Γιορτάζει σήμερα η Αμερική την Ανεξαρτησία της.
Ο Πόλεμος της Ανεξαρτησίας ή Αμερικανική Επανάσταση, ήταν μακροχρόνια ως τις αρχές του 1778 ήταν ένας εμφύλιος πόλεμος μέσα στους κόλπους της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.
Μαζί με τους Αμερικανούς -να θυμίσουμε- ότι Ελληνες πήραν μέρος ακόμη και ως αξιωματούχοι στον αμερικάνικο εμφύλιο. Μανιάτες αποίκησαν πρώτοι τους βάλτους της Φλόριντα.. Και την αγάπη του προς την Ελλάδα έδειξε ο τρίτος Πρόεδρος της Αμερικής ο Τόμας Τζέφερσον.
Ο οποίος έγραψε την ”Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας”
Η Διακήρυξη αυτή, απευθυνόταν «προς την κοινή γνώμη όλης της ανθρωπότητας» ,και αποτέλεσε την πρώτη πρακτική εφαρμογή των πολιτικών αρχών του Διαφωτισμού.
Το 1775, με την έναρξη της Αμερικανικής Επανάστασης, το κοινοβούλιο της Βιρτζίνια όρισε τον Τζέφερσον αντιπρόσωπο στο συνέδριο της Φιλαδέλφειας όπου αντιπρόσωποι όλων των επαναστατημένων αμερικανικών αποικιών επρόκειτο να λάβουν τις μεγάλες αποφάσεις για τον αγώνα τους κατά της αγγλικής κυριαρχίας. H σημαντικότερη ίσως από αυτές ήταν η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας τους, η οποία έγινε στις 4 Ιουλίου του 1776.
Οι ιστορικοί χαρακτηρίζουν τον βασικό συγγραφέα της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας (1776) πανθεϊστή, αναφέροντας ότι δεχόταν την ύπαρξη ενός θεού, αλλά όχι τη θεϊκή υπόσταση του Ιησού. Ο ίδιος έχει περιγράψει κατά καιρούς τον εαυτό του ως «χριστιανό», «επικούρειο» και «υλιστή». Υπήρξε διαχρονικά άκαμπτος υπερασπιστής της ελευθερίας θρησκευτικής συνείδησης και ο πρώτος πολιτικός που καθιέρωσε τον όρο «διαχωρισμός Εκκλησίας – Κράτους».(Καθημερινή)
Σήμερα, όλοι οι Αμερικανοί τιμούν τον Τζέφερσον, ελάχιστοι όμως μαθαίνουν αυτά που έγραψε στον Μάντισον: «Λίγη εξέγερση, από καιρό σε καιρό, κάνει καλό και είναι τόσο αναγκαία στον κόσμο της πολιτικής, όσο οι θύελλες στον φυσικό κόσμο. Είναι ένα αναγκαίο φάρμακο για την καλή υγεία της κυβέρνησης… Το πνεύμα της αντίστασης στην κυβέρνηση είναι τόσο πολύτιμο, σε ορισμένες περιπτώσεις, που επιθυμώ να διατηρείται πάντα ζωντανό».
Το 1775, με την έναρξη της Αμερικανικής Επανάστασης, το κοινοβούλιο της Βιρτζίνια όρισε τον Τζέφερσον αντιπρόσωπο στο συνέδριο της Φιλαδέλφειας όπου αντιπρόσωποι όλων των επαναστατημένων αμερικανικών αποικιών επρόκειτο να λάβουν τις μεγάλες αποφάσεις για τον αγώνα τους κατά της αγγλικής κυριαρχίας. H σημαντικότερη ίσως από αυτές ήταν η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας τους, η οποία έγινε στις 4 Ιουλίου του 1776. Το κείμενό της είχε συντάξει ο Τόμας Τζέφερσον.
Οι ιστορικοί χαρακτηρίζουν τον βασικό συγγραφέα της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας (1776) πανθεϊστή, αναφέροντας ότι δεχόταν την ύπαρξη ενός θεού, αλλά όχι τη θεϊκή υπόσταση του Ιησού. Ο ίδιος έχει περιγράψει κατά καιρούς τον εαυτό του ως «χριστιανό», «επικούρειο» και «υλιστή». Υπήρξε διαχρονικά άκαμπτος υπερασπιστής της ελευθερίας θρησκευτικής συνείδησης και ο πρώτος πολιτικός που καθιέρωσε τον όρο «διαχωρισμός Εκκλησίας – Κράτους».
ο Τζέφερσον αντιμετώπισε, στην εποχή του, πολύ δριμύτερες κατηγορίες από τον ίδιο. Στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του 1800, μια συντηρητική, ισχυρής επιρροής εφημερίδα της Νέας Αγγλίας έγραψε: «Αν εκλεγεί στην προεδρία ο άπιστος Τζέφερσον, η σφραγίδα του θανάτου θα αποτυπωθεί πάνω στην ιερή θρησκεία μας, οι εκκλησίες μας θα βεβηλωθούν και κάποια διαβόητη πόρνη, κάτω από τον τίτλο της θεάς της λογικής, θα προΐσταται των ιερών μας χώρων».
Οι φεντεραλιστές αντίπαλοί του υποστήριζαν ότι ήταν τόσο διαποτισμένος με τις «εξτρεμιστικές» ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης, που θα έπρεπε οπωσδήποτε να μείνει μακριά από την εξουσία.
