“Ας κρατήσουν οι χοροί “
Της Δέσποινας Μακρινού
“ Ας κρατήσουν οι χοροί” για μιά απροσδόκητα καλή και ευχάριστη είδηση.
Είχαμε ανάγκη, απο ένα ομαδικό ξέσπασμα, απο ένα ομαδικό λαικό πανηγύρι συμφιλίωσης. Έστω και στο ποδόσφαιρο. Γιατί χθές δεν πανηγύρισαν μόνο οι Ολυμπιακοί, συμμετείχαν στη χαρά και όλοι οι πραγματικοί λάτρεις του αθλήματος. Οι φίλαθλοι!
Η νίκη του Ολυμπιακού προσέφερε ένα κύμα απρόσμενης ευεξίας και αυτοεκτίμησης, ικανό να κατεβάσει στους δρόμους χιλιάδες λαού σε όλη τη χώρα.
Είχαμε ανάγκη, για κάτι που αιφνιδιαστικά προέκυψε και είναι επιτέλους ευχάριστο! Όταν η συνήθεια της κακής είδησης γεμίζει τοξίνες την καθημερινότητά μας, τότε η καλή είδηση είναι μονόδρομος για…αποτοξίνωση!
Μετατρέπεται σε χαρά και αυτοπεποίθηση!
Δεν είμαι φίλαθλος και δεν υποστηρίζω καμία ομάδα, ωστόσο χάρηκα μαζί με τις χιλιάδες άλλους οπαδούς και φιλάθλους.
‘Εστω και απο το ποδόσφαιρο η ιστορία μας όφειλε μία τέτοια επιτυχία.
Μέσα στα καθημερινά βάσανα , με την ακρίβεια, την κοινωνική απαξίωση, την αναξιοκρατία, το ζοφερό μέλλον που προμηνύεται και που δύσκολα μπορεί να αντιμετωπιστεί, μιά τέτοια χαρά, πρέπει χωρίς ενδοιασμό και αναστολές να απολαύσουμε.
“Δεν το περιμέναμε αλλά το παλεύαμε” δήλωσε ένας από τους παίκτες της ομάδας.
Τα λόγια του προτροπή, ένα δυνατό ράπισμα στον ώμο μας ό,τι τίποτα δεν χαρίζεται τίποτα δεν κερδίζεται χωρίς αγώνα. Με δυνατό χαρτί την ελπίδα και την εμπιστοσύνη κατάφεραν αυτό που δεν περίμεναν. Τη νίκη!
Ας κρατήσουν λοιπόν οι χοροί γιατί ο χορός και η χαρά δεν μας περισεύουν!
