Μαμά – γιαγιά μέσω whats up και viber!
Της Δέσποινας Μακρινού
Για τη γιορτή της Μητέρας
Ήταν κάπου στην αρχή της οικονομκής κρίσης, όταν πολλά παιδιά εγκατέλειψαν την πατρική τους στέγη και υποχρεώθηκαν να αναζητήσουν την τύχη τους εκτός συνόρων.
Ήταν μιά απόφαση ζωής. Χωρίς επιλογή. Μονόδρομος.
Ήταν ένας οδυνηρός αποχωρισμός, μία βίαιη απογαλάκτιση.
Ένας απροσδιόριστος πόνος για το μέλλον, για την απόσταση, για το άγνωστο.
Κανείς δεν μπορούσε να προσδιορίσει το χρόνο λήξης. Ούτε το μέγεθος των δυσκολιών.
Το αεροδρόμιο, που άλλες φορές εκκινούσε περιπέτειες, τώρα έγινε χώρος δακρύων και αγωνίας. Πως να καλύψει κανείς το κενό ανάμεσα σε ένα παιδί και τους γονείς του!
Η αναζήτηση μιάς άλλου είδους επαφή υποχρέωσε τους “εκδρομείς του 60” να εντρυφίσουν στην τεχνολογία του δορυφόρου.
Skype.
Μιά άγνωστη έως τότε λέξη “εισέβαλε” στη ζωή μας. Στην καθημερινότητά μας. Μιά εισβολή ευχάριστη, μιά εισβολή γεφύρωσης μιάς απόστασης.
Μαμά μέσω Skype λοιπόν. ! Μια νέα μητρική σχέση!
Αν και η καθημερινή επαφή της εικόνας μέσω τεχνολογίας, κατάφερνε να μειώσει την έλλειψη, η βαλίτσα ήταν πάντα έτοιμη με την πρώτη ευκαιρία.
Τα ντολμαδάκια στο τάπερ, η σπανακόπιτα στην κατάψυξη και οι χυλοπίτες πακέτο.
Έλα όμως που συχνά έφτανε η βαλίτσα με καθυστέρηση μίας ή και δύο ημερών. Πάει η σπανακόπιτα πάνε και τα ντολμαδάκια.
Άλλες φορές πάλι ερχόταν η βαλίτσα, αλλά τα ντολμαδάκια είχαν εκκραγεί και είχαν διασπείρει το λάδι σε όλο το άλλο περιεχόμενο.
Πάνε τα ντολμαδάκια, πάνε τα ρούχα, πάει και η βαλίτσα.
Μαμά σε απόγνωση!
Ύστερα ήλθε το what’s up και το Viber.
Μαμά μέσω What’s up και Viber!
Τώρα πια συνηθίσαμε. Είμαστε πλέον “ζωντανοί” τεχνολογικά.
Ωστόσο η “ξενητειά” δεν ήλθε για να φύγει. Ήλθε για να μείνει.
Η κόρη βρήκε σύντροφο άλλης εθνικότητας και οσονούπω προέκυψε εγγόνι.
Τώρα η σχέση διευρύνθηκε.
Μαμά – Γιαγιά μέσω What’s up και Viber
Δύσκολο να το αποδεκτείς! Δύσκολο να το αντέξεις!
Ωστόσο έτσι είναι “ ο κόσμος μάτια μου” !
Για την Ημέρα της Μητέρας. Χρόνια πολλά!!!
