Λίγες οι ταμπέλες των θεάτρων που φωτίστηκαν φέτος. Και εκεί που περπατάς στην πόλη αμέριμνος, διαπιστώνεις ότι η πανδημία της covid-19 βάλθηκε να «ξεπαστρέψει» την τέχνη του θεάτρου. Κάποτε δυσανασχετούσαμε με την πληθώρα παραστάσεων και τώρα οι παραγωγές είναι μετρημένες στα δάκτυλά. Εν πάση περιπτώση ο χαμένος χρόνος στην Τέχνη, εύκολα μπορεί να αναπληρωθεί, το θέμα είναι την φωνή του καλλιτέχνη ποιος ακούει…
Έξω από το Θέατρο Βρετανία η ατμόσφαιρα αλλάζει. «Προδοσία» του Χάρολντ Πίντερ, σε σκηνοθεσία Αιμίλιου Χειλάκη. Ο ηθοποιός Λάζαρος Γεωργακόπουλος με περιμένει μπροστά στην μεγάλη σκάλα του θεάτρου. Είχε μόλις επιστρέψει από γύρισμα. Μπαίνω στο «Σασμό» μου αποκρίνεται, στον Alpha. Και εκεί αρχίσαμε να μιλάμε για την επιτυχία της σειράς. Στη συνέχεια μιλήσαμε για τις επιπτώσεις της πανδημίας στις ζωές μας, την ανθρώπινη επαφή, τον έρωτα, τη λογοκρισία, αλλά και για το έργο «Προδοσία» όπου συμπρωταγωνιστεί μαζί με Αιμίλιο Χειλάκη και Αθηνά Μαξίμου.
Συνέντευξη του Λάζαρου Γεωργακόπουλου στη Λαμπριάνα Κυριακού
«Αν ζούσε ο Πίντερ θα είχε πολλά να γράψει για όλα αυτά που βιώνουμε, δεν νομίζετε;
Σίγουρα θα είχε να πει και να γράψει πολλά για ένα γεγονός που απασχόλησε ταυτόχρονα την παγκόσμια κοινότητα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Γι΄ αυτήν την αόρατη επέλαση του τρόμου, για τις άδειες πόλεις, για τα ραντεβού στα μπαλκόνια για ένα χειροκρότημα, για τον θάνατο ανθρώπων στους δρόμους, για τους ομαδικούς τάφους, την αδημονία να μάθεις τι έγινε σε χώρες πολλά χιλιόμετρα μακριά, για τις μεγάλες σιωπές στον εγκλεισμό, για τον συντονισμό εκατομμυρίων στην ίδια συχνότητα, για τον αγώνα δρόμου των επιστημόνων, για την ανθρώπινη ανοησία. Όμως το πιο σημαντικό θα ήταν ο τρόπος που θα επέλεγε να πει κάτι και αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ.
Υπαρξιακό το δράμα μας, όπως και στην «Προδοσία».
Ο κορωνοϊός έφερε στην επιφάνεια βασικούς φόβους της ανθρώπινης ύπαρξης. Σε μια εποχή που αισθανόμαστε άτρωτοι η εμφάνιση του ιού μας έφερε αντιμέτωπους κατ’ αρχήν με τον φόβο του θανάτου, τον δικό μας και των δικών μας. Αυτή η αίσθηση ότι δεν ξέρουμε τίποτα, ότι είμαστε αβοήθητοι χτύπησε στην καρδιά την βασική ανάγκη του ανθρώπου για έλεγχο. Και μετά η κατάργηση βασικών ελευθεριών της καθημερινότητας, η απομόνωση από τους άλλους για μεγάλα χρονικά διαστήματα, μας έφερε σε απόγνωση, κατάθλιψη, παράλυση, έκρηξη βίας. Η αντίσταση σε αυτές τις καταστάσεις φαινόταν μάταιη, η αίσθηση ότι αυτό δεν θα τελειώσει ποτέ γιγαντωνόταν. Οι ερωτήσεις για το νόημα όλου αυτού που συμβαίνει πολλές. Την ώρα που κινδυνεύει η σωματική και ψυχική μας υγεία ίσως είναι η στιγμή να αντιστρέψουμε το δράμα μας και να δούμε πιο καθαρά την ζωή μας, να βγάλουμε κάτι θετικό μέσα απ’ όλη αυτήν την ιστορία. Το κάθε τι έχει δύο όψεις, ας διαλέξουμε την φωτεινή πλευρά.
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη στο NEWPOST
Info:
Θέατρο Βρετάνια
Συντελεστές – Παίζουν:
Τζέρι: Αιμίλιος Χειλάκης
Έμμα: Αθηνά Μαξίμου
Ρόμπερτ: Λάζαρος Γεωργακόπουλος
Ένας σερβιτόρος: Νίκος Τσιμάρας
Μετάφραση: Μανώλης Δούνιας
Σκηνοθεσία: Αιμίλιος Χειλάκης
Συνεργαζόμενη σκηνοθέτις: Λίνα Ζαρκαδούλα
Σκηνικά Κοστούμια: Γιώργος Γαβαλάς
Μουσική: Δημήτρης Καμαρωτός
Φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Νικος Τσιμάρας
Φωτογραφίες: Γιάννης Βασταρδής
Θεατρικές Επιχειρήσεις: Κάρολος Παυλάκης
Ημέρες και ώρες παραστάσεων
Τετάρτη – 21:00
Πέμπτη – 21:00
Παρασκευή – 21:00
Σάββατο – 18:00 & 21:00 (διπλή παράσταση)
Κυριακή – 19:00
Διάρκεια παράστασης: 1 ώρα και 15 λεπτά
Τιμές εισιτηρίων
Για τις πρώτες παραστάσεις η τιμή των εισιτήριων είναι γενική είσοδος 10 ευρώ αποκλειστικά στα κανάλια πώλησης της Ticketmaster
