτέλεσμα;; Μόνος ; Με θράσος ;;
Μ αυτες τις σκέψεις θεατης. Χειροκροτητής οχι.
Τα πρόσωπα αλλωστε των Κοτζαμπάσηδων του σήμερα, με απωθούν, απο την γιορτή…
Αποφάσισαν ,εκτελούν ,κορδωνονται…
Ψάχνουν την φωτογραφια…Και εμένα, μου μοιαζει για selfie,(δεν το λεω περιεκτικά ,δικαιωμα τους)
Δεν μου ταιριάζει ούτε η ποζα, ούτε η ιδιαίτερη πρόσκληση, ποτέ δεν ειχα ιππεύσει τέτοιο καλάμι..
Για την πανδημια,οπως ειδατε, δεν κανω αναφορα. Δεν προκειται να μας αλλάξει αισθήματα για τους ανθρωπους, ούτε βέβαια για την Ελλαδα..