Ναι το παραδέχομαι. Εχω ανάποδη περπατησιά, για αυτό και τούτο το σημείωμα για την Ένωσή μας, θα το ξεκινήσω από το Τώρα, για να πάω στο Πίσω, σ΄ εκείνες τις ημέρες του 1914 που 34 δημοσιογράφοι έφτιαξαν το πρακτικό ίδρυσης και το κατέθεσαν στο Πρωτοδικείο Αθηνών στις 14 Δεκεμβρίου 1914…
Ιωάννης Κονδυλάκης Α΄ Πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ!
Με τι παλεύει σήμερα η ΕΣΗΕΑ; 110 χρόνια μετά την ίδρυσή της ; Τις συλλογικές συμβάσεις. Και καλά κάνει, γιατι διαφορετικά τι νόημα θα είχε ένα συνδικαλιστικό Σωματείο;
Όμως Οχι ! ! Χρόνια παλεύει, με το εκάστοτε 11μελές συμβούλιό της , και τα εκλεγμένα μέλη των οργάνων της ,απέναντι στον καθένα που έχει παρεισφρήσει στους κόλπους της δημοσιογραφίας και ”ελίσσεται” ψεύδεται και πατάει επι πτωμάτων στην ανάγκη, να ”πιάσει την καλή ”.
Παλεύει απένατι στην πτώχευση και την χυδαιοποίηση της ταλαιπωρημένης γλώσσας μας. . Η νεολαία αυτοπροσδιορίζεται σ΄έναν συνθηματικό κώδικα , όπως γράφει και ο Γιώργος Αλέξανδρος Μααγκάκης , σ΄έναν συνθηματικό κώδικα , ολιγάριθμων εκφράσεων που της επιτρέπουν να μην στοχάζεται , αναζητώντας την όποια απόχρωση. Αλλά τι να τις κάνει τις αποχρώσεις η νεολαία – όταν η κοινωνία δεν χρειάζεται τους νέους…
Και πως να αντιμετωπίσουν οι νέοι τους εργοδότες την σήμερον ημέρα ;Γιατι εγώ καλά τα λέω ,αλλά αν εξαιρέσεις κάποιους εργοδότες, που έχουν πραγματικά το μικρόβιο της δημοσιογραφίας ,τους περισσότερους τους ενδιαφέρει το Τυράζ και τα χτυπήματα στον ηλεκτρονικό Τύπο.Και όχι μόνο. Γιατί οταν συνδιαλέγεται η Εξουσία με τον Τύπο άστα να πάνε…
Τι να συγκρίνουμε το τώρα με το τότε; Αν δεν κάνω ιεροσυλία θα αναφερθώ στον πρώτο εκδότη και στους…δημοσιογράφους που έγραφαν στις εφημερίδες του:
Βλάσιου (Βλάση) Γαβριηλίδη
Η ζωή και το έργο του Βλάσιου (Βλάση) Γαβριηλίδη (1848-1930), εκ Κωνσταντινουπόλεως ορμωμένου. Μαθητεύσαντος στη Μεγάλη του Γένους Σχολή και με σπουδές στη Λειψία, ο οποίος με την εφημερίδα «Ακρόπολις» (έτος ιδρύσεως 1883) θα χαράξει πρώτος τη λεωφόρο της έντυπης δημοσιογραφίας στην Ελλάδα.
Ο Γαβριηλίδης, πνεύμα αδέσμευτο και μαχητικό (δεν θα διστάσει να έρθει σε αντιπαράθεση με τον Ελ. Βενιζέλο και την Κ. Παρρέν, ενώ θα υποστεί τις συνέπειες των «Ευαγγελικών»), υπήρξε, κατά γενική ομολογία, ένας πρωτοπόρος του Τύπου και της δημόσιας γραφής, στεγάζοντας στην «Ακρόπολι» τα καλύτερα ονόματα της πνευματικής ζωής της εποχής του, όπως τον Α. Παπαδιαμάντη, τον Κ. Παλαμά, τον Κ. Ουράνη, τον Ζ. Παπαντωνίου, τον Μ. Μητσάκη, τον Στρ. Μυριβήλη, τον Ν. Καζαντζάκη και πολλούς άλλους, ενώ ήδη είχε φροντίσει για τον κατάλληλο τεχνικό εξοπλισμό της εφημερίδας, εισάγοντας πρώτος λινοτυπικές μηχανές και κυλινδρικό ταχυπιεστήριο, εμπλουτίζοντας την ύλη με καινοτόμους προσεγγίσεις, ανταποκρίσεις, ρουμπρίκες και στήλες.
Τι είπατε; Αλλες εποχές; Ναι και πιο δύσκολες!
Ανδρέας Καβαφάκης
Ανδρέας Καβαφάκης, ( Αϊδίνιο 1873 – 21 Φεβρουαρίου 1922
Το 1916 ίδρυσε την εφημερίδα “Ελεύθερος Τύπος”, η οποία τάχθηκε στο πλευρό του Βενιζέλου, με αποτέλεσμα κατά τα Νοεμβριανά να διακοπεί η έκδοση της εφημερίδας και ο ίδιος ο Καβαφάκης να βρεθεί στη Θεσσαλονίκη , όπου προσχώρησε στο Κίνημα της Εθνικής Αμυνας και του ανατέθηκε η διεύθυνση του Γραφείου Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών.
Ο Καβαφάκης δολοφονήθηκε απο τους αντιβενιζελικούς στις 21 Φεβρουαρίου 1922 έξω από το σπίτι του στην οδό Τροίας. Η έκδοση της εφημερίδας του συνεχίστηκε από τους κληρονόμους του ως το 1928.
Κώστας Βιδάλης
Κώστας Βιδάλης 1904- 1946 . Ηταν διανοούμενος διακεκριμένος δημοσιογράφος του Ριζοσπάστη και μέλος του ΕΑΜ και του ΚΚΕ
Τον Αύγουστο του 1946 ο Βιδάλης πήγε στη Θεσσαλία για να καλύψει τα εγκλήματα των παρακρατικών κατά των αριστερών της περιοχής. Λόγω της επικινδυνότητας της αποστολής ο διευθυντής της εφημερίδας Καραγιώργης προσπάθησε να τον αποτρέψει. Ωστόσο ο Βιδάλης επέμεινε για λόγους αρχής και καθήκοντος. Αναχώρησε από την Αθήνα στις 11 του μηνός. Στις 13 ταξίδευε από Λάρισα για Βόλο. Ήταν η μέρα στην οποία ο Ριζοσπάστης έλαβε το τελευταίο του μήνυμα: «Λογαριάζω να ‘μαι αυτού Παρασκευή βράδυ, 16 του μηνός. Μάζεψα φοβερό υλικό. Θα τα πούμε».
Στον Πλατύκαμπο οι παρακρατικοί του τοπικού αρχιληστή Σούρλα σταμάτησαν το τρένο και απήγαγαν τον Βιδάλη, μπροστά σε αξιωματικούς του κυβερνητικού στρατού, που παρέμειναν απαθείς. Στη συνέχεια τον οδήγησαν πρώτα στο καφενείο του χωριού Μελία και αργότερα το βράδυ τον μετέφεραν στο νεκροταφείο. Εκεί τον βασάνισαν και κατόπιν τον δολοφόνησαν
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Πανελλήνιας Ενωσης Συντακτών
Είναι μεγάλη η λίστα των δολοφονημένων αλλά και των κυνηγημένων και εξόριστων δημοσιογράφων. Σεβασμός !
Από τότε μέχρι σήμερα, οι πρόεδροι της Ένωσης είναι 11 άνδρες, με πρώτο πρόεδρο τον Ιωάννη Κονδυλάκη, Χρονογράφος πεζογράφος.. Και μία γυναίκα! Την Μαρία Αντωνιάδου.
Νέα γυναίκα. Εργάζεται στο συγκρότημα και στη θητεία της εκτός των άλλων δημιουργήθηκε η περίφημη βιβλιοθήκη που λειτουργεί στον β΄ όροφο με την επωνυμία ”Δημήτρης Πουρνάρας”.
Το πρακτικό ίδρυσης κατατέθηκε στο Πρωτοδικείο Αθηνών στις 14 Δεκεμβρίου 1914 και κατοχυρώθηκε με απόφασή του στις 17 Ιανουαρίου 1915. Είναι η εποχή ακριβώς της ανάπτυξης του ελληνικού συνδικαλιστικού κινήματος, με την εμφάνιση, στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα, των πρώτων εργατικών οργανώσεων
…..
