“Όλα ήταν μιά στιγμή”
Της Δέσποινας Μακρινού
Τέμπη 28 Φεβρουαρίου 2023. Όλα ήταν μιά στιγμή. Μία μόνο στιγμή. Μιά τραγική στιγμή που έσπειρε δάκρυα και πόνο. ‘’Που θέρισε την αυγή θανατικό” Που έστειλε μαύρα μαντάτα στους γονείς, τους φίλους, τους συγγενείς. Όλα συνέβησαν σε μιά στιγμή. Η σύγκρουση, η ανάφλεξη, η πυρκαγιά, ο εκτροχιασμός, το έγκλημα.
Όλα σε μιά στιγμή.
Ήταν η κακιά στιγμή, ήταν μοιραίο, μήπως ατυχία ?
Τίποτα από τα τρία.
Ήταν έγκλημα αναπόφευκτο, αναμενόμενο, τραγικά επιπόλαιο. Ήταν το σύνολο πολλών εγκληματικών παραλείψεων.
Οι υπεύθυνοι πρέπει να πληρώσουν. Έτσι για τη δικαίωση. Για να λυτρωθούν οι 58 ψυχές που εξαιτίας τους χάθηκαν. Για να παρηγορηθούν οι μάνες και οι λοιποί συγγενείς.
Οι υπεύθυνοι ενός εγκλήματος που δεν έχει προηγούμενο, που δεν επιδέχεται συγχώρεση.
Και ασφαλώς οι συγκεκριμένοι έχουν όνομα, επίθετο, ιδιότητα. Είναι γνωστοί. Τους ξέρουμε, τους ξέρουν. Είναι δειλοί και ανέντιμοι. Κρύβονται πίσω από το πολιτικό προσωπείο της ασυλίας. Πίσω από τα πολλαπλά ποταπά συμφέροντα.
Το ένα εκατομμύριο υπογραφές πολιτων που ενέκριναν το ψήφισμα των άτυχων γονέων, ζητά από τη Δικαιοσύνη, απο τους δικαστές να κρίνουν ανεπηρέαστα, δίκαια. Οι 58 νέες ζωές που χάθηκαν είχαν όνειρα, είχαν στόχους, φιλοδοξίες. Δεν χόρτασαν τη ζωή. ‘Αφησαν αναπαντητες τις κλήσεις των γονέων τους.
Να αναζητηθούν και να βρεθούν οι παράγοντες που οδήγησαν στο πρωτοφανές αυτό έγκλημα. Να αποδοθούν οι ευθύνες για τη νοθεία στα καύσιμα των τρένων. Να εντοπιστεί ο υπεύθυνος για το “μπάζωμα” των αμέσως επόμενων ημερών Να εξακριβωθεί ποιός προσπάθησε να εξαφανίσει τα επιβαρυντικά στοιχεία και να συγκαλύψει τις ευθύνες.
Ερωτήματα στα οποία υπάρχουν σαφείς απαντήσεις και ακόμα πιο σαφείς αναφορές σε συγκεκριμένα πρόσωπα.
Δεν φτάνει να ηχήσουν οι καμπάνες, δεν φτάνει η συμπαράσταση, η συμπόνια, η παρηγόρια. Το έγκλημα θέλει δικαίωση και απαιτεί τιμωρία. Οι ένοχοι πρέπει να πληρώσουν.
Με τους συγγενείς!!!
