ο «Ω γλυκύ μου ἕαρ…», έχει χαρακτηριστεί ως ο μελωδικότερος ύμνος της Ορθοδοξίας και έχει ψαλεί από μεγάλους Έλληνες καλλιτέχνες, τις ημέρες των Παθών του Κυρίου.
Το «Ω γλυκύ μου έαρ…», αποτυπώνει με ασύλληπτη κατανυκτικότατα τον ανείπωτο πόνο της Παναγίας για τον επίγειο θάνατο του παιδιού της.
Ο Ακαδημαϊκός Ομότιτλος καθηγητής Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Χριστόφορος Χαραλαμπάκης, εξηγεί στην στήλη του που παρουσιάζει κάθε Σαββατοκύριακο στην εκπομπή Στούντιο με Θέα στον Αντ1 ότι στην φράση αυτή υπάρχει επι αιώνες παρανόηση.
Όπως αποκαλύπτει το «έαρ» δεν σημαίνει «Άνοιξη».
Συγκεκριμένα αναφέρει: «Η προσφώνηση “γλυκύ μου ἕαρ” μεταφραζόμενη ως “γλυκιά Άνοιξη”, δεν μπορεί να λειτουργήσει ως μεταφορική εικόνα χαράς καθώς το πένθος είναι βαρύ και η αντίφαση εκκωφαντική.»
Δεν μπορεί η Παναγία η οποία έχασε τον γιο της να χρησιμοποιεί μια χαρούμενη φράση, τονίζει!
Όπως εξηγεί ο καθηγητής η λέξη “ἕαρ” έχει δυο διαφορετικές προελεύσεις και σημασίες:
- Έαρ – ρίζα *Fεσαρ, λατ. ver, veris – Άνοιξη
- Η ομώνυμη λέξη ἕαρ, συχνότερα είαρ – ρίζα *esr, λατ. Aser – «ψυχή, αίμα – σπλάχνο»
Το «ἕαρ» είναι σπάνια κυπριακή λέξη
Όπως εξηγεί ο καθηγητής, αυτό το βρήκε ένας Κύπριος φιλόλογος ο Ησύχιος, ο οποίος το «ἕαρ» το κατατάσσει στις κυπριακές λέξεις. Εμφανίζεται στο βυζαντινό λεξιλόγιο του νησιού ως σπάνια κυπριακή λέξη.
