Σήμερα το μεσημέρι θα γίνει η Κηδεία του Νίκου Ξανθόπουλου στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, οπως ανακοίνωσε η οικογένειά του, θα γίνει πολιτική κηδεία, ενώ θα τελεστεί και τρισάγιο στις 13:00 το μεσημέρι.
.Ο Νίκος Ξανθόπουλος ήταν ο ηθοποιός που εξέφρασε μέσα από τους κινηματογραφικούς του ρόλους και τα τραγούδια του των ανθρώπων τα βάσανα σε μια ρημαγμένη Ελλάδα που προσπαθούσε να βρει τον βηματισμό της
Ο Νίκος Ξανθόπουλος γεννήθηκε στις 4 Μαρτίου 1934 στη Νέα Ιωνία, σε προσφυγική γειτονιά . παιδί Ποντίων προσφύγων και εκείνος μεγάλωσε με την μητέρα του μ΄ έναν πατέρα που κατά τη διάρκεια της Κατοχής φυλακίστηκε για τη αντιστασιακή του δράση. Ο Νίκος Ξανθόπουλος ήθελε να γίνει φιλόλογος αγαπούσε όμως και το ποδόσφαιρο όπου κατά τα εφηβικά του χρόνια υπήρξε αθλητής της ΑΕΚ. Μεγαλώνοντας αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο, έχοντας ίνδαλμά του τον Μάνο Κατράκη.
Σπούδασε στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Έκανε την πρώτη επαγγελματική του εμφάνιση στο θέατρο το 1957 με τον “Θίασο Κατερίνας” στην κομεντί “Βιργινία”.
Στη δεκαετίας του ’60 είχε εμφανισθεί σε ρόλους, κλασικού ρεπερτορίου και Αρχαίου δράματος
.Στον Ορέστη στην «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη, ενώ συνεργάστηκε και με τον θίασο του Μάνου Κατράκη στο «Τραγούδι του νεκρού αδελφού» του Μίκη Θεοδωράκη. Επίσης έπαιξε για λίγο στο μουσικό θέατρο. Συμμετείχε σε 24 θεατρικές παραγωγές και έπαιξε όλα τα είδη του θεάτρου. Το 1970 ίδρυσε δικό του θίασο και περιόδευσε στην Ελλάδα.
Από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 τον κέρδισε ο κινηματογράφος. Η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση ήταν το 1958 στην κωμωδία του Φίλιππα Φυλακτού “Το Εισπρακτοράκι”, στο πλευρό του Βασίλη Αυλωνίτη και του Νίκου Ρίζου.
Η ταινία που τον καθιέρωσε ως παιδί του λαού ήταν “Αγάπησα και πόνεσα”. Σ’ αυτές τις ταινίες ο Νίκος Ξανθόπουλος συνήθιζε να τραγουδά, ενώ συνθέτες όπως ο Απόστολος Καλδάρας έγραψαν τραγούδια γι’ αυτόν. Η παρουσία του στη δισκογραφία περιλαμβάνει 9 μεγάλους δίσκους και 55 σινγκλ. Εμφανίστηκε ως τραγουδιστής σε μεγάλα νυχτερινά κέντρα και πραγματοποίησε πολλές περιοδείες στο εξωτερικό στα κέντρα της ελληνικής διασποράς. Τελευταία κινηματογραφική εμφάνιση έκανε το 1995 στην ταινία του Γιώργου Ζερβουλάκου “Με τον Ορφέα τον Αύγουστο”.
