Κάρλ Μάρξ: Οι προλετάριοι με την επανάσταση δεν έχουν τίποτα άλλο να χάσουν από τις αλυσίδες τους. Γράφει η Δήμητρα Γκουντούνα.

68461
Facebook
Twitter
LinkedIn

Οι προλετάριοι με την επανάσταση δεν έχουν τίποτα άλλο να χάσουν από τις αλυσίδες τους.

Έχουν όμως να κερδίσουν έναν κόσμο ολόκληρο.

                         Διαλεχτά έργα του Μαρξ και του Ένγκελς διαθέσιμα

 

Ε΄ όταν είσαι νέος το μυαλό σου φρέσκο και οι επιθυμίες σου συμπίπτουν με τα γραπτά του Καρόλου ,τα παίρνεις παραμάσχαλα και τα κάνεις  ”Ευαγγέλιο”  και επειδή, δεν μπορείς εδώ που τα λέμε , και να τον πολύ καταλάβεις τον κάνεις σύνθημα και ξεμπερδεύεις.

Λοιπόν σκέφθηκα μια και σήμερα ,14 Μαρτίου (1883)  η ημερομηνία και χρονολογία που ο Κάρλ Μάρξ  απέδρασε από τούτη τη ζωή, θα ήθελα  να σας διηγηθώ πως τον ΄΄συνάντησα” για πρώτη φορά . Είναι εκείνα τα χρόνια τα μαύρα , και τα πέτρινα .Αρχές της δεκαετίας του ΄70 μαθητευόμενη στην εφημερίδα ”Βραδυνή” του Τζώρτζη Αθανασιάδη που έκανε τα πάντα για να πέσει το καθεστώς των συνταγματαρχών -είχαμε φθάσει σε κυκλοφορία 250.000 φύλλων  -απίθανος   αριθμός για τότε και για τώρα

R (1)

Εγραφα εκθέσεις ζωγραφικής. κινηματογράφους  φαρμακεία και που και που πέταγα και κανένα αποκλειστικό και ανέβαινα στην εκτίμηση των τυπογράφων, των πρώτων φίλων που είχα στην δημοσιογραφική μου πορεία. Είχα και τον εθισμό της μυρωδιάς του βρεγμένου χαρτιού με το μελάνι και έπαιρνα το τσάι μου και το σάντουιτς ,που μου έφερνε ο καφετζής  μας ο Σωτήρης – λέγοντας μας πάντα Ναι ναι ξέρω στο τεφτέρι και όταν πληρωθείτε …Σ΄ εκείνο λοιπόν τον χώρο ερχότανε ένας πανύψηλος μεγάλος σ΄ ηλικία κύριος  κουβαλούσε ένα μεγαλούτσικο καλάθι  και έφερνε όσπρια φρέσκα φρέσκα από την επαρχία. Ηταν ο κ. Φανίτσας. Αργότερα έμαθα ότι ήταν δάσκαλος αλλά και παλιός  αντάρτης που τώρα δεν έβρισκε δουλειά πουθενά. Με τον καιρό γίναμε φίλοι και ο κ. Φανίτσας κάποια ωραία νύχτα και με τον Θοδωρή να κρατάει τσίλιες στο κεφαλόσκαλο , είσοδο του τυπογραφείου ,μου παραμέρισε τα φασόλια και τις φάβες και μου έδειξε τους θησαυρούς του. Α πα πα οτι απαγορευμένο βιβλίο ήταν μπροστά μου. Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Θεμέλιο κλπ κλπ. Ετσι έφθασε στα χέρια μου  ο Μάρξ. Ο Κάρολος  ήρθε μέσα από τα φασόλια και τη φάβα στη ζωή μου.

Ο Μάρξ που όπως έμαθα διαβάζοντας, βασίζεται στον Δημόκριτο και τον Επίκουρο για να στηρίξει τις δικές του αντιλήψεις .Μαζί με τη φιλοσοφία του  Χέγκελ στήνουν στη θέση του Θεού τον άνθρωπο.

”Οι θρησκείες είναι το όπιο του λαού.

”Είναι η αλήθεια οτι έχουν καταγραφεί τουλάχιστον 1000 βιβλία στη βιβλιοθήκη του 

και εκεί οι ιστορικοί  μας πληροφορούν ότι ”αναπαύονται”  οι σκέψεις του Αισχύλου, Ευριπίδη ,,Ομηρου, Πίνδαρου ,Σοφοκλή, Πλάτωνα, Θουκιδίδη.  Αναζητάει την αλήθεια αλλά και το οικονομικό σύστημα των Αρχαίων Ελλήνων.

 Ο Κάρλ Μάρξ το ουράνιο τόξο των προλετάριων, είναι ο άνθρωπος που ζει και ο ίδιος  φτωχικά, παρά την στήριξη του Ενγκελς, αλλά  και που θα μπορούσε η ζωή του να είναι διαφορετική αφού η λατρεμένη του γυναίκα Τζένη προέρχεται απο αστική οικογένεια. Κάμανε 7 παιδιά που  όμως τα τρία κατάφεραν να φθάσουν στην ενηλικίωση.

Και η ζωή του Κάρλ Μάρξ  είναι ένας διαρκής αγώνας ,ακόμη και φυλακίσεις είχε περάσει, αλλά δεν κατάφερε κανείς να του θαμπώσει τις ιδέες του .Ιδέες που κυριαρχούν ακόμη και σήμερα!  Κυνηγήθηκε   όχι μόνο στη Χώρα του,  την Γερμανία ,αλλά και στη Γαλλία .Στην Παρισινή Κομούνα   στις 30 Μαϊου 1871 συντάσσει την προκήρυξη της,  ενώ έχει  προβλέψει  ήδη την αποτυχία της. Πιστεύει ότι το κίνημα έπρεπε να έχει στραφεί κατά της νομίμου κυβερνήσεως των Βερσαλλιών, ώστε να μην κλειστούν οι επαναστάτες στο Παρίσι, όπου τελικά και εξοντώθηκαν.

Ο συγγραφέας  των βιβλίων ”Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος” και το ”Κεφάλαιο”. Ο άνθρωπος που θεωρείται ένας από τους κορυφαίους διανοητές στην ιστορία της ανθρωπότητας , Ο Κάρλ Μάρξ που στο Λονδίνο  το 1864  διαβάζει   την προκήρυξη που έχει συντάξει στο Διεθνές Εργατικό Συνέδριο ,  δηλαδή τη ληξιαρχική πράξη γεννήσεως της Α’ Διεθνούς. Τάφηκε ως άπατρις,  στις 17 Μαρτίου του 1883 , στο νεκροταφείο του Χαϊγκέιτ στο Βόρειο Λονδίνο.

Είναι τόσο  ισχυρή   και προφητική η φιλοσοφική του επιρροή σε πολλές γενιές .Ακόμη και σε μεγάλες ηγετικές προσωπικότητες. Να φαντασθεί κανείς ότι ο μέγας Λέων Τρότσκι το 1935 γράφει στην διαθήκη του:

”Τα σαράντα τρία χρόνια της  συνειδητής ζωής μου παρέμεινα επαναστάτης Τα σαράντα δύο πολέμησα  κάτω απο τη σημαία του μαρξισμού. Αν έπρεπε ν΄ αρχίσω απ΄ την αρχή, η

κύρια γραμμή της ζωής μου θα παρέμενε η ίδια. Θα  πεθάνω ένας προλετάριος επαναστάτης ένας μαρξιστής…”

Μάρξ μας ακούς: :  : Σ΄ αγαπάμε ακόμη!
 

 

 

Σχετικά Άρθρα

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας προσφέρει μία καλύτερη εμπειρία.