Άντονι Κουίν ή αλλιώς Αλέξης Ζορμπάς
Κείμενο και σκίτσο Γιάννης Κουτσοκώστας
Προοριζόταν να γίνει ιερέας, ασχολήθηκε με την πυγμαχία, τη ζωγραφική, τη μουσική, ακόμα και την αρχιτεκτονική. Τελικά ο Μεξικανικής καταγωγής Άντονι Κουίν, που βλέπετε στο σκίτσο μου, έγινε ηθοποιός με ξεχωριστή παρουσία στο θέατρο και τον κινηματογράφο με δύο Όσκαρ και δύο υποψηφιότητες στη συλλογή του και παγκόσμια αναγνώριση μέσα από τον ρόλο του Αλέξη Ζορμπά, του ήρωα του Νίκου Καζαντζάκη, που σκηνοθέτησε ο Μιχάλης Κακογιάννης και έντυσε μουσικά ο Μίκης Θεοδωράκης.
Ο Αντόνιο Ροντόλφο Κουίν Οατσάκα γεννήθηκε στις 21 Απριλίου, το 1915 στην πόλη Τσιχουάουα του Μεξικού από πατέρα Ιρλανδό και μητέρα Μεξικάνα. Ο πατέρας του πολέμησε με τον Πάντσο Βίλα κατά τη διάρκεια της Μεξικάνικης Επανάστασης και στη συνέχεια μετανάστευσε στο Λος Άντζελες, όπου εργάστηκε ως βοηθός καμεραμάν σε κινηματογραφικές ταινίες.
Ο μικρός Άντονι, αφού περιπλανήθηκε σε διάφορες εργασίες τον κέρδισε η υποκριτική. Σε ηλικία 21 ετών, το 1936, εμφανίστηκε με ένα μικρό ρόλο στο αστυνομικό δράμα «Parole!» και στη συνέχεια έπαιξε ρόλους ινδιάνου, αλλοδαπού ή παράνομου, σε διάφορες ταινίες. Ο πρώτος πρωταγωνιστικός ρόλος του, ως ινδιάνος εκπαιδευτής αλόγων, ήταν στην ταινία «Black Gold» (1947), την ίδια χρονιά έκανε το ντεμπούτο του στο Μπρόντγουεϊ με το θεατρικό έργο του Έμετ Λέιβερι «The Gentleman from Athens» ενώ περιόδευσε ως Στάνλεϊ Κοβάλσκι στο θεατρικό του Τένεσι Ουίλιαμς «Λεωφορείο ο Πόθος» και επέστρεψε στο Μπρόντγουεϊ για να αντικαταστήσει τον Μάρλον Μπράντο στον ίδιο ρόλο.
Στο Χόλιγουντ, ο Άντονι Κουίν έπαιξε σε ταινίες όπως «The Brave Bulls» (1951) και «Βίβα Ζαπάτα!» (1952) σε σκηνοθεσία Ελία Καζάν και σενάριο Τζον Στάινμπεκ στην οποία κέρδισε το πρώτο Όσκαρ β’ ανδρικού ρόλου της καριέρας του. Το δεύτερο ήρθε τέσσερα χρόνια αργότερα για το ρόλο του Πολ Γκογκέν στην ταινία του Βινσέντε Μινέλι «Η ζωή ενός ανθρώπου», που αναφέρεται στη ζωή του Βαν Γκογκ.
Τη δεκαετία του ’50 γύρισε ταινίες στην Ιταλία, με πιο αξιοσημείωτη το αριστούργημα του Φεντερίκο Φελίνι «Λα Στράντα» (1954), ενώ ερμήνευσε αξέχαστους ρόλους στις κινηματογραφικές ταινίες «Αγριος Είναι ο Άνεμος» (1957), με υποψηφιότητα για Όσκαρ, «Λευκές Σκιές» (1959), «Τα κανόνια του Ναβαρόνε» (1961), που γυρίστηκε στη Ρόδο, και «Λόρενς της Αραβίας» (1962).
Όμως ο ρόλος που σημάδεψε την καριέρα του ήταν αυτός του Αλέξη Ζορμπά στην ομώνυμη ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη (1964), που του απέφερε μία ακόμη υποψηφιότητα για Όσκαρ και τον “έδεσε” φιλικά με την Ελλάδα και τον μεγάλο Έλληνα συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, που έντυσε μουσικά την ταινία και έκανε παγκοσμίως γνωστό το συρτάκι (Συνάντηση Μίκη- Άντονι Κουίν σε μουσική σκηνή στη Γερμανία) .
Ο Κουίν επέστρεψε στη σκηνή το 1982 για να περιοδεύσει και να εμφανιστεί στο Μπρόντγουεϊ σε μια αναβίωση της μουσικής έκδοσης του Ζορμπά. Ενδιάμεσα, είχε παίξει σε άλλες δύο ταινίες με ελληνικό θέμα: «Ο Μάγος» (1968) του Γκάι Γκριν, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τζον Φόουλς και «Ο τελευταίος μεγιστάνας», που αναφερόταν στη ζωή και στους έρωτες του Αριστοτέλη Ωνάση.
Ο Άντονι Κουίν πέθανε στις 3 Ιουνίου 2001 στη Βοστώνη, σε ηλικία 86 ετών. Ο Άντονι Κουίν παντρεύτηκε τρεις φορές και από τις αναρίθμητες σχέσεις του απέκτησε συνολικά 13 παιδιά.
