Ερνέστο Τσε Γκεβάρα – Τζον Γουίνστον Λένον
Γράφει η Δέσποινα Μακρινού
“Έφοδος στον ουρανό “
9 Οκτωβρίου του 67. Ο Τσε Γκεβάρα αφήνει την τελευταία του πνοή στη Βολιβία.
9 Οκτώβρίου του 40. Ο Τζόν Λένον έχει γενέθλια.
Δεν γνωρίστηκαν ποτέ. Δεν συναντήθηκαν και δεν αντάλλαξαν ματιές. Κι όμως…
Ο μήνας , η ημερα , το σύμπαν μιά “έφοδος στον ουρανό“! Η συνάντηση
Ερνέστο Τσε (Έ εσύ) Γκεβάρα
Γεννήθηκε στο Ροσάριο της Αργεντινής στις 14 Ιουνίου τους 1928. Ήταν το μεγαλύτερο απο τα πέντα παιδιά του Ερνέστο Γκεβάρα Λίντς και της Σέλια ντε λα Σέρνα. Αν και η οικογένειά του ανήκε στην αστική τάξη της Αργεντινής, οι γονείς του δεν έκρυψαν ποτέ τις αριστερές πεποιθήσεις τους.
Σε ηλικία μόλις δύο ετών αρρώστησε με άσθμα, αρρώστια που καθόρισε τον τρόπο και τις επιλογές του στη ζωή .
Ως έφηβος ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία, την ποίηση ( κυρίως με τον Νερούδα), την αρχαία ελληνική φιλοσοφία (Πλατωνα και Αριστοτέλη) και την ευρωπαική λογοτεχνία (Σαίξπηρ, Γκαίτε). “Σε ηλικία δώδεκα χρόνων είχε γνώσεις περισσότερες απο ένα νέο αρκετά μεγαλύτερό του” είχε πει ο πατέρας του.
Ενώ σπόυδαζε εφαρμοσμένη μηχανική, η αγαπημένη του γιαγιά Άνας έχασε τη ζωή της απο εγκεφαλική αιμορραγία , γεγονός που τον πλήγωσε βαθειά και τον οδήγησε στην απόφαση να ασχοληθεί με την ιατρική.
Μελέτησε με πάθος Μαρξ, Ενγκελς, Λένιν, Τρότσκι και Μάο και ασπάστηκε τον Μαρξισμό, την υπόθεση του οποίου υπηρέτησε μέχρι το τέλος της ζωής του.
Ταξίδεψε σε όλες σχεδόν τις χώρες της Νότιας και Κεντρικής Αμερικής και μελέτησε τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες των λαών. Η φτώχεια , η αδικία και η εκμετάλλευση των πολλών, τον συγκινούσαν και ταυτόχρονα τον εξόργιζαν.
Το Περού, η Βολιβία, ο Ισημερινός, ο Παναμάς, η Κόστα Ρίκα , η Νικαράγουα, το Ελ Σαλβαδόρ,το Μεξικό, το Πουέρτο Ρίκο, η Βενεζουέλα, η Γουατεμάλα…
Το 1954 έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Εργατικού κόμματος της Γουατεμάλας.
Τον επόμενο χρόνο γνωρίστηκε με τον αδελφό του Φιντέλ Κάστρο, τον Ραούλ Κάστρο και μεταξύ τους αναπτύχθηκε μία μεγάλη φιλία. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς, ο Τσε γνώρισε τον Φιντέλ, ο οποίος είχε πρόσφατα πάρει χάρη απο τον δικτάτορα Μπατίστα και είχε εξοριστεί στο Μεξικό.
Λίγες μέρες μετά παντρεύτηκε σε ληξιαρχείο του Μεξικού, την Ίλδα Γκαδέα και απέκτησε μία κόρη.
Το Νοέμβριο του 1956, ο Φιντέλ Κάστρο, ο Τσε Γκεβάρα και άλλοι 82 σύντροφοί τους έφτασαν παράνομα με πλοίο απο το Μεξικό στην Κούβα. Η επιχείρηση όμως απέτυχε και μόνο απο καθαρή τύχη, σώθηκαν ο Φιντέλ, ο Ραούλ, 22 συναγωνιστές και ο τραυματισμένος Τσε. Η οροσειρά Σιέρρα Μαέστρα αποτέλεσε απο κει και μετά το ορμητήριο για τη συνέχιση του αγώνα τους.
Ο Τσε υπήρξε ο πρώτος αντάρτης, στον οποίο δόθηκε ο τίτλος “Κομαντάντε” του Επαναστατικού Στρατού της Κούβας. Απο γιατρός διανοούμενος, ο Ερνέστο πέρασε σε Κομαντάντε Τσε.
Η μεγαλύτερη στρατιωτική επιτυχία ήταν η κατάκτηση της Σάντα Κλάρα τον Δεκέμβριο του 1958.
Με την κατάκτηση της Σάντα Κλάρα, ο δρόμος για την Αβάνα ήταν πλέον ανοικτός. Η πτώση του δικτάτορα Μπατίστα ήταν σίγουρη.
Το 1961, διορίστηκε Υπουργός Βιομηχανίας της Κούβας.
Ως Υπουργός Βιομηχανίας προώθησε την εκβιομηχάνιση της χώρας παρά τις τεράστιες δυσκολίες, εσωτερικές και εξωτερικές.
Τον Μάρτιο του 1964, επιστρέφοντας απο μία μεγάλη περιοδεία στην Αφρική και την Κίνα, μετά απο μία εβδομάδα παραμονής στην Αβάνα, χάθηκαν τα ίχνη του για αρκετούς μήνες.
Η φημολογία για ρήξη στις σχέσεις του με τον Κάστρο ήταν το κυρίαρχο θέμα των ημερών.
Ο ίδιος ο Φιντέλ Κάστρο αναγκάστηκε να διαβάσει δημόσια μία ιδιόχειρη προσωπική επιστολή που του είχε στείλει και στην οποία έγραφε:
” Νιώθω πως έχω πια εκπληρώσει το μέρος εκείνο του χρέους μου, που με έδενε με την κουβανική επανάσταση στο έδαφός της και σας αποχαιρετώ, εσένα, τους συντρόφους και το λαό σου που είναι πια και δικός μου. Άλλες χώρες του κόσμου ζητάνε τη συμβολή των σεμνών μου προσπαθειών και έφτασε η ώρα να αποχαιρετιστούμε».
Έφτασε στη Βολιβία το Νοέμβριο του 1966.
Στο μεταξύ οι Αμερικάνοι είχαν εκπονήσει σχέδιο εξόντωσης του. Τους ενοχλούσε!
Χρησιμοποίησαν τα ίδια όπλα, εκπαιδεύοντας με μεθόδους ανταρτοπολέμου, 800 μισθοφόρους, που είχαν χρησιμοποιήσει στον πόλεμο της Κορέας, του Βιετνάμ και του Κογκό. Παράλληλα ο δορυφόρος κατέγραφε τις κινήσεις του.
Η CIA, με επικεφαλής τον πράκτορα Φέλιξ Ροντρίγκεζ συνέλαβε τον Τσε στις 8 Οκτωβρίου του 1967. Την επόμενη στο προαύλιο ενός εγκαταλελειμμένου σχολείου τον δολοφόνησαν με 9 σφαίρες.
Η εκτέλεσή του, πλειοδοτήθηκε και τελικά την “κέρδισε” ο λοχίας Μάριο Τεράν.
Ένας γυμνός άνδρας απο τη μέση και πάνω με χακί παντελόνι και στρατιωτική ζώνη ήταν ότι αντίκρυσαν οι δημοσιογράφοι. Το άψυχο σώμα χωρίς χέρια (κόπηκαν πρίν ως τεκμήριο της αναγνώρισης ) θάφτηκε γρήγορα.
Πολύ αργότερα μεταφέρθηκε στην Κούβα και κηδεύτηκε με τιμές, στην Σάντα Κλάρα. Ο Τσε έγινε “Σύμβολο της αιώνιας επανάστασης“!Αντικείμενο λατρείας! Ηγετική φυσιογνωμία του παγκόσμιου κινήματος κατά της αδικίας!
Τζόν Λένον
Ο Τζον γεννήθηκε στις 9 Οκτωβριου του 1940 στο Λίβερπουλ. Γονείς του ήταν ο Άλφρεντ Λένον και η Τζούλια Στάνλει . Ο πατέρας του λίγο μετά τη γέννησή του, εγκατέλειψε την οικογενειακή στέγη και η μητέρα του ανέθεσε την φροντίδα του μικρού Τζόν, στην αδελφή της Μίμι και τον σύζυγό της.
Υπήρξε παιδί ατίθασο και παρά του ότι ήταν δημοφιλής στο σχολείο, το όνομα του ήταν ταυτόσημο με την ανυπακοή.
Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Λίβερπουλ και ασχολήθηκε για αρκετά χρόνια με τις γραφιστικές τέχνες και τη διαφήμιση.
Τον Ιούλιο του 1958, ένας μεθυσμένος αστυνομικός, παρέσυρε και σκότωσε τη μητέρα του, πράγμα που τον σημάδεψε και τον γέμισε θλίψη.
Την ίδια εποχή συνάντησε τον Πωλ Μακάρτνευ και μαζί με τον Τζωρτζ Χάρισον, φίλο του Πωλ, και τον Στιούαρτ Σάτκλιφ, δημιούργησαν ένα μουσικό γκρούπ με μουσικές επηρροές απο τον Έλβις Πρίσλευ και τον Τσάκ Μπέρι.
Το γκρούπ αυτό έμελλε να μετεξελιχθεί στο δημοφιλές γκρούπ των Μπήτλς.
Τον Άυγουστο του 1962 παντρεύτηκε την Σύνθια Πάουελ και απέκτησε έναν γιό τον Τζούλιαν Λένον.
Ο Λένον ως βασικό μέλος του συγκροτήματος , υπήρξε πολυτάλαντος αναδεικνύοντας τις ικανότητες του στην σύνθεση, στο στίχο αλλά και στο τραγούδι.
Κατά τη διάρκεια της μικρής, αλλά πολύ σημαντικής μουσικής του πορείας, πέρασε απο πολλά στάδια εσωτερικής αναζήτησης. Από τον μαρξισμό στον διαλογισμό και απο τις ουσίες στον ακτιβισμό.
Βασική τομή στη ζωή του, αποτέλεσε η γνωριμία με την εικαστικό Γιόκο Όνο, την οποία και παντρεύτηκε μετά το διαζύγιο του.
Η επιρροή της υπήρξε καθοριστική, όχι μόνο για την συνέχιση της συνύπαρξης του συγκροτήματος, αλλά και για την προσωπική του εξέλιξη. Ο “δηλητηριασμένος νάνος” όπως την αποκαλούσαν, εισέβαλε στη ζωή του με τόσο δυναμισμό και τόσο πείσμα, που κατάφερε να αναστρέψει τα μέχρι τότε ισχυρά δεδομένα.
Με την Γιόκο, ο Λένον έκανε δυναμική εμφάνιση στα κοινωνικά κινήματα της εποχής, υπερασπίζοντας το δίκιο και πολεμώντας την αδικία.
Η θέση του ιστορικού αυτού διδύμου στον πόλεμο του Βιετνάμ, σε συνδυασμό με την απίστευτα μεγάλη δημοφιλία του Σκαθαριού, είχε θορυβήσει το Λευκό Οίκο και φυσικά την CIA. Οι κινήσεις τους βρίσκονταν υπο συνεχή παρακολούθηση και οι συνομιλίες τους καταγράφοντο.
Ο Λένον με την Γιόκο Όνο, δεν έπαψαν να εντυπωσιάζουν με πρωτότυπους και εναλλακτικούς τρόπους διαμαρτυρίας ( Bed –ins For Peace), προκαλώντας το παγκόσμιο ενδιαφέρον των ειρηνιστών ανά τον κόσμο.
Το τραγούδι Give peace a chance, έγινε σλόγκαν και βασικό σύνθημα των αντιπολεμικών διαδηλώσεων, όχι μόνο στην Αμερική.
Ως συγκρότημα οι Μπήτλς ηχογράφησαν ένα τελευταίο άλμπουμ που έχει τον τίτλο “Abbey Road“. Απο κει και μετά ο καθένας ακολούθησε μοναχική πορεία.
Ο Λένον με την Γιόκο, στρατευμένοι στην υπηρεσία των κοινωνικών κινημάτων, απέρριψαν όλες τις προηγούμενες εξαρτήσεις τους , είτε αυτές είχαν σχέση με ουσίες είτε με ιδεολογικές δοξασίες και πιστεύω.
Power to the People και όχι στους θρησκευτικούς ηγέτες, φώναζαν οι νέοι της εποχής δημιουργώντας μία νέα κοινωνική τάση.
Οι κοινωνικές παρεμβάσεις του διδύμου Λένον – Ονο, δεν άρεσαν καθόλου στο Κογκρέσο και τη Γερουσία των Ηνωμένων Πολιτειών. Τον Φεβρουάριο του 1972 μετά απο πρόταση ενός γερουσιαστή του ρεπουμπλικάνικου κόμματος , αφαιρέθηκε απο τον Λένον η άδεια παραμονής . Ακολούθησε μία μεγάλη δικαστική διαμάχη και τρία χρόνια μετά απέκτησε μόνιμη άδεια παραμονής.
Το βράδυ της 8ης Δεκεμβρίου του 1980, ο Λένον βγαίνοντας απο το στούντιο ηχογράφησης, ένας “φανατικός” θαυμαστής του – έτσι τουλάχιστον δήλωσε εκ των υστέρων – ο Μαρκ Τσάπμαν απο την Χαβάη, τον πυροβόλησε πισώπλατα τέσσερις φορές, τραυματίζοντας τον θανάσιμα.
Το οξύμωρο της υπόθεσης, βρέθηκε αργότερα στο βιβλίο που κρατούσε ο εκτελεστής και στο οποίο είχε νωρίτερα υπογράψει αυτόγραφο ο Λένον. Το βιβλίο ήταν “Ο φύλακας στη σίκαλη” του Τζέρομ Ντέιβιντ Σάλιντζερ. Στην ομολογία του ο Τσάπμαν κατέθεσε ότι τον δολοφόνησε γιατί ήθελε να περάσει στην ιστορία. Η αλήθεια είναι ότι πέρασε στην ιστορία, αλλά με μαύρα γράμματα.
Τσε και Τζον
Ήταν κοντά στα 40 όταν βιαίως προκλήθηκε το τέλος τους.
Ήταν και οι δύο ευαίσθητοι, ονειροπόλοι, εραστές της ζωής.
Ο ένας Σύμβολο της ανυπακοής του κοινωνικού κατεστημένου.
Ο άλλος Σύμβολο της ανατροπής του κατεστημένου της μουσικής βιομηχανίας.
Πρωτοπόροι και ακτιβιστές στη μεθοδολογία των παρεμβάσεων τους.
Μαχητής στην πρώτη γραμμή για την αποκατάσταση της αδικίας ο Τσε.
Μαχητής για τους άδικους πολέμους ο Λένον.
Υπερασπιστής των αδυνάτων ο Τσε .
Υπερασπιστής της ειρήνης και των σιωπηλών ανυπεράσπιστων ο Λένον.
Μας άφησαν παρακαταθήκη μία “Έφοδο στον ουρανό” !!!
