Κωστής Παλαμάς “Είχαμε ξεχάσει πως ήταν θνητός”
Κείμενο και σκίτσο Γιάννης Κουτσοκώστας
Θεωρείται και είναι μια από τις σπουδαιότερες πνευματικές φυσιογνωμίες του νέου Ελληνισμού και ένας από τους κορυφαίους Έλληνες ποιητές όλων των εποχών. Ο λόγος για τον Κωστή Παλαμά, ο οποίος έφυγε από τη ζωή στις 27 Φεβρουαρίου, το1943 και η κηδεία του την επομένη 28/2 εξελίχθηκε σε μια κορυφαία αντιστασιακή, αντικατοχική διαδήλωση. Εκεί ακούστηκε από τον Άγγελο Σικελιανό το «Ηχήστε οι Σάλπιγγες, Καμπάνες βροντερές δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα….αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα “, ποίημα που έγραψε την ίδια μέρα προς τιμήν του ποιητή. Ο θάνατός του Παλαμά συγκλόνισε τη κατεχόμενη Αθήνα. “Είχαμε ξεχάσει
πως είναι θνητός”, έγραψε στο ημερολόγιό της η Ιωάννα Τσάτσου, ενώ στην κηδεία του συγκεντρώθηκε σύσσωμος ο πνευματικός κόσμος της χώρας και κυρίως χιλιάδες Αθηναίοι οι οποίοι τη στιγμή της ταφής άρχισαν να τραγουδούν τον εθνικό ύμνο κάτω από τα αμήχανα βλέμματα των κατοχικών αρχών.
Ο Παλαμάς γεννήθηκε στην Πάτρα το 1859 αλλά μεγάλωσε και αγάπησε το
Μεσολόγγι. Εκεί άρχισε να γράφει στίχους από την ηλικία των 9 ετών και εξελίχθηκε σε έναν από τους μεγαλύτερους Έλληνες ποιητές, που ανανέωσε την ελληνική ποίηση, τη μπόλιασε με τα Ευρωπαϊκά ρεύματα της εποχής, έγινε δάσκαλος στις νεότερες γενιές των ποιητών, υπήρξε φανατικός δημοτικιστής και υπέστη διώξεις για την επιλογή του. Ήταν από τους πλέον επιφανείς εκπροσώπους της λεγόμενης «Νέας Αθηναϊκής Σχολής», η οποία συσπείρωνε νέους ποιητές που αντιδρούσαν στις υπερβολές του αθηναϊκού ρομαντισμού και ενδιαφέρονταν για την καθιέρωση της δημοτικής στον ποιητικό λόγο.
O θάνατος του μικρού του γιού Άλκη γίνεται για τον συντετριμμένο ποιητή η αφορμή για να γράψει τον σπαρακτικό “Τάφο” (1898) ενώ σταθμοί στο έργο του θεωρούνται οι ποιητικές συλλογές “Ίαμβοι και Ανάπαιστοι”, “Ασάλευτη ζωή”, “Οι καημοί της λιμνοθάλασσας”, “Πολιτεία και μοναξιά” και κυρίως οι επικές συνθέσεις “O δωδεκάλογος του γύφτου” (1907) και “Η φλογέρα του βασιλιά” (1910), που τον ανεβάζουν στην κορυφή.
Εκτός από ποίηση, ο Παλαμάς έγραψε ένα θεατρικό έργο, την Τρισεύγενη (1903), έγινε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών το 1926 και Πρόεδρός της το 1930, ενώ το 1934 ήταν υποψήφιος για το Νόμπελ Λογοτεχνίας, καθώς η φήμη του είχε ξεπεράσει τα σύνορα της Ελλάδας.
