Λοιπόν, για να λέμε τα πράγματα όπως είναι. Οπως τα ζήσαμε εμείς ,νέα παιδιά νέοι δημοσιογράφοι τότε στην εφημερίδα ”Βραδυνή”.
Τελευταίες αποκριές, Σάββατο απόγευμα ,19 Μαρτίου 1983, και ο Γιώργος Τράγκας μας έχει σουαρέ στο σπίτι του .Τα τηλέφωνα μεταξύ μας δεν σταματούσαν ,τι θα ντυθείς εσύ; Α΄ φέρε μου ο ένας, εκείνο που δεν έχω, τρέχω να πάρω το καπέλο του πειρατή ο άλλος … Ετσι ήταν η ατμόσφαιρα εκείνη την εποχή στην εφημερίδα ” Βραδυνή” οικογενειακή. Ατμόσφαιρα που είχε δημιουργήσει ο ίδιος ο εκδότης.
Μικρασιάτης γεννημένος το 1912 στην Κωνσταντινούπολη, νοικοκύρης, αυτοδημιούργητος. Ξεκίνησε το 1934 να εκδίδει το «Ναυτικόν και Εμπορικόν Δελτίον Πειραιώς». που οι νεότερες γενιές την γνώρισαν ως ”Νατεμπορική”
Το 1983 ήταν τα χρόνια της Αλλαγής ! Στην παντοδύναμη τότε ΕΡΤ , Γενικός Γιώργος Ρωμαίος Διευθυντής σύνταξης ο Γιώργος Δουατζής. Μαζί τους είχα πάει και εγώ ως ρεπόρτερ γιατί στην ”Β” είχε αρχίσει η μουρμούρα ”αυτή δεν είναι δικιά μας” και άλλα τέτοια από συναδέλφους σκληροπυρινικούς της δεξιάς .Και ποτέ από τον εκδότη μου. Μάλιστα για να υπερασπισθεί την αξιοπρέπεια της εφημερίδας ο δικηγόρος της ,τότε, μου πέταξε και ένα εξώδικο που φυσικά ανταπέδωσα. Αδελφική φίλη η Ολγα Πολίτου που ερχότανε κάθε βράδυ με τον άνδρα της και με πέρνανε απο την εφημερίδα. Η Ολγα ερχότανε ακόμη και όταν η Χούντα του Ιωαννίδη μας είχε βάλει αλυσίδες και ο κ. Τζώρτζης την εκτιμούσε πολύ για την στάση της αυτή. Ετσι λοιπόν την φώναζε στο γραφείο του και της έλεγε ”Κοίτα ,κοίτα τη μου έστειλε η φίλη σου. ‘‘ Κοίτα τι μου έστειλε το παιδί μου…”
19 Μαρτίου 1983 ώρα 8 παρά τέταρτο .Χτυπάει το τηλέφωνο και εγώ τρέχω να το σηκώσω ντυμένη με τη φουφούλα της χανούμισας και βαμμένη με τα χρώματα της Αποκριάς.
Γιώργος Δουατζής : ”Ελα δώσε μας στοιχεία για τον Τζώρτζη Αθανασιάδη…
Γκουνούνα: Τι λες μωρέ Γιώργο τι στοιχεία να σου δώσω. Αψογος άνθρωπος άψογος εργοδότης
Δουατζής : Καλά τολμάς να πιστεύεις οτι θα σου ζήταγα εγώ κάτι εναντίον του .Δολοφονήθηκε ο άνθρωπος. Στο γραφείο του. Μάλλον ληστεία θα είναι.
Πως γίνεται σεισμός και πέφτει το σπίτι πάνω στο κεφάλι σου κάπως έτσι πρέπει να ‘ενιωσα. Πήρα τα κλειδιά του αυτοκινήτου και πήγα στην Πειραιώς 9-11 .Ο κόσμος είχε συγκεντρωθεί έξω απο το κτήριο είχε σταματήσει την κίνηση στην Λεωφόρο μ΄ αναμμένους αναπτήρες φώναζε ”Δολοφόνοι΄΄”Δολοφόνοι”
Μ ε πέρασε μέσα ο Σαράντης Μιχαλόπουλος και ανέβηκα τις μαρμάρινες σκάλες με τις φουφούλες και ενα μαυρόασπρο πρόσωπο από τα βαψίματα και τα κλάματα. Δεν μ΄ άφησαν να μπω να τον δω μισομπήκα και είδα τα πεσμένα του γυαλιά και στο χέρι του ένα χαρτί…Είδα και την σφαίρα που του είχαν ρίξει επι χούντας πάνω απο το κεφάλι του και είχαν αποτύχει αγγίζοντας μόνο τα μαλλιά του!
Ο Τζώρτζης Αθανασιάδης ,έδωσε μεγάλο αγώνα εναντίον της Χούντας. Υποστήριζε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή με όλη του τη δύναμη .Σε εκείνα τα χρόνια η εφημερίδα που ήταν πια η φωνή των διαφωνούντων με την Χούντα ιδιαίτερα του Ιωαννίδη έφθασε μέχρι 280.000 κυκλοφορία. Και αποθεώθηκε με το περίφημο ”Ερχεται” που πούλησε 320.000 φύλλα.
Πιθανόν κάποιοι να μην τον συγχώρησαν ποτέ!
Πέρασα στην αίθουσα σύνταξης και θρήνησα .Ακουγα το κλάμα των παιδιών του .Κι΄ άκουγα τον θρήνο των συναδέλφων που ερχόντουσαν .αλαφιασμένοι …Απο κάποια στιγμή κι ύστερα έχασα την αίσθηση του χρόνου δεν ξέρω πως απομακρύνθηκαν όλοι ,πως άδειασε η αίθουσα και έμεινα μόνη μου. Και επειδή σε τέτοιες στιγμές η φαντασία παίζει παράξενα παιχνίδια τον είδα ολοζώντανο να μου λέει ”Κλείσε τσ φώτα όταν φύγεις..” Οπως μας έλεγε πάντα.
2024 και η δολοφονία του Τζώρτζη Αθανασιάδη παραμένει ανεξιχνίαστη. Με τα σενάρια να δίνουν και να παίρνουν. Ο απόηχος των χυδαίων τίτλων κάποιων εφημερίδων της εποχής θέλοντας να μαλακώσουν την οργή του κόσμου για τη δολοφονία του Προέδρου της Ένωσης Ιδιοκτητών Ημερησίων Εφημερίδων και να μην θεωρήσουν πολιτική την δολοφονία έγραφαν ότι τους έδιναν οι σκοτεινές δυνάμεις. Ο Ριζοσπάστης ναι ο Ριζοσπάστης βγήκε με τον τίτλο ”Πολιτική η δολοφονία του εκδότη” και η Απογευμσατινή αν δεν κάνω λάθος. ” Οι σφαίρες χτύπησαν την καρδιά του Κωνσταντίνου Καραμανλή”
