Της Δήμητρας Γκουντούνα
Αυτή η αγωνία του Χειμώνα να κρατηθεί ‘όσο μπορεί περισσότερο ,πάρα πάνω, σε τούτη τη χιλιομπαλωμένη πολη που λέγεται Αθήνα δε με ξαφνιάζει πια… Έτσι κι αλλιώς όλοι οι ιδρώτες των αιώνων έχουν έρθει και έχουν εγκατασταθεί στο σβέρκο της αφήνοντας αδιάφορες ακόμη και τις μύγες της ιστορίας που ξέρουν έτσι κι αλλιώς ότι η βιολογική τους πορεία είναι τόσο μικρή ,που τι να λέμε τώρα. είναι όμως κάτι ημερομηνίες που δεν θέλουν να βγουν από το κεφάλι μου. Θες βρε παιδί μου γιατί τις βίωσα μέσα από το έγχρωμο του κινηματογράφου ,θες γιατί δεν μου έδωσαν ποτέ τις εξηγήσεις που ζητούσα… οι σύγχρονοι της ιστορίας…..Θες γιατί στ αυτιά μου αυτά τα ονόματα ηχούν σαν σάλπισμα ελευθερίας ,θες γιατί έτσι…. Προσπάθησα να ξεπεράσω την ημερομηνία 30 Μαρτίου νύχτα εκτέλεσης- και να πάω κατ ευθείαν στον Απρίλη τον ξανθό και τα λοιπά Θες όμως γιατί καθημερινά περνάω μπροστά από εδώ που φημολογείται ότι τους έχουν θάψει σε τούτο δω το κλαμπ και πάνω τους χορεύουν τα ξέφρενα νιάτα της περιοχής; Τι να πω; Μάλλον θα πω η καλύτερα θα γράψω γιατί κάπως έτσι θα σβήσει η αναμμένη επιγραφή του νου μου που χρόνια με τσιγκλάει και μου λέει αυτοί πέθαναν για σένα…. Μπελογιάννης, Μπάτσης, Αργυριάδης Καλούμενος.
Ναι σε τούτη τη γωνιά του Παπάγου λένε ότι έριξαν τα πτώματα τους για να μην τα βρει κανείς. Ήταν ξημερώματα Κυριακής -που ούτε οι γερμανοί δεν εκτελούσαν-και με το σκουπιδιάρικο του Δήμου τους πήγαιναν στου Ρούφ ,αλλά φοβήθηκαν τον ξεσηκωμό και τους πήραν και από εκεί. Ο Μπάτσης ήταν και από την πλευρά των αστών νιόπαντρος 15 ημερών γαμπρός γιος βασιλικού ναυάρχου και μόλις όπως είπα παντρεμένος με την πάμπλουτη λίλιαν Μπάτση κόρη γνωστού βιομηχάνου. Τον εκδικήθηκαν λένε γιατί ξέφυγε από το δικό τους χώρο. Τι ήθελε με τους ξυπόλητους…. τι ήθελε’’ χαχαχαχα΄΄ με τους κατασκόπους; Να φανταστείτε ,
Λένε ότι καθώς τους πήγαιναν για εκτέλεση ο Αργυριάδης έμπηξε τα κλάματα ,ξαφνιασμένος ο Μπελογιάννης του λέει τι έπαθες σύντροφε κλαις; Τιμή μας που θα πεθάνουμε για αυτά που πιστεύουμε. Μα δε κλαίω γιατί μας πάνε για εκτέλεση λέει ο Αργυριάδης. Κλαίω γιατί το κόμμα. μπορεί να πιστεύει ότι είμαι προδότης…
Ναι τούτη την όμορφη μέρα τ΄ Απριλη προσπαθώ να μπω στα ηλεκτροφόρα σύρματα του μυαλού των ηρώων της ελληνικής ιστορίας. Να καταλάβω το μέγεθος του θάρρους και της τιμιότητας τους…. Να καταλάβω γιατί οι δοσίλογοι έχουν γίνει επιγραφές στους δρόμους, να καταλάβω γιατί σε τούτη τη χώρα όλα είναι γραμμένα ανάποδα…. Ας είναι Το βράδυ θα περάσω από τον κήπο .δεν μπορώ να υπολογίσω το σημείο που λένε ότι βρίσκονται αλλά θα ακούσουμε μαζί το νταστιν ιν δε γουιντ γιατί μετά από 61 χρόνια είναι όλα σκόνη στον άνεμο
