“Το σπαθί της Δικαιοσύνης δεν έχει θήκη”
Της Δέσποινας Μακρινού
Δεν έχει θήκη! Αυτοπροσδιορίζεται ανεξάρτητο, αδιάστατο! Δεν χωράει σε θήκες, δεν κλείνεται σε καλούπια. Μάχεται παλεύει διαρκώς για Δικαιοσύνη, για Δικαιοσύνη παντού!
Με αυτό το σύνθημα το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης θέλησε να πείσει τον ελληνικό λαό στην εκλογικη μάχη, που ολοκληρώθηκε πρίν απο λίγες μέρες. Πράγματι μείζον θέμα η Δικαιοσύνη. “Το πρώτο προαπαιτούμενο του πολιτισμού“, όπως υποστηρίζει και ο Αυστριακός ψυχαναλυτής Σιγκμουντ Φρούντ.
Ωστόσο, εκ του αποτελέσματος, μάλλον απέτυχε ως κεντρικός πόλος συσπείρωσης. Δεν κατάφερε να ευαισθητοποιήσει την μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων, που είτε δεν το κατάλαβαν, είτε το υποτίμησαν ως μη πρωταρχικό ζητούμενο.
“Ο ανώτερος άνθρωπος σκέφτεται μόνο τη δικαιοσύνη. Ο κατώτερος άνθρωπος σκέφτεται μόνο τα συμφέροντά του” μήπως είχε δίκιο ο Κομφούκιος ;
Μήπως η “πρώτη δικαιοσύνη είναι η σωστή διανομή ψωμιού” ;
Μήπως το σύνθημα ήταν ασαφές και υπερεκτιμημένο ;
Μήπως ο πολίτης σκέφτεται την επόμενη μέρα και αρνείται να υπηρετήσει μιά έννοια που (κακώς) εκτιμά ότι δεν του εξασφαλίζει επιβίωση;
” Καλή ‘ναι η δικαιοσύνη, μα για τους αγγέλους, ο άνθρωπος ο κακομοίρης δεν αντέχει, θέλει έλεος” κατά τον Καζαντζάκη.
Πράγματι πρωτίστως θέλει τρόπο και διέξοδο για να καταφέρει να επιβιώσει στο ασφυκτικό περιβάλλον, όπως είναι αυτό που ζούμε σήμερα.
Η καημένη η Δικαιοσύνη, αν και βάναυσα κακοποιημένη απο την παρούσα κυβέρνηση, δεν κατάφερε να πείσει ότι αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα στην κοινωνική μας ζωή. Δεν κατάφερε να πείσει ότι “Εξουσία χωρίς δικαιοσύνη είναι τυραννία”.
Δεν κατάφερε να πείσει επίσης ότι η φιλανθρωπία, τα ρουσφέτια, τα επιδόματα , τα “ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα” χαρίζουν μόνο ψίχουλα στο τραπέζι, ενώ η δικαιοσύνη θέση στο τραπέζι.
Οδηγούμαστε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι το σύνθημα του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για “Δικαιοσύνη παντού” δεν πέτυχε το στόχο του, δεν έπεισε τους απλούς ψηφοφόρους , δεν μπόρεσε να εξηγήσει ότι δικαιοσύνη είναι η δίκαιη κατανομή της αδικίας και ότι οι υποσχέσεις, η αλαζονεία, οι κλίκες και τα επικοινωνιακά τερτίπια είναι η καταστροφή.
Εν αναμονή της 25ης Ιουνίου με τις κάλπες άδειες απο φακέλους, γεμάτες όμως απο ελπίδα και όνειρα για ένα καλύτερο μέλλον.
