Μην χάσετε στην Εθνική πινακοθήκη την έκθεση Παρθένη.
Ποιος νοιάζεται αν τελευταια συναντιεμαι συνχα με τις ευαισθησίες του εσωτερικού μου κόσμου.. Αλλα να, που οι αστραπές φέγγουν με ασήμαντες αφορμές και αυτο φαίνεται πως με εντυπωσιάζει. .εμενα.
Οχι ακριβως .. .ασήμαντη μια αφορμή για συνάντηση -προσκύνημα σε μια αναδρομική εκθεση ζωγραφικής …
Μην την χάσετε στην Εθνικη πινακοθήκη την έκθεση Παρθενη.
Ως τις 4 Απριλίου θα κρατήσει.. Θα ειναι δύσκολο να την ξαναδείτε πληρη ολοκληρωμένη να διαπερνά ολο τον παραγωγικο 19ο αιωνα..
Στα μεσα του εγω γεννημένος, πρώτα η ματια μου στάθηκε παιδι στο σπιτι του μέγιστου ζωγράφου εκει , στα ποδια του ιερου βράχου. Αργότερα απο τύχη, αρχιζεις να μαθαίνεις γιαυτον, το εργο του το τι πρωτοπόρο δοκίμασε δημιουργησε και , τι γενιες διαμόρφωσε., Πως φιλος με τον μοναδικοί Πικιωνη είδαν τον κοσμο του κάλους και του Παρθενώνα και μαζι με άλλους χάραξαν και χρωμάτισαν τα πολιτιστικά τους όραμα τα.
Για να φουσκώνουμε σημερα την περηφάνεια μας...
Κλισε λίγο σας φαίνονται αυτα, μα εκει μπροστα στις εικόνες της εκθεσης, θα αναμασήσει οτι είχε ακούσει ο μη ειδικος..
Και δεν θα ξαφνιασθεί -γιατι το ένοιωσε το συναίσθημα – πως ο συνομήλικος του Πικασο Παρθένης, μπορεί ανετα να συγκριθεί μαζι του .. Απλα γιατί υπήρξε πρωτεικος καλλιτέχνης.!!
(Το πρωτεικος, βγαίνει απ το Πρωτευς, το μυθικο ον της Θάλασσας ,που ειχε την ικανότητα και δυνατότητα, να μεταβάλλει την μορφή του κατα βούληση ..)
Μοναδική ικανότητα μεταμορφώσεων στο νου οι εικονες του Παρθενη. Δεν περιγράφεται με λογια….
Και τι μάθημα ατομικότητας που με προσέγγιση καθαρή αγνη , έρχεται και δινει περιεχόμενο στην καθαρή ποιηση.
Και παραφράζοντας -κλέβοντας δηλαδή- τα λογια της Μαρινας Λαμπρακη-Πλακα που διάβασα, εξηγει την δύναμη του Παρθενη στην διαδρομή της βαθιάς του γνώσης μιας επιστήμης, μα και ,έρευνας και τελικά σοφίας!!!!!!
Αυτής που κανει την μεγάλη τέχνη ατομική.
Εκει που στέκεις εκστατικά μπροστα και θαμάζεις ακονίζοντας αισθητική και αισθήματα.
ΕΣΥ είσαι το συμπερασμα..
Νιώθω τις φτωχές μου λέξεις να μουτζουρώνουν την μέγιστη αναμέτρηση της μεγαλειώδους πορείας σε εναν αιωνία. ενος κορυφαίου .
Αλεξανδρινος, Έλληνας με το DNA του Βυζαντίου και μιας καταγωγής που κοιτα στα ματια την Ιστορια. Νιώθεις ελαχιστος να δεις την φύτρα της αρχαιότητας και τον μοντερνισμο σε μια ζεύξη εικόνας .. Τι δημιουργίες.
.Σε μια πληθώρα εργων, ταξιδευτής, μονο ταπεινά μπορείς να πεις πως εδω μπροστα, διπλα σου, μπορείς να φερεις εναν φιλοξενούμενο ξένο και να πεις -Να η Ελλάδα μου, αυτη που θαθελα να βγαίνει εξω απ το μοντερνο κτηριο, να βαζει χρωμα στο πολύχρωμο ποταμι των αυτοκινήτων , που τρεχουν προς την νεα ουτοπία. Να φωνάξεις στους ανθρώπους εξω απ το κτήριο, αφηστε τις αλλες αναγκες και ελατε μεσα… .
Κι αν θες να το τραβήξω απ τα μαλλιά, μπας και τρανταξει-εστω αναδρομικά -κάποιους να πω , οτι ο Παρθένης στο τελος του βιου του εγινε δυσνόητος απ τους ομότεχνους του, απομονώθηκε , εφυγε τελικά πικραμένος(Τι ελληνικο ε 
όμως άφησε μαθητές.. !!!!!
όμως άφησε μαθητές.. !!!!!.Φυσικα έχασε το σπίτι στους πρόποδες της Ακρόπολης. Τωρα εκει ακριβως ,εχει υψωθεί νομιζω, το σπιτι ενος Εφοπλιστη...
