Gooood Morning Βιετνάμ! Gooood Night Σφυροδρέπανο!
Οι Αμερικανοί ηττήθηκαν, ο καπιταλισμός λίγα χρόνια μετά πήρε την εκδίκησή του. Εισέβαλε απο το ανοικτό παράθυρο της οικονομικής απελπισίας και μετέτρεψε το όνειρο για ανεξαρτησία σε παρηκμασμένη ματαιότητα.
Στο Βιετνάμ δεν “πυρπόλησαν” το ρύζι. Πυρπόλησαν την φυσιογνωμία, την μαχητικότητα, την παράδοση ενός λαού που αγωνίστηκε χρόνια για να κατακτήσει την ελευθερία του. Ο δυτικός τρόπος ζωής , η δυτική κουλτούρα κατάφερε να εισβάλει ατάκτως και να επιβάλει τη δική της αισθητική , τον δικό της τρόπο ζωής σε μιά χώρα, όπως το Βιετναμ, με πανάρχαιη ιστορία και ανυπότακτους κατοίκους.
Η Σαιγκόν σήμερα αποτελεί, δυστυχώς μικρογραφία μιάς μεγαλούπολης με ουρανοξύστες , τεράστια πολυκαταστήματα, τεράστιους οικονομικούς ομίλους, αυτοκινητοβιομηχανίες, μεγάλα brandnames στο χώρο της ένδυσης και της υπόδησης.
Είναι οξύμωρο να αντιπαραβάλει κανείς την καθημερινή ζωή των κατοίκων, που παλεύουν με τα λιγοστά χρήματα που κερδίζουν, με τον εισβολέα των τεράστιων οικονομικών τράστ, κάτω απο το βλέμμα του σφυροδρέπανου και του σοσιαλιστικού ονείρου για ίσες ευκαιρίες.
Το Βιετνάμ κάθε χρόνο αναπτύσσεται με ταχύτατους ρυθμούς. Στο 7,5 με 8% ανέρχεται κάθε χρόνο ο δείκτης ανάπτυξης. Εχει καταφέρει να είναι δεύτερη χώρα εξαγωγής ρυζιού μετά την Ταυλάνδη και τρίτη τέταρτη στην εξαγωγή καφέ και τσαγιού.
Η ανάπτυξη, ωστόσο γίνεται τόσο σαρωτικά που δεν αγγίζει το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων, το οποίο παραμένει υπερβολικά χαμηλό. Η ανάπτυξη με τον ανεξέλεγκτο τρόπο που επιβάλλεται, εντείνει τις κοινωνικές ανισότητες και εξαφανίζει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του λαού. Ενός λαού πειθαρχημένου, προκομένου, αλλά και έντονα δυσαρεστημένου.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα που κυβερνά, υποκύπτει όλο και περισσότερο στην ελεύθερη αγορά και τις ιδιωτικοποιήσεις. Ιδιωτικοποίηση στην παιδεία και την υγεία. Τους βασικούς πυλώνες , στους οποίους επένδυαν τα κομμουνιστικά καθεστώτα.
Ενα αρχέγονο μίσος υποβόσκει μεταξύ των κατοίκων του Βορρά και του Νότου.
Ο πλούσιος Νότος δεν μπόρεσε ποτέ να συμφιλιωθεί με την αλληλεγγύη για τον φτωχό Βορρά. Δεν μπόρεσε ποτέ να παραδεχθεί την στρατηγική υπεροχή του Βορρά, των Βιετκόνγκ του Χο Τσι Μιν.
Δεν μπόρεσε ποτέ να αποκαλέσει τη Σαϊγκόν με το νέο της όνομα Χο Τσι Μίν. Γι αυτούς παραμένει Σαϊγκόν.
Μέχρι πρίν λίγα χρόνια το κυβερνών κόμμα απαγόρευε τις μετακινήσεις ακόμη και εντός των ορίων της χώρας. Ο κάτοικος του Ανόι δεν μπορούσε να ταξιδέψει στη Σαιγκόν όπως και το αντίθετο.
Σήμερα αυτό δεν ισχύει και οι μετακινήσεις, με κάποιες μικρές γραφειοκρατικές διαδικασίες επιτρέπονται. Οι Βιετναμέζοι , όπως όλοι, πληρώνουν κανονικά φόρους στο κράτος και για την κατοικία , η οποία πλέον τους ανήκει. Οι φόροι κατοικίας ορίζονται απο τα τετραγωνικά της πρόσοψης, με αποτέλεσμα όλα τα σπίτια να είναι στενόμακρα, με μικρή πρόσοψη και μεγάλο μήκος.
Οι μισθοί εξακολουθούν να είναι πολύ χαμηλοί με ανώτερο μισθό τα 400 δολλάρια το μήνα.
Εργάζονται κυρίως στους ορυζώνες, ενώ παράλληλα κάνουν και δεύτερη και τρίτη εργασία.
Είναι ένας προκομένος λαός που ένοιωσε, πόνεσε, ταπεινώθηκε, αλλά και ποτέ δεν απώλεσε το όνειρο της ανεξαρτησίας.
Χίλια χρόνια υπο Κινεζική κατοχή, εκατό υπο Γαλλική, οκτώ χρόνια υπο Ιαπωνική και “εν τέλει ο πόλεμος με τους Αμερικανούς ήταν ένα ασήμαντο επεισόδιο στην ιστορία μας”.
Πολέμησαν τους κατακτητές με κάθε μέσο, θεμιτό και αθέμιτο, για να διατηρήσουν τη φυσιογνωμία τους, τον πολιτισμό τους, τις ιδιαιτερότητες της φυλής τους. Η επίμονη επιθυμία τους για ελευθερία και αυτοδιάθεση δεν έσβησε ποτέ, ακόμη και όταν έπρεπε να παραδεχτούν την ήττα. Κι όμως στις μέρες μας δεν κατάφεραν να αντισταθούν στην απληστία της Δύσης !!!
Το Βιετνάμ γιε γιε!
Το Βιετνάμ είναι μία πανέμορφη επιμήκης χώρα σε σχήμα σιγμα τελικού στη Νοτιανατολική Ασία. Συνορεύει με την Κίνα, την Καμπότζη, την Ταυλάνδη και το Λάος. Ανήκει στην χερσόνησο της Ινδοκίνας μαζί με την Μιανμάρ (Βιρμανία), την Ταυλάνδη, τη Μαλαισία, το Λάος και την Καμπότζη.
Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή ο πληθυσμός της ανέρχεται στα 100.000.000 με σταθερή αύξηση 1.000.000 κάθε χρόνο.
Έχει πρωτεύουσα το Ανόι, τιμής ένεκεν για τον ηγέτη Βιετκόνγκ Χο Τσι Μιν, παρότι η Σαιγκόν είναι μεγαλύτερη. Η επίσημη γλώσσα είναι τα Βιετναμέζικα. Η θρησκεία, σύμφωνα με το Σύνταγμα είναι αθεισμός, αν και οι περισσότεροι λατρεύουν το Βούδα και επίσκεπτονται συχνά τους βωμούς του για προσευχή.
Χαρακτηρίζονται από αυστηρή προσήλωση στην λατρεία των προγόνων τους και δεν τους αποχωρίζονται ποτέ.
Σε κάθε χωράφι υπάρχει και ένας ή δύο τάφοι, όπου είναι θαμμένοι οι πρόγονοι του ιδιοκτήτη (αφού πλέον το χωράφι του ανήκει). Τα τελευταία χρόνια έγινε μία προσπάθεια να περιοριστεί το δικαίωμα να υπάρχουν μεμονωμένοι τάφοι και δημιουργήθηκαν μικρά νεκροταφεία γειτνίασης.
Στο εσωτερικό κάθε σπιτιού υπάρχουν απαραιτήτως δύο βωμοί. Ένας για τους προγόνους και ένας για τον Βούδα. Τα αφιερώματα, που προσφέρουν είναι εδέσματα σύγχρονα, όπως κόκα κόλα, μπισκότα κλπ, γιατί θεωρούν ότι έτσι διατηρείται η επαφή με το σήμερα και με τα σύγχρονα προιόντα.
Στο Βιετνάμ ζούν σχεδόν απομονωμένες ακόμη και σήμερα 53 φυλές. Οι πιο πολυπληθείς είναι οι φυλές των Τσαμ, των Τάι – Μουόνγκ, των Χμερ.
Η καθεμία φυλή έχει τα δικά της ιδιαίτερα γνωρίσματα, τόσο στην εμφάνιση, όσο και στις καθημερινές συνήθειες.
Ασχολούνται με αγροτικές εργασίες στους ορυζώνες , στην παραγωγή τσαγιού και καφέ.
Το Βιετνάμ είναι δεύτερο στις εξαγωγές ρυζιού μετά την Ταυλάνδη. Με ταχύτατους ρυθμούς εξελίσσεται και η παραγωγή τσαγιού και καφέ.
Η ιδιωτικοποίηση, προιόν επιρροής του δυτικού πολιτισμού, έχει εισβάλει και στην αγροτική παραγωγή και οι περισσότερες εκτάσεις έχουν πλέον ιδιωτικοποιηθεί.
Οι γυναίκες των φυλών ασχολούνται με τα υφαντά και τα τελευταία χρόνια με τον εναλλακτικό τουρισμό, μετατρέποντας τα σπίτια τους σε παραδοσιακούς χώρους ύπνου.
Οι φυλές λόγω της άσχημης οικονομικής κατάστασης στην οποία ζούν, έχουν προνομιακή αντιμετώπιση απο την κυβέρνηση με μειωμένους φόρους και άλλες διευκολύνσεις.
Το Βιετνάμ βρέχεται απο δύο μεγάλους ποταμούς , τον Ερυθρό και τον Μεκόγκ ποταμό, που θεωρείται ο τρίτος μεγαλύτερος ποταμός της Ασίας. Το Δέλτα του Μεκόγκ είναι εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς.
Ο κόλπος του Χαλόνγκ Μπέι , βορειανατολικά του Ανόι, χαρακτηρίστηκε το 1994 Τοπίο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς απο την Unesco.
Ωστόσο και εδώ έκανε δυναμικά εισβολή ο δυτικός νεοπλουτισμός και ο κόλπος κατακλύζεται σε καθημερινή βάση απο τεράστια κρουαζιερόπλοια με τουρίστες, που ανεξέλεγκτα ρυπαίνουν με απορρήματα τα νερά του .
Στο Ανόι, επισκέψιμο είναι το Μαυσωλείο του Χό Τσι Μιν, η καλύβα στην οποία διέμενε ( είχε αρνηθεί να μείνει σε κανονικό σπίτι ), το περίπτερο των συσκέψεων καθώς και ο χώρος μελέτης των στρατηγικών επιθέσεων των Βιετκόγκ κατά των Αμερικάνων. (Βιετκόνγκ είναι το επαναστατικό αντάρτικο κίνημα του Βιετνάμ που έδρασε απο το 1965 έως το 1975).
Το Ανοι σήμερα έχει περίπου έξι εκατομμύρια πληθυσμό και άλλα τόσα δίκυκλα που κινούνται, παραβιάζοντας κάθε κυκλοφοριακό κώδικα στους δρόμους.
Η αισθητική παρέμβαση των Γάλλων αποικιοκρατών στην πόλη είναι ακόμη αισθητή, αν και ο πόλεμος με τους Αμερικάνους επέφερε σοβαρές ζημιές.
Εντυπωσιακή εικόνα παρουσιάζουν οι δύο τεράστιες ιδιαίτερες γέφυρες στο Βορρά. Η γυαλινη Γέφυρα Μπακ Λόνγκ , η μακρύτερη γυάλινη γέφυρα στον κόσμο με μήκος 632 μέτρα και ύψος 150 μέτρων και η χρυσή γέφυρα στους λόφους Μπα Να.
Δύο πελώρια πέτρινα χέρια κρατούν μιά ατσάλινη γέφυρα σε ύψος χιλίων μέτρων, κερδίζοντας το βραβείο Γκίνες.
Ο αρχαιολογικός χώρος, αλλά και ό,τι έχει απομείνει απο την Απαγορευμένη Πόλη,
ο ποταμός των Αρωμάτων και οι καταπληκτικές παγόδες συνθέτουν μιά μοναδική ομορφιά στην ταλαιπωρημένη αυτή χώρα της Ινδοκίνας.
Στη Σαιγκόν, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το υπόγειο χωριό με τα δαιδαλώδη τούνελ, μήκους άνω των 200 χιλιομέτρων στο δάσος, μέσα στα οποία και σε βάθος 3 και 4 μέτρων, ζούσαν οι Βιετκόνγκ και οργάνωναν τις επιθέσεις εναντίον των αμερικανικών στρατευμάτων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά την περίοδο του πολέμου με τους Αμερικανούς βομβαρδίστηκαν 4.000 απο τα 5.788 χωριά του Βορείου Βιετναμ. Περισσότερες απο 250 φορές βομβαρδίστηκε η γέφυρα Λονγκ Μπιέν στο Ανόι, σχεδιασμένη από τον Άιφελ στα χρόνια της γαλλικής κατοχής.
Ο πόλεμος του Βιετνάμ στην αιχμή του Ψυχρού Πολέμου, επέφερε τεράστιες απώλειες, τόσο σε έμψυχο υλικό, όσο και σε οικονομικό και στις δύο πλευρές.
Οι δύο υπερδυνάμεις συγκρούστηκαν δια αντιπροσώπων στο Βιετνάμ, δημιουργώντας αγιάτρευτες πληγές στο λαό του.
Ο άδικος αυτός πόλεμος είχε προκαλέσει τη δεκαετία του 70′ μεγάλες αντιδράσεις σε όλο τον κόσμο και δημιούργησε τεράστιο κοινωνικό και πολιτιστικό κίνημα υπεράσπισης και κατακραυγής.
Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τη βραβευμένη φωτογραφία του γυμνού κοριτσιού που τρέχει να σωθεί όταν βομβαρδίστηκε το χωριό του.
Το ταξίδι στο Βιετνάμ , είναι ένα ιδιαίτερο ταξίδι ζωής που αξίζει κανείς να κάνει. Είναι ένα ταξίδι που επείγει να γίνει σύντομα πρίν ολοκληρωθεί η αλλοτρίωση απο την επέλαση του δυτικού τρόπου ζωής.
Αποστολή στο Βιετμάν
Δέσποινα Μακρινού
