«Δεν έχει σημασία από πού ξεκινάς, αλλά πού θέλεις να φτάσεις!»
Η πρόβα ζωής είναι ένα βιβλίο που καλεί τον καθένα να εξελιχθεί συγκροτώντας έναν υγιή εαυτό, ώστε να ζήσει αυθεντικά τη ζωή του και όχι με το είδωλό του.
Συχνά, ασύνειδα φυλακιζόμαστε στις καταβολές της παιδικής μας ηλικίας, αναλωνόμαστε στον πόνο της και χάνουμε πολύτιμο χρόνο μεμψιμοιρώντας και αγνοώντας τα νήματα που μας κατευθύνουν στη βίωση μιας ζωής αλλότριας για μας. Σε όποιο ηλικιακό στάδιο κι αν βρισκόμαστε, η πρόβα ζωής εκπέμπει το μήνυμα να μην καθυστερούμε άλλο στη ζωή κλείνοντας τα μάτια στην αδιαμφισβήτητη ομορφιά της.
Αυτήν την πορεία επιλέγει να ακολουθήσει και ο βασικός ήρωας του βιβλίου. Ένας καινοτόμος καθηγητής που είχε βιώσει τραυματικά παιδικά χρόνια, τα οποία έτειναν να αλλοιώσουν την προσωπικότητά του, αλλά βρήκε τη δύναμη να σηκώσει ανάστημα στα εμπόδια και τις απογοητεύσεις και να γίνει φωτοδότης στις ζωές των μαθητών του, ώστε να ζήσουν τη ζωή που τους αξίζει. Ανάμεσά τους είναι και ένα χαρισματικό αγόρι από μια δυσλειτουργική οικογένεια, το οποίο αν και διακρινόταν για τη δημιουργική θέαση του κόσμου, εντούτοις δεν πίστευε στον εαυτό του, με αποτέλεσμα να μένει αναξιοποίητο το κρυμμένο ταλέντο του. Με την ενίσχυση, όμως, του καθηγητή του καταφέρνει να αγγίξει τα όνειρά του, να απεγκλωβιστεί από τις φυλακές του και να κερδίσει μια ζωή πέρα από τις πληγές του.
Το βιβλίο δε θρηνεί, δεν ανακυκλώνεται στον πόνο. Αντίθετα ωθεί στην εξέλιξη και στην εξιλέωση.
Δίνει το έναυσμα στους νέους να δομήσουν ταυτότητα και να κατακτήσουν έναν αυτόνομο εαυτό, γιατί ανάλογα με τη στάση τους απέναντι στα προβλήματα μπορούν είτε να καταστραφούν είτε να γίνουν ένα μαργαριτάρι. Τους προσεγγίζει με συμβολικούς μύθους, που εντυπώνονται αμεσότερα στη νεανική ψυχή τους. Οι ήρωες αναδιπλώνονται στο κείμενο με ρεαλισμό, ώστε να μπορεί να ταυτιστεί μαζί τους ο καθένας από εμάς που διψά για ζωή. Μέσα από τον τρικυμιώδη βίο τους επιβεβαιώνεται και το σύνηθες φαινόμενο, ότι οι παιδικές μας φυλακές είναι οι καθηλώσεις μας σε συμπεριφορές που αλλοτριώνουν τον εαυτό μας.
Ο συγγραφέας, έχοντας την ιδιότητα και του ψυχολόγου, έρχεται καθημερινά σε επαφή με ετοιμόρροπες οικογένειες που αποτελούνται από κλονισμένα είδωλα, τα οποία αδυνατούν να συγκροτήσουν όχι μόνο τη δική τους προσωπικότητα αλλά και των παιδιών τους.
Τα προβλήματα που παρεισφρέουν στις οικογενειακές εστίες αποτελούν τη βάση πάνω στην οποία στήνει την αφηγηματική του πλοκή. Ο στόχος του είναι από τη μια να προβληματίσει τους μεγάλους καταδεικνύοντας τον κόσμο μέσα από τα μάτια των παιδιών, από την άλλη να ενδυναμώσει τους νέους στο ταξίδι κατάκτησης της ζωής που τους αξίζει και εν τέλει να καθοδηγήσει τον καθένα μας στην επιλογή εκείνης της πορείας ζωής που οδηγεί στην ευτυχία.
