Μάνος Λοίζος
Γράφει η Δέσποινα Μακρινού
Ο Μάνος του αγώνα μας
Ο Μάνος του αγώνα μας
Το πιο όμορφο παιδί δε μεγάλωσε…
Δεν πρόλαβε να ζήσει όμορφες θάλασσες…
Δεν πρόλαβε να δεί όμορφες μέρες…
Δεν πρόλαβε να μας πει αυτό που είχε να μας πει …
Μας άφησε νωρίς!
Μας λείπει η μελωδία του, η φωνή του, το ωραίο παράστημά του!
Σε ηλικία μόλις 45 ετών, μιά μέρα σαν τη σημερινή, αναχώρησε για άλλες πολιτείες, για άλλες θάλασσες!
Ίσως εκείνος να βρήκε τις όμορφες μέρες, που εμείς ακόμα αναζητάμε!
εννήθηκε στη Λάρνακα το 1937. Ο πατέρας του Ανδρέας Λοίζος ήταν κυπριακής καταγωγής και η μητέρα του Δέσποινα Μανάκη ελληνικής, απο τη Ρόδο.
Σε ηλικία μόλις 7 ετών, ο μικρός Μάνος με την οικογένειά του, αναζητώντας καλύτερη τύχη μετανάστευσαν, στην Αίγυπτο και συγκεκριμένα στην Αλεξάνδρεια.
Το 1955 τελικά ήλθε στην Αθήνα και γράφτηκε στην Φαρμακευτική σχολή του Καπποδιστριακού Πανεπιστημίου. Η συγκεκριμένη σχολή όμως δεν τον ενδιέφερε και την εγκατέλειψε για να φοιτήσει στην Ανωτάτη Εμπορική.
Χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του και προκειμένου να επιβιώσει οικονομικά, εργάζεται ως σερβιτόρος, ως γραφίστας, αλλά και ως μουσικός σε διάφορες μπουάτ.
Το 1962 πρωτοστατεί στην ίδρυση του Συλλόγου Φίλων της Ελληνικής Μουσικής.
Την ίδια χρονιά γνωρίζεται με τον Μίκη Θεοδωράκη, ο οποίος και του αναθέτει την διεύθυνση της Ορχήστρας του Συλλόγου. Απο τον Σύλλογο θα περάσουν γνωστά ονόματα της ελληνικής μουσικής σκηνής όπως ο Χρήστος Λεοντής, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Διονύσης Σαββόπουλος, η Μαρία Φαραντούρη, ο Νότης Μαυρουδής, ο Φώντας Λάδης, ο Μάνος Ελευθερίου και πολλοί άλλοι.
Έτσι άρχισε η μικρή σε διάρκεια, αλλά τεράστια σε καλλιτεχνική αξία μουσική του ιστορία.
Ο Μίμης Πλέσσας τον συστήνει στη δισκογραφική εταιρεία Φιντέλιτι και ηχογραφεί το πρώτο του δισκάκι 45 στροφών, που είναι “Το τραγούδι του δρόμου” με τραγουδιστή τον Γιώργο Μούτσιο.
Με το πραξικόπημα της Χούντας στην Ελλάδα, ο Μάνος αναχωρεί για τη Μεγάλη Βρετανία, προκειμένου να συνεχίσει εκεί την αντιδικτατορική του δράση.
Ήταν πολιτικοποιημένος , τοποθετημένος στο χώρο της Αριστεράς και σύμφωνα με την ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια Wikipedia μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1972 και στις 17 Νοεμβρίου συλλαμβάνεται και οδηγείται στη φυλακή.
Ο Μάνος Λοίζος το Μάρτιο του 1965 παντρεύτηκε την Μάρω Λήμνου και απέκτησε μία κόρη, την Μυρσίνη.
Ο γάμος του ωστόσο δεν κράτησε πολύ και το 1971 γνώρισε την δεύτερη γυναίκα της ζωής του , την ηθοποιό Δώρα Σιτζάνη, την οποία και παντρεύτηκε λίγα χρόνια μετά, το 1978.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της Ένωσης Μουσικοσυνθετών και Στιχουργών Ελλάδος.
Συνεργάστηκε με σπουδαίους στιχουργούς, με τους περισσότερους υπήρξε και πολύ φίλος, όπως ο Λευτέρης Παπαδόπουλος , ο Φώντας Λάδης, ο Γιάννης Νεγρεπόντης, ο Δημήτρης Χριστοδούλου και άλλους.
Μελοποίησε Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, Ναζίμ Χίκμετ, Γιάννη Ρίτσο
Τραγούδια του ερμήνευσαν ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο Γιώργος Νταλάρας, η Μαρία Φαραντούρη, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, η Χάρις Αλεξίου, η Δήμητρα Γαλάνη, ο Γιάννης Καλατζής
Το ζειμπέκικο της Ευδοκίας για την ταινία του Αλέξη Δαμιανού, θεωρείται έως και σήμερα, το καλύτερο ζειμπέκικο της ελληνικής δισκογραφίας.
Τα Νέγρικα και τα Τραγούδια Μας είναι οι σπουδαίες μουσικές συλλογέςτου, που συνοδεύουν κάθε λαική κινητοποίηση.
Ο Μάνος Λοίζος πέθανε στις 17 Σεπτεμβίου του 1982 σε νοσοκομείο της Μόσχας, σε ηλικία 45 ετών, ηττημένος απο τον καρκίνο, αφήνοντας μεγάλο κενό στην έντεχνη ροκ μουσική σκηνή της χώρας μας.
Ο Μάνος ήταν ένα ωραίο πέρασμα απο τη ζωή ! Μιά γλυκειά μελωδική ανάμνηση! Μιά βροχή που έμεινε βροχή!!!
